Περίεργη, τελικά, που είναι η Ιστορία. Διότι η εμπάθεια, κυρίως στην πολιτική, είναι ένα ελάττωμα που μπορεί να σε οδηγήσει σε ασυγχώρητα ατοπήματα.
Παραδείγματος χάριν, η εμμονή του Σαμαρά με τον Μητσοτάκη (για λόγους που δεν γνωρίζουμε και μάλλον έχουν να κάνουν με τον Φρόιντ…) τον οδήγησε στο μέγιστο λάθος των «χαριεντισμών» με τον Νίκο Παππά. Τον άνθρωπο που ήθελε να χώσει στη φυλακή τους πολιτικούς του αντιπάλους με πρώτο και καλύτερο τον πρώην πρωθυπουργό. Τον άνθρωπο που οργάνωσε με τους γνωστούς νομικούς παραστάτες τον εκβιασμό της Novartis, που, αν είχε πετύχει, η Ελλάδα θα ήταν σήμερα, το λιγότερο, Βενεζουέλα.
Το πάθος του Σαμαρά για τον Μητσοτάκη τον οδήγησε, τελικά, σε ένα ολέθριο όσο και συμβολικό λάθος που τον εκθέτει απέναντι στην Ιστορία, λίγες ημέρες πριν η Ελληνική Δικαιοσύνη, μετά τη νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης, βγάλει την κουκούλα από αυτούς τους άθλιους συνωμότες.