Λένε ότι οι πολιτικοί ταγοί πρέπει να έχουν αίσθηση της σοβαρότητας και της υπευθυνότητας. Θα ’λεγα ότι πολύ σημαντικότερο είναι να έχουν την αίσθηση… του γελοίου!
Πριν σβήσει ο απόηχος της «βόμβας» Κασσελάκη για «μαύρα χρήματα στον ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα!», που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων στο εσωτερικό του κόμματος, και μεταξύ αυτών που υποστηρίζουν (ακόμη…) τον Πρόεδρο Στέφανο, που αποτέλεσε και το… πιστοποιητικό θανάτου των σχέσεων τέως και νυν, ο κ. Κασσελάκης εξαναγκάσθηκε να δεχθεί απόφαση της Πολιτικής Γραμματείας, στην οποία τονίζεται: «Σε αντίθεση με άλλα κόμματα, όπως η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ διαχρονικά πορεύεται, τόσο επί Τσίπρα όσο και επί Κασσελάκη, με διαφάνεια στα οικονομικά του, χωρίς άδηλους πόρους και σχέσεις ''δούναι και λαβείν'' με επιχειρηματικά συμφέροντα, όπως αναμφισβήτητα αποδείχθηκε και κατά τη διακυβέρνησή του την περίοδο 2015-2019. Βασιζόταν και βασίζεται στην κρατική χρηματοδότηση, και στις συνδρομές των βουλευτών, των μελών και των φίλων του…».
Είναι πασίδηλο ότι… του τράβηξαν το αυτί! Η κατηγορία (πέραν του κατά πόσο ήταν αληθινή ή όχι) ήταν πολύ βαριά, σηκώνει ακόμη και εισαγγελική παρέμβαση, είναι βέβαιο ότι (ακόμη και τώρα που ανεκλήθη) θα αποτελέσει από τα βασικά προεκλογικά όπλα της Νέας Δημοκρατίας. Αυτό το απερίσκεπτο, όπως και αν το ερμηνεύσει κανείς, «στον δικό ΜΟΥ ΣΥΡΙΖΑ δεν θα υπάρχουν ''μαύρα ταμεία και χρήματα''» ένας τρόπος να διαβαστεί υπάρχει: στον ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα, τα «μαύρα» έδιναν και έπαιρναν…
Αυτά τα τόσο συνήθη και χαρακτηριστικά «είπα- ξείπα, χ@ζω την παρόλα μου!» τού κ. Κασσελάκη, που τουλάχιστον δείχνουν ότι κάτι διδάχθηκε από τον προκάτοχό του, τις… κωλοτούμπες, είναι αυτόχρημα γελοία πράγματα στην πολιτική, και κάποια στιγμή γυρίζουν μπούμερανγκ.
Ο πρόεδρος Στέφανος έχει ήδη «φάει» κάμποσα κατακέφαλα… Αλλά αυτή του η τελευταία γελοία αυτοδιάψευση αποκαλύπτει παράλληλα και κάτι ακόμη, που ίσως στο μέλλον αποδειχθεί πολύ σοβαρότερο...
Ο κ. Κασσελάκης παρουσιάζεται άτολμος (φάνηκε και από τη στάση του στο θέμα Πολάκη), δεν είναι πλέον ο… παλιός καλός Στέφανος, που μόλις προ τριμήνου «έλιωνε» τον Τσίπρα στην Κεντρική Επιτροπή, και φώναζε «φέρτε μου έναν αντίπαλο, να αναμετρηθούμε για την προεδρία»! Τώρα τέτοια καουμποϊλίκια δεν αποτολμούνται, γιατί… ενίοτε οι προκλήσεις γίνονται αποδεκτές, η άλλη πλευρά σηκώνει το γάντι…
Καλύτερα είναι, κατά την εκτίμηση των «Κασσελακικών», να περάσει το καλοκαίρι, και… με την πρώτη σταγόνα της βροχής ξαναμετριόμαστε, στο Συνέδριο. Και τι θα έχει αλλάξει υπέρ του «ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη μέχρι τότε... Ίσως τίποτε, αλλά ίσως και πολλά.
Τον Οκτώβρη είναι οι εκλογές στο ΠΑΣΟΚ για την ανάδειξη της νέας του ηγεσίας, από την οποία είναι βέβαιο, ανεξαρτήτως ποιος θα εκλεγεί, ότι οι ισορροπίες στον «προοδευτικό» χώρο θα επηρεαστούν, οι πολιτικές θα επανεξετασθούν.
Δεν είναι τυχαίο, φυσικά, ότι ο κ. Κασσελάκης όρισε την έναρξη του Συνεδρίου… την πρώτη Κυριακή των εσωκομματικών εκλογών στο ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο για να «κλέψει» επικοινωνιακό χώρο από το ΠΑΣΟΚ που θα έχει μπροστά του τον δεύτερο γύρο, αλλά και για λόγους εντυπώσεων και συμβολισμού για το ποια είναι η «ηγεμονική δύναμη» στο… πολύφερνο «κεντροαριστερό γήπεδο».
Το καουμπόικο και συνειδητά προβοκατόρικο στιλ Κασσελάκη ωφέλησε αρχικά τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, θα λέγαμε τον καθιέρωσε, σε μια όχι τεράστια αλλά πάντως αισθητή κοινωνική ομάδα απολίτικων, χαβαλέδων της πολιτικής, του χάρισε δημοσιότητα και κάποια αποδοχή…
Τώρα, που εκ των πραγμάτων πρέπει να «το παίξει» πολιτικά, με προτάσεις και ιδέες, αυτό το μάζεμα, η αμήχανη ατολμία που επ’ εσχάτοις επιδεικνύει, θα τον ωφελήσει για να συγκροτήσει τον «δικό του ΣΥΡΙΖΑ», ό,τι κι αν σημαίνει αυτό, ή νομοτελειακά θα τον οδηγήσει σ’ ένα ιδιόρρυθμο μάζωμα «Κασσελίστας» με πολιτικό επίχρισμα για όσο αντέξει, και μετά… back to USA;