Η ψήφιση του νέου εκλογικού νόμου που θα αντικαταστήσει την ισχύουσα σήμερα απλή αναλογική, την οποία επέβαλε ο ΣΥΡΙΖΑ, θα επηρεάσει τις διεργασίες ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και στο ΚΙΝΑΛ. Οι Αλέξης Τσίπρας και Φώφη Γεννηματά ακούγεται ότι έρχονται κοντά γιατί καταψηφίζουν την κυβερνητική πρόταση, αλλά η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Ο δυο τους κινούνται σε εντελώς διαφορετικούς δρόμους.
Ο Τσίπρας ξορκίζει τις διπλές εκλογές
Ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ξορκίζει τις πρόωρες διπλές εκλογές , έτσι ώστε οι πρώτες να γίνουν με την απλή αναλογική και οι δεύτερες με το νέο εκλογικό νόμο, γιατί το κόμμα του είναι ανέτοιμο πολιτικά και οργανωτικά και ο ίδιος «δέσμιος» των ιδεοληψιών των ακραίων αριστερών της Κουμουνδούρου, που δεν επιδιώκουν την πολιτική «κανονικότητα», αλλά την ακραία αντιπολίτευση.
Ο Αλέξης Τσίπρας , που φυσικά και θέλει να ξανακυβερνήσει, αν δεν είχε πρόβλημα στο εσωτερικό του κόμματος του και αν οι πασοκογενείς της «Προοδευτικής Συνεργασίας» είχαν το πάνω χέρι σε αυτό, δεν θα επέμενε όπως σήμερα στην απλή αναλογική και ενδεχομένως θα έμπαινε και σε διάλογο για ένα σύστημα ενισχυμένης αναλογικής, έτσι ώστε να ισχύσει από τις επόμενες εκλογές κι όχι από τις μεθεπόμενες.
Η Γεννηματά φλερτάρει με τις πρόωρες
Από την άλλη, η Φώφη Γεννηματά φλερτάρει με τη ιδέα των πρόωρων εκλογών, ελπίζοντας πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα προχωρήσει σε αυτές το προσεχές φθινόπωρο. Εκτιμά πως η ΝΔ θα είναι και πάλι νικητής στην επόμενη αναμέτρηση και πως μια δεύτερη ήττα του Αλέξη Τσίπρα μέσα σε ενάμιση χρόνο θα προκαλέσει την ευθεία αμφισβήτηση του και τριγμούς στον ΣΥΡΙΖΑ, και θα δώσει την ευκαιρία στο ΚΙΝΑΛ να επιχειρήσει εκ νέου τη αλλαγή των συσχετισμών στο χώρο της κεντροαριστεράς.
Έτσι, προσπαθεί με τον τρόπο της να αναπτύξει μια πιο «επιθετική πολιτική», που θα δείχνει πως ξεπερνά τον διεμβολισμό του ΚΙΝΑΛ που επιχειρούν , λιγότερο σε αυτή τη φάση ο Κυριάκος Μητσοτάκης, και περισσότερο ο Αλέξης Τσίπρας, προσεγγίζοντας κορυφαία στελέχη και προσωπικότητες των τοπικών κοινωνιών που είτε εγκατέλειψαν την παράταξη λόγω πολιτικών διαφωνιών, είτε «εκδιώχθηκαν» από την ηγεσία της.
Για παράδειγμα, υπήρξε ένα φλερτ με την Άννα Διαμαντοπούλου, ύστερα από θερμότατες εισηγήσεις συνεργατών της Φώφης Γεννηματά, που όμως δεν απέδωσε καρπούς. Επίσης, και όπως επιμένουν οι πληροφορίες , η Πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον να προσεγγίσει τον Ευάγγελο Βενιζέλο, αλλά δεν στάθηκε δυνατό. «Ο καθένας τραβάει τον δρόμο του», λένε συνομιλητές του, κόβοντας κάθε συζήτηση σχετικά.
Η απόφαση είναι του πρωθυπουργού
Η αναμέτρηση ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και στο ΚΙΝΑΛ είναι για το ποιος θα έχει τη πρωτοκαθεδρία στην προοδευτική παράταξη, βάζοντας τη δική του σφραγίδα στον χώρο. Το παράδοξο είναι ότι η έκβαση αυτής της αντιπαράθεσης, αυτή τη φορά δεν εξαρτάται από το τί θα κάνουν οι Αλέξης Τσίπρας και Φώφη Γεννηματά, αλλά σε μεγάλο βαθμό από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη κυβέρνηση της ΝΔ. Για πρώτη φορά δηλαδή τα κόμματα της αντιπολίτευσης, βρίσκονται αντιμέτωπα με έναν ετεροπροσδιορισμό.
Πάντως, μέχρι στιγμής: Στον ΣΥΡΙΖΑ η διεύρυνση δεν πάει όσο καλά θα ήθελαν, το εγχείρημα της «Προοδευτικής Συμμαχίας» δεν πείθει, ο πολιτικός λόγος και μια νέα πρόταση δεν υπάρχει ή δεν περνάει στον κόσμο, οι πολίτες θυμούνται ακόμη τα λάθη του Αλέξη Τσίπρα, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, και δεν θα τον ψήφιζαν λίγους μήνες αφότου τον αποδοκίμασαν. Άλλωστε, η ένδεια αντιπολιτευτικού λόγου είναι εμφανής και η σκληρή στάση που κρατά ο πρώην πρωθυπουργός κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη γίνεται περισσότερο ως άσκηση ισορροπιών και συγκράτησης των αριστερών και αντιδεξιών δυνάμεων, παρά ως πολιτικός λόγος με ουσία και βάθος, παρά ως μια εναλλακτική πρόταση εξουσίας ή μια ένδειξη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έπαθε κι έμαθε.
Όσο για το ΚΙΝΑΛ, μπορεί το 8% του Ιουλίου να του έδωσε κάποιες βάσεις για να πατάνε και να διαμορφώνουν έναν ισχυρό πολιτικό λόγο, όμως, κανείς δεν τους διασφαλίζει ότι σε διπλές εκλογές θα ανεβάσουν τα ποσοστά τους. Το αντίθετο μάλιστα, σε ένα κλίμα πόλωσης δεν θα αποκλειόταν μια απώλεια δυνάμεων και προς τον ΣΥΡΙΖΑ και προς τη ΝΔ.