Σε όλες σχεδόν τις χώρες της Ευρώπης και του κόσμου δύο παγκόσμια προβλήματα κυριαρχούν: Η πανδημία και οι δυσκολίες στην πορεία των εμβολιασμών και οι φονικές πυρκαγιές.
Η μοναδική χώρα όπου τα κορυφαία αυτά ζητήματα γίνονται αντικείμενο αντιπολιτευτικής υστερίας είναι η Ελλάδα.
Ψάχνω αυτές τις μέρες να εντοπίσω εκτός συνόρων επιθέσεις των αντιπολιτεύσεων και δεν βρίσκω ούτε καν δηλώσεις.
Δεν έχουν εκεί Δημοκρατία; Δεν έχουν αντιπολιτεύσεις που κάτι θα έχουν κι’ αυτές να πουν;
Έχουν και παραέχουν. Απλά αντιλαμβάνονται όλοι πως κρίσεις οι οποίες αποκτούν υπαρξιακό περιεχόμενο για τις πατρίδες τους δεν μπορούν να αποτελούν αντικείμενο αντεγκλήσεων και πηγή διχασμού σε στιγμές που ο λαός πρέπει να αντιμετωπίζει ενωμένος τις προκλήσεις.
Η λέξη διχασμός δεν βγήκε από το έρκος των οδόντων κανενός.
Πυρκαγιές παντού, αλλά χωρίς κραυγές
Στη Γαλλία επί μία εβδομάδα καιγόταν η Γαλλική Ριβιέρα, η Κυανή Ακτή. Οι φλόγες έφτασαν στο Σαιν Τροπέ. Έγιναν εκκενώσεις, δόθηκε μάχη, δεν μίλησε ούτε η Λεπέν.
Στην (αριστερή) Πορτογαλία οι φλόγες τύλιξαν το Αλγκάρβε, την πιο τουριστική περιοχή της χώρας. Λέξη από την κεντροδεξιά αντιπολίτευση.
Στην Ιταλία, για μέρες καίγονταν Σαρδηνία και Σικελία. Μεγάλη καταστροφή. Η Ιταλία υπήρξε η χώρα που υπέστη τις μεγαλύτερες καταστροφές το 2021, σύμφωνα με τα στοιχεία της Κομισιόν. Η χειρότερη χρονιά από το 2008. Οι δηλώσεις των πολιτικών περιστρέφονταν γύρω από την ανάγκη να γίνει ετούτο ή εκείνο, να αναλάβουν τις ευθύνες τους οι περιφέρειες και τα λοιπά. Δεν μπήκε στο στόχαστρο η κυβέρνηση.
Στην Ισπανία των Σοσιαλιστών και των Podemos, πυρκαγιές ξέσπασαν στην Καταλονία. Έγιναν οι εκκενώσεις, δόθηκε και εκεί η μάχη, αλλά ως εκεί.
Τα ίδια και στο Ισραήλ. Και σε όλη την Μεσόγειο. Η Καλιφόρνια καίγεται για τρίτη εβδομάδα. Τα ίδια και στην Αλάσκα. Και στον Καναδά. Οι καπνοί από τις πυρκαγιές στη Σιβηρία έφθασαν στον Βόρειο Πόλο.
Συγγνώμη, όλοι αυτοί ανίκανοι είναι; Και μαζεύτηκαν όλοι οι ικανοί στον ΣΥΡΙΖΑ, στο ΚΙΝΑΛ και στους υπόλοιπους; Διαθέτουν δηλαδή την απόλυτη σοφία; Τόσο χαμένοι πάνε οι άνθρωποι;
Ανίκανοι από την Κούβα ως τη Νέα Ζηλανδία;
Πάμε τώρα στην πανδημία και στους εμβολιασμούς.
Σε όλον τον κόσμο δίνεται μάχη για να αυξηθούν τα ποσοστά των εμβολιασμών. Και όλοι λαμβάνουν μέτρα που παραπέμπουν σε μορφές υποχρεωτικότητας.
Έψαξα και γι’ αυτό, ουδείς διανοήθηκε να πει πως τα μέτρα για την ενίσχυση των εμβολιασμών είναι «μέτρα διχασμού, οικονομικής εξαθλίωσης, κατάρρευσης του ΕΣΥ και νέας έξαρσης της πανδημίας», όπως ανέφερε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ούτε και σ’ αυτήν την περίπτωση βγήκε η λέξη διχασμός από το έρκος των οδόντων καμιάς αντιπολίτευσης.
