Η πρώτη που το είπε, με μελό πλην θυμωμένο ύφος, σχεδόν με λυγμούς, ήταν η κ. Περιστέρα Μπαζιάνα. “Το 2015, πήραμε την κυβέρνηση, αλλά δεν πήραμε την εξουσία…” Εξ ου και, όπως αποκάλυψε, κάθε 5 Ιουλίου στην επέτειο του περιβόητου δημοψηφίσματος του ‘15, “κλαίει από νεύρα και από οργή…”
Ο τέως πρόεδρος της Βουλής κ. Νίκος Βούτσης, δέχεται αμφίπλευρη επίθεση επειδή είπε ακριβώς το ίδιο πράγμα, εν είδει συλλογικής κομματικής αυτοκριτικής όπως αυτός την αντιλαμβάνεται, με όρους πιο… ιδεολογικό-πολιτικούς:
“Ήμασταν ανέτοιμοι να κυβερνήσουμε το 2015! Επειδή ενώ είχαμε προετοιμαστεί
πάρα πολύ στα τρία χρόνια που ήμασταν αξιωματική αντιπολίτευση σε ψηφίδες προγραμματικές (…) και με ένα δυναμικό με νέους συντρόφους που τότε έρχονταν με την εμπειρογνωμοσύνη τους, τα πτυχία τους να βοηθήσουν, ήμασταν πάρα πολύ μακριά από το να είμαστε έτοιμοι για διακυβέρνηση. Και ήμασταν επίσης μακριά από την οργάνωση της διακυβέρνησης. Είμαι ευθύς λέω ότι δεν υπήρχε σε κανένα υπουργείο, καμία οργάνωση βάσης ή οργάνωση μελών, όπως τα λέμε τώρα…” !
Το ότι δεν ήταν έτοιμοι για να πάρουν τα ηνία μιας ολόκληρης χώρας, το απέδειξαν και… εμπράκτως. Και το κατάλαβε, έναντι υψηλού τιμήματος, και η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας. Τώρα δικαιολογούν την ανεπάρκειά τους στο ότι δεν είχαν φροντίσει να βάλουν σε κάθε υπουργείο κομματικούς εγκάθετους! Κομάντος! Δεν διέθεταν στις δομές των υπουργείων…ΚΟΒΕΣ συριζοφρουρών που θα έκαναν “από μέσα” και μουλωχτά ότι κατά το κόμμα έπρεπε να γίνει, ώστε η λαϊκή εντολή για διακυβέρνηση της χώρας να μεταβληθεί σε κατάληψη της εξουσίας, κατά πως κλαίει και η Περιστέρα…
Στα υπουργεία υπηρετούν, σ’ όλες τις βαθμίδες, υπάλληλοι με διαφορετικές πολιτικές πεποιθήσεις. Η πλατεία Κλαυθμώνος έχει “πεθάνει”, ευτυχώς, προ πολλού. Κάθε κυβέρνηση με το συγκεκριμένο, πολιτικά ανομοιογενές, υπαλληλικό προσωπικό ανά υπουργείο και δημόσιο οργανισμό επιχειρεί να υλοποιήσει το πρόγραμμά της. Αν αποτύχει δεν… βαράει το σαμάρι. Κι’ ο κόσμος το’ χει τουμπάνο πως “το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι”!
Και τότε γιατί, ανέτοιμοι όντες, επέσπευσαν την ανατροπή της κυβέρνησης Σαμαρά; Έλα ντε- κι αυτό αναρωτιέται και ο κ. Βούτσης που αποκάλυψε σαν… μαρτυριάρης ότι από τα μέσα του 2014, σε “κλειστούς κομματικούς κύκλους” υπήρχαν μεγάλες διαφωνίες για το αν τους συνέφερε να ρίξουν πρόωρα τον Σαμαρά ή καλύτερα να περιμένουν. Ο τέως πρόεδρος της Βουλής, δηλαδή, σε πλήρη διάψευση όσων ο ίδιος δήλωνε το 2017, προωθώντας το αφήγημα της Κουμουνδούρου (“την κυβέρνησή σας την έριξαν με την στάση τους οι δανειστές, όχι εμείς…”) τώρα παραδέχεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έριξε την τότε κυβέρνηση, με πρόσχημα την προεδρική εκλογή. Σιγά την… αποκάλυψη, θα πείτε- αλλά έχει σημασία το ποιος το παραδέχεται. Και το πότε…
Ο Νίκος Βούτσης κάθε άλλο παρά ανόητος ή πολιτικά αφελής είναι. Ήξερε τον θόρυβο που θα προκαλούσαν οι συγκεκριμένες απόψεις του. Εν όψει συνεδρίου και της διστακτικότητας του ΣΥΡΙΖΑ να τολμήσει μια ειλικρινή και θαρραλέα αυτοκριτική για τα αίτια της ήττας του ( Τσίπρας και “πραιτοριανοί”, έχουν παραδεχθεί δημόσια πως… το μόνο λάθος της κυβέρνησης, είναι ότι τα επιτεύγματά της δεν τα… επικοινώνησε με σωστό τρόπο!), ο πάντα με ειδικό κομματικό βάρος τέως πρόεδρος της Βουλής, άνοιξε περπατησιά. Υπέρμαχος της “διεύρυνσης” του κόμματος, αρκεί να είναι καθαρά “προοδευτικά αριστερή” και να μην οδηγήσει σε “πασοκοποίηση” του ΣΥΡΙΖΑ, λέει ότι το κόμμα πρέπει (στελεχιακά) να γίνει πιο μαζικό, ν’ αποκτήσει “οργανωμένη βάση” σε κάθε υπουργείο και δημόσιο οργανισμό ή υπηρεσία. Να σχηματισθεί, δηλαδή, μια… λαϊκή πολιτοφυλακή παντού στον κρατικό μηχανισμό, που την κατάλληλη στιγμή να κληθεί ν’ αναλάβει την “οργάνωση διακυβέρνησης” που δεν είχε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015! Ο νους εστιασμένος στον… τρίτο γύρο! Κι’ αυτή την φορά, εκτός από την κυβέρνηση, να καταλάβουν επιτέλους και την εξουσία εκ των ένδον, με τους κομάντο τους!
Αν μη τι άλλο, να σταματήσει και το κλάμα η κ. Περιστέρα…