Η πρώην υπουργός, πρώην Επίτροπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πρόεδρος του Δικτύου, Άννα Διαμαντοπούλου, μίλησε στην ΕΡΤ για τον πόλεμο στην Μέση Ανατολή, αλλά και τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα.
Για τον πόλεμο στην Μέση Ανατολή
Όταν έγινε η επίθεση της Χαμάς, η προσωπική μου δήλωση ήταν ότι χρειάζεται άμεση και χωρίς άλλα και όμως καταγγελία της Χαμάς, γιατί πραγματικά είναι μια τρομοκρατική οργάνωση, αλλά ανοίγει ο ασκός του Αιόλου με την εμπλοκή των ισλαμο-δημοκρατιών, γιατί όλοι οι σύμμαχοι της Χαμάς είναι ισλαμο-δημοκρατίες, μάλλον ισλαμο-δικτατορίες, οι οποίες καθόλου δεν ενδιαφέρονται για τον παλαιστινιακό λαό. Δηλαδή, το πρόβλημά τους δεν είναι οι Παλαιστίνιες γυναίκες, τα παιδιά. Ξέρουμε ότι πάρα πολλά χρόνια τώρα ο λαός χρησιμοποιείται σαν ασπίδα, χρησιμοποιείται σαν εργαλείο μέσα σε αυτές τις συγκρούσεις και αυτό είναι μέσα σε μια φιλοσοφία την οποία τη βλέπουμε με τους ανθρώπους οι οποίοι γίνονται ζωντανές βόμβες. Έτσι, μέσα από μια ακραία θρησκευτικότητα που ουσιαστικά δεν δίνουν καμία σημασία στην ατομικότητα, στην ατομική ζωή, αλλά μόνο στους συλλογικούς στόχους.
Από την άλλη πλευρά, το Ισραήλ δεν χωράει αμφιβολία ότι είναι μια μιλιταριστική χώρα, μια δύναμη πάρα πολύ ισχυρή στρατιωτικά. Αλλά την ίδια στιγμή θα σας πω το ερώτημα που έθεσε ένας Ισραηλινός διευθυντής υπουργείου ο οποίος ανέφερε «όλοι έχετε προβλήματα στα σύνορά σας, υπάρχει κάποιος εχθρός σας, ο οποίος έχει ως στόχο τη διάλυση του κράτους σας και την εξαφάνιση του έθνους σας από τον πλανήτη;». Η Χαμάς και η Χεζμπολάχ βεβαίως έχουν στον πυρήνα τους όχι να φτιάξουν κράτος, να εξαφανίσουν το Ισραήλ και να εξαφανίσουν τους Εβραίους, τους Ισραηλινούς από την περιοχή. Να φύγουν, να μην υπάρχουν.
Αυτά λοιπόν πρέπει κανείς να τα λάβει όλα υπόψη για να δει πώς αμύνεται και πώς επιτίθεται ένα έθνος. Και για να καταλήξουμε, όσα και να πούμε, ότι δεν υπάρχει άλλη λύση από την από τα δύο κράτη δηλαδή
Για τη στάση της Ελλάδας
Η σημερινή ιστορία μας έχει κάνει και εμάς να βλέπουμε τα πράγματα και από τις δύο πλευρές. Δεν μπορούμε να τα βλέπουμε μόνο από τη μία.
Μια χώρα οφείλει να πάρει πάντοτε τη θέση της λαμβάνοντας τα εθνικά συμφέροντα κι εγώ θέλω να σας ρωτήσω όλους εάν η Ελλάδα έχει μια επίθεση, πχ από την Τουρκία. Η ουδετερότητα όλων των χωρών δεν θα κριθεί από τους Έλληνες θετικά, έτσι δεν είναι; Θα θέλουμε συμμάχους. Πρέπει να σκεφτούμε λοιπόν ότι και εμείς ως χώρα ποιοι είναι οι σύμμαχοί μας, ποιοι θα μας βοηθήσουν στη δύσκολη στιγμή, πώς θα διαμορφώσουμε τις δικές μας συμμαχίες για το μέλλον. Λαμβάνοντας πάντοτε υπόψη βέβαια το διεθνές δίκαιο. Αλλά αυτή τη στιγμή έχουμε καταπάτηση του διεθνούς δικαίου και από τις δύο πλευρές. Είμαστε μπροστά σε έναν πόλεμο τρομερό.
