Στην τελική ευθεία πριν το κρίσιμο ραντεβού Γεραπετρίτη -Φιντάν, Αθήνα και Άγκυρα ξεδιπλώνουν "δειλά δειλά'' τις προθέσεις και τις επιδιώξεις τους , καθώς το εύρος της ατζέντας και το πλαίσιο του διαλόγου παραμένουν ακόμη αρκετά ασαφή.
Η πάγια θέση της Ελλάδας για μια και μόνη ελληνο-τουρκική διαφορά (υφαλοκρηπίδα -ΑΟΖ) και η επιμονή της Τουρκίας να βάζει και άλλα ζητήματα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων αναγκάζουν τις δύο πλευρές να αναζητήσουν μια νέα φόρμουλα για να εκκινήσει το ουσιαστικό μέρος του διαλόγου , χωρίς να κινδυνέψει να "ναυαγήσει" η νέα προσπάθεια ελληνο-τουρκικής προσέγγισης που ξεκίνησε πέρσι στο Βίλνιους με τη συνάντηση Μητσοτάκη- Ερντογάν και οδήγησε στη Διακήρυξη των Αθηνών και σε αυτό που σχηματικά ονομάστηκε περίοδος ''ήσυχων νερών''. Η ασυμμετρία αυτή δεν φαίνεται πως θα οδηγήσει σε πρώτη φάση σε αδιέξοδο τις διαπραγματεύσεις αλλά αποτελεί κοινή πεποίθηση των δύο πλευρών πως ο διάλογος δεν θα εξαντληθεί στο ραντεβού της Παρασκευής αλλά μάλλον θα χρειαστεί περισσότερος χρόνος.
Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές την Παρασκευή οι διπλωματικές αποστολές των δύο χωρών θα καταθέσουν τις απόψεις τους, έτσι ώστε να διερευνηθεί εάν υπάρχει γόνιμο πεδίο διαλόγου σχετικά με το εύρος των διμερών μας διαφορών και την δυνατότητα επίλυσης τους, από διεθνές δικαιοδοτικό όργανο. Ακόμη οι δύο άνδρες θα επιχειρήσουν να εξαντλήσουν όλα τα περιθώρια για την επίτευξη κοινής συναντίληψης σχετικά με τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου και εάν αυτές θα αποτελέσουν τη βάση της επίλυσης των διαφορών , ενώ τέλος αναμένεται να συζητηθούν και διαδικαστικά ζητήματα όπως χρονοδιαγράμματα και το πλαίσιο και η φυσιογνωμία των διαβουλεύσεων.
Παρέμβαση Ροζάκη
Με άρθρο του στον Κυριακάτικο Τύπο , παρέμβαση στις εξελίξεις στο πεδίο του ελληνοτουρκικού διαλόγου ο πρώην πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Υπουργείου Εξωτερικών και επιφανέστερος Έλληνας καθηγητής Διεθνούς Δικαίου Χρήστος Ροζάκης προτείνει μια λύση που μπορεί να αποτελέσει τον ''πιλότο'' για να αποφευχθούν οι δύσκολες ατραποί στις οποίες πιθανά να οδηγηθεί ο διάλογος εξαιτίας της παραδοξότητας , η Ελλάδα παρά τις καλές προθέσεις , να μην είναι διατεθειμένη να κάνει την παραμικρή υποχώρηση και η Τουρκία να μην είναι έτοιμη, φαινομενικά τουλάχιστον, να τροποποιήσει τις θέσεις της για να βρεθεί στο ίδιο επίπεδο με την Ελλάδα. Παρά το γεγονός λοιπόν πως οι συνομιλίες με βάση αυτή τη συνθήκη δείχνουν καταδικασμένες σύμφωνα με τον καθ. Ροζάκη υπάρχει η δυνατότητα εξεύρεσης μιας χρυσής τομής, με στόχο να περιοριστεί το αντικείμενο των διαπραγματεύσεων στις κοινές επιδιώξεις, που είναι η αρχική διαφορά για την οριοθέτηση. "Πως μπορεί να γίνει αυτό;
Με μία διαφοροποίηση στο είδος της επίλυσης, όπου η διαφορά της οριοθέτησης θα γίνει αντικείμενο διαπραγμάτευσης, ενώ όλα τα άλλα ζητήματα θα παραπεμφθούν στον Πολιτικό Διάλογο, με την ελπίδα βαθμιαία η Τουρκία να αντιληφθεί τον παραλογισμό των διεκδικήσεων της και να υποχωρήσει από αυτές".