Στα πλαίσια του εορτασμού των σαράντα χρόνων από την ένταξη της Ελλάδας στη ΕΕ, μίλησε ο πρώην ευρωβουλευτής, Ιωάννης Βαρβιτσιώτης.
Το Γραφείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Ελλάδα συγκεντρώνει προσωπικές μαρτυρίες πρώην ευρωβουλευτών, με σκοπό να αναδείξει τον τρόπο με τον οποίο λειτούργησε η Ελλάδα στα πρώτα χρόνια της ευρωπαϊκής της πορείας, πώς αντιμετωπιζόταν από τα υπόλοιπα μέλη της Ένωσης και ποιες οι βασικές δυσκολίες που συνάντησε.
Στο πρώτο επεισόδιο, ο Ιωάννης Βαρβιτσιώτης, πρώην υπουργός, ευρωβουλευτής (2004-2009), αλλά και μόνιμο μέλος της Επιτροπής Συνδέσεως Ελλάδα-ΕΟΚ τη δεκαετία του 1960, μιλάει για την εμπειρία του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τις μεγάλες αλλαγές που σημειώθηκαν στη χώρα μας από την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση και μετά.
«Η χώρα ανέπτυξε μια ευρωπαϊκή προσωπικότητα»
Ο πρώην ευρωβουλευτής μίλησε γι' αυτά που ξεχωρίζει από την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας ήδη από τη δεκαετία του 60', μέχρι τις μέρες μας. Ως μεγαλύτερο επίτευγμα της Ελλάδας στην ΕΕ ξεχώρισε την ανάπτυξη της ευρωπαϊκής προσωπικότητας, το γεγονός ότι αισθανόμαστε σήμερα Ευρωπαίοι. «Ως τότε δεν είχαμε τόσο μεγάλο δεσμό με την Ευρώπη» και ανέφερε χαρακτηριστικά χαρακτηριστικά, «τώρα είμαστε Ευρωπαίοι.»
Σαν δεύτερο μεγάλο επίτευγμα ανέφερε ότι η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΕ έφερε την άνοδο του επιπέδου ζωής των Ελλήνων σε οικονομικό, πνευματικό και πολιτιστικό επίπεδο, σημειώνοντας ότι και η ένταξη της Ελλάδας στην Ευρώπη ήταν ουσιαστική ως μια χώρα του νότου που εντάχθηκε στο βορρά και επέφερε μια «σύμμειξη πολιτικών, οικονομικών και άλλων θεσμών μεταξύ της Ελλάδας και της Ευρώπης.»
Για την Ευρώπη σημείωσε ότι οι μεγάλες δυσκολίες που αντιμετώπισε ήταν το κύμα μετανάστευσης του 2006, και «τότε δημιουργήθηκε ένα μέτωπο που δεν έχει κανέναν έλεγχο. Αυτό είναι ένα τραγικό λάθος της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Υπογραμμίζοντας ότι η πανδημία του κορονοϊού είναι η επόμενη μεγάλη πρόκληση της ΕΕ εξέφρασε και τον προβληματισμό του για το αν θα συνεχιστούν τα βήματα τις ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης προς τα μπρος. Επεσήμανε όμως ότι δεν είναι λίγα αυτά που έχουν γίνει. «Και το κοινό νόμισμα και τα ταμεία συνοχής και τώρα η κοινή υγειονομική πολιτική, δεν είναι μικρά βήματα.»
«Χρειάζονται ηγέτες για να μπορέσουν να προχωρήσουν τα ευρωπαϊκά πράγματα»
Τελικά για τον ίδιο, οι ηγετικές προσωπικότητες και το «εμείς» να μπει μπροστά από το «εγώ» είναι τα καθοριστικά στοιχεία για την ευρωπαϊκή προοπτική. Τόνισε ότι «Χρειάζονται ηγέτες για να προχωρήσουν τα πράγματα» και αναγνώρισε ως τον τελευταίο πολιτικό που αισθάνονταν πραγματικά ευρωπαίος «και είχε υποτάξει το εγώ του στο εμείς», τον Ζ. Κ. Γιούνκερ, πρώην Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.