Για τα δικά της πολιτικά σχέδια
Εδώ και αρκετά χρόνια, έχω μια μοναχική πολιτική πορεία, κάνοντας πολύ συγκεκριμένα πράγματα που θεωρώ ότι έχουν ένα αποτέλεσμα και δεν με ενδιαφέρει η κομματική ζωή. Με ενδιαφέρει να κάνω πράγματα που αφορούν τη χώρα πλέον, έχοντας περάσει μια μεγάλη διαδρομή από πλευράς πολιτικής και κομματικής ζωής.
Για την Νέα Δημοκρατία
Η παντοδυναμία ενός κόμματος και η έλλειψη αντιπολίτευσης δεν χωράει αμφιβολία ότι είναι μια ασυμμετρία στο πολιτικό σύστημα. Δηλαδή, όσο και να θέλει μια κυβέρνηση να γίνει και αντιπολίτευση του εαυτού της, δεν μπορεί να γίνει και πολύ εύκολα μπορεί να πάρει δρόμους οι οποίοι είναι και αυταρχικοί αλλά και αδράνειας. Όταν δεν έχεις απέναντι σου κανέναν και ορίζεις εσύ την ατζέντα, πολύ εύκολα ορίζεις μια εύκολη ατζέντα, όχι μια ατζέντα μεταρρυθμίσεων και ισχυρή και νομίζω αυτή την περίοδο αυτό βλέπουμε από τη Νέα Δημοκρατία. Βλέπουμε μια ατζέντα όσον αφορά το μεταρρυθμιστικό κομμάτι αδράνειας.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ
Είμαι κατάπληκτη από την εκλογή Κασσελάκη. Το δράμα είναι ότι όλη αυτή η εξέλιξη πήρε τα χαρακτηριστικά επιθεώρησης. Υπήρχε μια χιουμοριστική προσέγγιση όταν βλέπεις τις γελοιογραφίες, τα σχόλια να είναι πάντοτε χιουμοριστικά κλπ δεν είναι θετικό για ένα κόμμα. Τώρα, από την άλλη πλευρά, νομίζω ότι τώρα που λίγο πολύ ισορρόπησαν με την έννοια ότι κατανοήσαμε, αυτός είναι ο κύριος Κασσελάκης, αυτά είναι τα χαρακτηριστικά του, αυτή είναι η κατάσταση στο ΣΥΡΙΖΑ να δώσουμε ένα χρονικό περιθώριο για να δούμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα. Δηλαδή είναι και ένας μήνας μόνο, είναι ένας μήνας τρομερός από πλευράς δημοσιότητας, πολύ συμπυκνωμένος και κυρίως χωρίς πολιτικές ειδήσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Για την ομιλία Κασσελάκη στον ΣΕΒ
Την είδα θετικά. Το ότι δεν μπορούμε να είμαστε στο 2023 και να θεωρούμε ότι το κεφάλαιο είναι η καταστροφή της οικονομίας όταν με τα κεφάλαια λειτουργεί η οικονομία, το θεώρησα θετικό. Τώρα το να γυρίζει πίσω και να λέει ακριβώς αυτά που έλεγε ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος καταψηφίστηκε γι' αυτά που έλεγε, άρα τον πιέζουν να επιστρέψει εκεί. Αυτό είναι το μεγάλο ερωτηματικό γι' αυτό νομίζω χρειάζεται ένας χρόνος για να αποφασίσει ο ίδιος του Σύριζα και στο συνέδριο του τι είναι τελικά.
Αν θα βοηθούσε μία παρέμβαση Τσίπρα
Όχι δεν νομίζω. Και δεν νομίζω. Γιατί είναι καλό να κλείνουν τα κεφάλαια δηλαδή. Βεβαίως η πρώην αρχηγοί έχουν δικαίωμα και να μιλάνε και είναι και πρώην πρωθυπουργός κλπ. Αλλά δεν νομίζω ότι θα βοηθούσε γιατί θα πει κάτι γενικό, ας πούμε παύση πυρός ή θα πάρει θέση, οπότε για τον ίδιο θα είναι αρνητικό, αλλά και για το κόμμα.