Η άτακτη υπαναχώρηση του Ευάγγελου Αποστολάκη από την συμμετοχή του στο υπουργικό συμβούλιο μετά το πολιτικό «bullying» του ΣΥΡΙΖΑ, είχε ως αποτέλεσμα να μετατραπεί από κίνηση ματ που επιχείρησε το Μέγαρο Μαξίμου, σε δυσάρεστη έκπληξη για την κυβέρνηση. Επισκίασε τον ανασχηματισμό και πέρασαν σε δεύτερη μοίρα τα μηνύματα που επιχείρησε να εκπέμψει το κυβερνητικό επιτελείο.
Πολύ γρήγορα την αρχική αμηχανία διαδέχθηκε η οργή τόσο για τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και για τον πρώην υπουργό Άμυνας που σύμφωνα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο «απεδείχθη κατώτερος των περιστάσεων». Κυβερνητικά στελέχη δημοσιοποίησαν λεπτομέρειες από το παρασκήνιο που είχε προηγηθεί με την αποδοχή του κ. Αποστολάκη της θέσης του υπουργού Πολιτικής Προστασίας θεωρώντας ότι «τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους» και εστιάζουν στο γεγονός ότι κατά την άποψη τους ο ΣΥΡΙΖΑ τορπιλίζει οποιαδήποτε κίνηση συναίνεσης επειδή «θα τον ακύρωνε υπαρξιακά».
Ο κ. Αποστολάκης δεν είναι απλά ένας πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά από τους ανθρώπους που συμβουλεύουν συχνά τον κ. Τσίπρα για τα θέματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας. Είναι όμως και ένα στέλεχος που προέρχεται από το στράτευμα χωρίς πολιτική εμπειρία για να χειριστεί μια δύσκολη κατάσταση όπως αυτή στην οποία βρέθηκε μετά τις κατηγορίες της Κουμουνδούρου περί «αποστασίας». Πέρα από την συζήτηση που προκλήθηκε στο εσωτερικό της κυβέρνησης και βουλευτές για την διαχείριση της υπόθεσης, το ερώτημα που τίθεται από πολλούς είναι αν «μπορεί η κυβέρνηση να εμπιστεύεται ανθρώπους που προέρχονται από τον ΣΥΡΙΖΑ». Σε αυτό το πλαίσιο αναδεικνύουν το πόσο εύκολα ο κ. Αποστολάκης έγινε για την Κουμουνδούρου από «αποστάτης», «έντιμος και άξιο στέλεχος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ», με το που υπαναχώρησε από την δέσμευση του απέναντι στον πρωθυπουργό.
Το Μέγαρο Μαξίμου αναζητεί τρόπους να σβήσει μια ακόμα πληγή που ουδείς περίμενε και το βάρος πέφτει στον κ. Μητσοτάκη που καλείται να διαχειριστεί μια ακόμα κρίση. Γνωρίζει ότι όσο πιο γρήγορα προχωρήσει στην κάλυψη του κενού τόσο πιο γρήγορα θα κλείσει το τραύμα της υπόθεσης Αποστολάκη, ενώ ο πρωθυπουργός φέρεται αποφασισμένος να προχωρήσει μπροστά υλοποιώντας τον σχεδιασμό του για ένα ξεχωριστό υπουργείο Πολιτικής Προστασίας. Ο ίδιος θεωρεί ως τον πιο αποτελεσματικό τρόπο για την διαχείριση των επιπτώσεων της κλιματικής κρίσης και των φυσικών καταστροφών τη δημιουργία μιας ανεξάρτητης δομής και σύμφωνα με πληροφορίες αναζητά το κατάλληλο πρόσωπο στον χώρο της κεντροαριστεράς επιμένοντας στην ανάγκη διακομματικής συναίνεσης στο συγκεκριμένο ζήτημα που «αφορά την προστασία των ανθρώπινων ζωών και του φυσικού περιβάλλοντος».
Ούτως ή άλλως περιθώρια για καθυστερήσεις και κωλυσιεργίες δεν υπάρχουν με τα δύσκολα για την κυβέρνηση να είναι μπροστά. Καταρχήν η πανδημία. Ο Σεπτέμβριος ξεκινά με τους υγειονομικούς που δεν εμβολιάστηκαν να τίθενται σε αναστολή εργασίας με την κυβέρνηση να πρέπει να αντιμετωπίσει τις αντιδράσεις που θα προκύψουν και να διασφαλίσει την ομαλή λειτουργία του ΕΣΥ. Ακολουθεί το άνοιγμα των σχολείων σε λιγότερο από δύο εβδομάδες με στοίχημα να αποτελεί η διασφάλιση της δια ζώσης εκπαίδευσης χωρίς προβλήματα λόγω του κορωνοΐού. Παράλληλα, θα πρέπει το ΕΣΥ να αντέξει την αναμενόμενη πίεση από την αύξηση των κρουσμάτων και να αποφευχθεί με κάθε τρόπο ένα νέο πάγωμα της οικονομικής και κοινωνικής ζωής. Τα δύσκολα της πραγματικής ζωής για την κυβέρνηση είναι μπροστά και εκεί αποσκοπεί και η αναδιάταξη δυνάμεων με τις αλλαγές στα υπουργεία και τα όσα προγραμματίζει ο κ. Μητσοτάκης να ανακοινώσει στη ΔΕΘ στο μέτωπο της φορολογίας και του Ταμείου Ανάκαμψης. Από αυτά θεωρούν στο Μέγαρο Μαξίμου ότι θα κριθούν στο τέλος της ημέρας από τους πολίτες.