Στην Αυστραλία το ποσοστό των εμβολιασμών βρίσκεται στο 30%. Στη Νέα Ζηλανδία της Γιαατσίντα Άρντερν, αρχηγού του Εργατικού Κόμματος, που έχει επιλέξει την στρατηγική των συνεχών λοκντάουν, οι εμβολιασμοί βρίσκονται στο 20%.
Ανίκανοι είναι σ’ αυτές τις χώρες – και σε άλλες πολλές;
Μήπως είναι ανίκανοι και οι ηγέτες της Κούβας (λατρευτής στον ΣΥΡΙΖΑ και στο ΚΚΕ), που αν και έχει αναπτύξει πέντε εμβόλια (ταυτίζοντάς τα προπαγανδιστικά με την εθνική κυριαρχία), έχουν καταφέρει να εμβολιάσουν 3,13 εκ. πολιτών έναντι πληθυσμού 11,2 εκατομμυρίων;
Μέτρα παντού, αλλά περί διχασμού ούτε λέξη
Διάφορες χώρες έχουν λάβει μέτρα.
Στη Γαλλία ο εμβολιασμός του υγειονομικού προσωπικού και όλων όσων έρχονται σε επαφή με ευπαθή άτομα, κατέστη υποχρεωτικός, ενώ όσοι πηγαίνουν στον κινηματογράφο και στο θέατρο, στα εστιατόρια, στα εμπορικά κέντρα ή χρησιμοποιούν μέσα μεταφοράς πρέπει να επιδεικνύουν πιστοποιητικό εμβολιασμού ή αρνητικού τεστ. Από τις 15 Σεπτεμβρίου, όσοι υγειονομικοί δεν είναι εμβολιασμένοι θα μπαίνουν σε αναστολή εργασίας και θα σταματήσει η καταβολή του μισθού τους. Τον Ιούλιο, όταν αποφασίστηκε το μέτρο, το ποσοστό εμβολιασμών μεταξύ των υγειονομικών δεν ξεπερνούσε το 64% με τη μία δόση και το 42% με τις δύο δόσεις. Μετά τις ανακοινώσεις, ο εμβολιασμός τους ανέβηκε κατακόρυφα.
Η Γαλλίδα σοσιαλίστρια, πρώην μέλος της Γερουσίας Λοράνς Ροσινιόλ βγήκε ξεκάθαρα μπροστά. Δηλώνοντας ότι πρέπει οπωσδήποτε να χτιστεί τείχος ανοσίας και πως η υποχρεωτικότητα βοηθά τον εμβολιασμό, διότι στέλνει το μήνυμα ότι το Κράτος είναι απόλυτα βέβαιο για την επιλογή του, διότι εμπιστεύεται το εμβόλιο. Δηλαδή, η υποχρεωτικότητα μεταθέτει την ευθύνη στο Κράτος.
Αλλά ούτε η Λεπέν διανοήθηκε να μιλήσει για διχασμό – αν και έχει ταχθεί κατά του υποχρεωτικού εμβολιασμού. Για τους υγειονομικούς, όμως, δεν είπε λέξη. Το ίδιο και η γαλλική αριστερά του Μελανσόν που διαδηλώνει κατά των περιοριστικών μέτρων.
Οι Πράσινοι πάλι, τάσσονται υπέρ των εμβολιασμών και κατά της υποχρεωτικότητας, υποστηρίζοντας πως κάτι τέτοιο θα δημιουργούσε εντάσεις. Ούτε αυτοί χρησιμοποίησαν τη λέξη «διχασμός».
Και πάντως, οι Ρεπουμπλικανοί και οι Σοσιαλιστές τάσσονται υπέρ της υποχρεωτικότητας.
Ψαρεύουν ψήφους, αλλά δεν βρίζουν
Στην Ιταλία, ο υποχρεωτικός εμβολιασμός των υγειονομικών επιβλήθηκε από τα τέλη Μαρτίου. Στα μέσα Αυγούστου άρχισαν οι αναστολές εργασίας άνευ αποδοχών σε διάφορες περιφέρειες και πόλεις. Από την Σαρδηνία ως τη Λιγουρία και το Βένετο. Από τις 6 Αυγούστου, πιστοποιητικό εμβολιασμού απαιτείται σε εστιατόρια, χώρους άθλησης και θεάματος και στα μέσα μεταφοράς.
Στα τέλη Μαρτίου, δικαστήριο του Βένετο απέρριψε την προσφυγή τριών νοσηλευτών και οκτώ μελών του βοηθητικού προσωπικού δύο οίκων ευγηρίας που αρνήθηκαν να εμβολιαστούν και απομακρύνθηκαν από τις θέσεις τους ως «ακατάλληλοι προς εργασία». Η δικαστής αποφάνθηκε ότι δεν υφίστανται βάσιμες αιτίες για άρνηση του εμβολίου, από την στιγμή που «είναι ευρέως γνωστή η αποτελεσματικότητα των συγκεκριμένων σκευασμάτων επί των αρνητικών επιπτώσεων της νόσου, όπως αποδεικνύεται και από την δραστική μείωση των θανάτων στις κατηγορίες πολιτών που μπόρεσαν να εμβολιαστούν».
Βέβαια, ο Σαλβίνι της Λέγκα και η Μελόνι του κόμματος «Αδέλφια της Ιταλίας», ζητούν να περιφρουρηθούν τα δικαιώματα των αρνητών που διαδηλώνουν, καθώς «ζητούν να συνδυάσουν υγεία και ελευθερία», όπως είπε ο Σαλβίνι. «Αυτό δεν είναι ελευθερία», είπε και η Μελόνι.
Με δεδομένο ότι υπολογίζεται πως σε ένα ποσοστό από 11% ως 13% οι Ιταλοί δεν θέλουν να εμβολιαστούν και οι δυο τους διεκδικούν αυτές τις ψήφους – τι μας θυμίζουν, τι μας θυμίζουν;
Αλλά ούτε κι’ αυτοί χρησιμοποίησαν τη λέξη «διχασμός».
Στη Γερμανία, ο σοσιαλδημοκράτης πολιτικός Καρλ Λάουτερμπαχ έφθασε στο σημείο να υποστηρίξει πως όσοι δεν εμφανίζονται στο ραντεβού για τον εμβολιασμό πρέπει να πληρώνουν πρόστιμο. Το ίδιο και ο πρόεδρος του Ερυθρού Σταυρού του Βερολίνου, Μάριο Τσάγια. Αλλά ενόψει εκλογών οι αποφάσεις αναβάλλονται.
Στην Πορτογαλία, η αριστερή κυβέρνηση επέβαλε στις αρχές Ιουλίου πιστοποιητικό υγείας για είσοδο σε ξενοδοχεία και εστιατόρια τα σαββατοκύριακα. Με βαριά πρόστιμα στους ιδιοκτήτες που παραβαίνουν το νόμο.
Η Καλιφόρνια έγινε στις 11 Αυγούστου η πρώτη αμερικανική Πολιτεία που απαιτεί από τους εκπαιδευτικούς και το προσωπικό των σχολείων να εμβολιαστούν ή να υποβάλλονται τακτικά σε τεστ.
Στις αρχές Αυγούστου, η Πολιτεία της Νέας Υόρκης αποφάσισε πως από τον Σεπτέμβριο θα απαιτείται αποδεικτικό εμβολιασμού για την είσοδο σε εστιατόρια, γυμναστήρια και άλλους χώρους.
Στο Σαν Φρανσίσκο υποχρεώνονται να εμβολιαστούν 35.000 δημόσιοι υπάλληλοι.
Η λέξη «διχασμός» δεν ακούστηκε πουθενά…
Στην Ισπανία, στην αυτόνομη περιφέρεια των Βαλεαρίδων, η σοσιαλιστική τοπική κυβέρνηση απέλυσε τον Διευθυντή του Γραφείου Παιδιών και Εφήβων Σεραφίν Καρμπάλο, επειδή αρνήθηκε να εμβολιαστεί. Δεν μίλησε κανείς, εκτός από το ακροδεξιό VOX που αποκάλεσε την απόλυση «ανοησία». Όχι πάντως διχασμό…
Στην Αυστραλία υποχρεωτικός είναι ο εμβολιασμός όσων εργάζονται κοντά σε ηλικιωμένους.
Στη Βρετανία, από τον Οκτώβριο υποχρέωση εμβολιασμού θα έχουν όσοι εργάζονται σε οίκους ευγηρίας. Επίσης, από τον Σεπτέμβριο, είσοδος σε ντισκοτέκ και άλλους χώρους συναθροίσεων θα επιτρέπεται μόνο σε εμβολιασμένους.
Στη Ρωσία, οι δημόσιοι υπάλληλοι είχαν διορία να εμβολιαστούν ως τις 15 Αυγούστου.
Στον Καναδά ο εμβολιασμός είναι υποχρεωτικός σε κάποιες κατηγορίες δημοσίων υπαλλήλων.
Στην Τσεχία από τον Σεπτέμβριο ο εμβολιασμός θα είναι υποχρεωτικός για τους φοιτητές.
Στην Αυστρία, η πρόεδρος της επιτροπής βιοηθικής, Κριστιάν Νρουμλ, έχει ταχθεί υπέρ του υποχρεωτικού εμβολιασμού ορισμένων επαγγελματικών ομάδων – με αναφορά σε εκπαιδευτικούς, υγειονομικούς, φαρμακοποιούς, κομμωτές, μασέρ, μανικιουρίστ.
Ήδη, στη Βιέννη ο εμβολιασμός είναι υποχρεωτικός για υγειονομικούς και εργαζόμενους με ευπαθείς ομάδες. Το ίδιο έχει αποφασιστεί από τον Σεπτέμβριο στην Κάτω Αυστρία. Στη Στυρία και Καρινθία σε δομές υγείας προσλαμβάνονται μόνο εμβολιασμένοι.
Δεν είδα πουθενά αντιδράσεις. Αντίθετα, πολλοί διαφωνούν επειδή το θέμα έχει ανατεθεί στα κρατίδια.
Διχαστικό το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο;
Στις 25 Αυγούστου, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου απέρριψε την προσφυγή 672 Γάλλων πυροσβεστών και εθελοντών κατά της υποχρεωτικότητας στον εμβολιασμό που επέβαλε η γαλλική κυβέρνηση, ζητώντας παράλληλα την ακύρωση του νόμου. Άλλωστε το ίδιο Δικαστήριο έχει αποφανθεί πως ο υποχρεωτικός εμβολιασμός είναι υποχρεωτικός σε μια δημοκρατική κοινωνία.
Είναι διχαστικό το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων;
Αν, λοιπόν, ο κ. Τσίπρας ψάχνει για διχασμούς, ας τους αναζητήσει εκεί που πραγματικά υπάρχουν.
Γιατί ο πραγματικός διχασμός δεν είναι αυτός στον οποίο αναφέρεται, δηλαδή στον διαχωρισμό μεταξύ εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων, προκειμένου να προστατευτούν όλοι.
Ο διχασμός είναι αυτός που έρχεται. Και αυτό που έρχεται, σε περίπτωση που ξανακλείσουν οι οικονομίες, είναι η φτώχεια.
Ο κόσμος μας – και βέβαια η Ελλάδα – θα διχαστεί ανάμεσα σε φτωχούς και πλούσιους. Με εμβόλιο ή χωρίς εμβόλιο οι πλούσιοι θα παραμείνουν πλούσιοι, αλλά οι φτωχοί θα πληθύνουν.
Έρχονται εκατομμύρια νεόπτωχοι
Στις 24 Αυγούστου, η Ασιατική Τράπεζα Ανάπτυξης ανακοίνωσε πως ακόμη και 80 εκατομμύρια άνθρωποι θα περιπέσουν σε κατάσταση ακραίας φτώχειας εξαιτίας των συνεπειών του κορωνοϊού.
Αν οι οικονομίες ξανακλείσουν, θα δημιουργηθεί μια παγκόσμια στρατιά νεόπτωχων, θα διευρυνθούν οι ανισότητες στην υγεία, στην παιδεία, στην εργασία, θα υπονομευτεί ο στόχος του ΟΗΕ για μείωση της φτώχειας και της πείνας ως το 2030.
Η Παγκόσμια Τράπεζα ανακοίνωσε ότι 100 ακόμη εκατομμύρια άνθρωποι θα περιπέσουν σε ακραία φτώχεια.
Σύμφωνα με πολύ πρόσφατη έκθεση του Economist Intelligence Unit, οι χώρες που θα εμβολιάσουν ποσοστό του πληθυσμού τους κάτω του 60% θα καταγράψουν ζημιές επί του ΑΕΠ της τάξης των 2,3 τρισεκατομμυρίων δολαρίων μεταξύ του 2022 και του 2025.
Ήδη η Ιταλία ανακοίνωσε αύξηση των νοικοκυριών που βρίσκονται σε απόλυτη φτώχεια στο 7,7%.
Στην Πορτογαλία, στο τουριστικό Αλγκάρβε, οι άνθρωποι στέκουν στις ουρές για ένα πιάτο φαγητό.
Στη Βρετανία, οι τράπεζες τροφίμων διένειμαν αριθμό ρεκόρ 1,2 εκ. δεμάτων μόνο μέσα στο 2020.
Στη Ρωσία, οι φτωχοί άγγιξαν τα 20 εκατομμύρια μόνο μέσα στο 2020.
Αυτό είναι το χάσμα που απειλεί – την ανθρωπότητα και την Ελλάδα. Και αυτός είναι ο πραγματικός κίνδυνος διχασμού: Ο διχασμός ανάμεσα στον πλούτο και στη φτώχεια.
Και αυτό ούτε σοσιαλιστικό ακούγεται, ούτε αριστερό…
*Η Σοφία Βούλτεψη είναι Βουλευτής Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών, υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, δημοσιογράφος