«Η οριστική κατάργηση του πτωχευτικού νόμου είναι αδήριτη κοινωνική ανάγκη και απαίτηση», σημειώνει η Εφη Αχτσιόγλου.
Σε ανακοίνωσή της η τομεάρχης Οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ, σημειώνει ότι «πριν λίγους μήνες η κυβέρνηση ψήφισε εν μέσω γενικευμένων αντιδράσεων τον νέο πτωχευτικό νόμο και πανηγύριζε ισχυριζόμενη πως δίνει στους πολίτες και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις με χρέη μία δήθεν «σπουδαία δεύτερη ευκαιρία!». Σήμερα, η ίδια κυβέρνηση αναστέλλει με πανηγυρισμούς την εφαρμογή του νέου πτωχευτικού».
Παράλληλα, η κ. Αχτσιόγλου προσθέτει ότι η απειλή της πτώχευσης και της δήμευσης των περιουσιών για τη συντριπτική πλειονότητα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και των πολιτών, δεν μπορεί να συνεχίσει να υφίσταται, ούτε διά αναβολών
Ολόκληρη η δήλωση της Εφης Αχτσιόγλου
Πριν λίγους μήνες η κυβέρνηση ψήφισε εν μέσω γενικευμένων αντιδράσεων τον νέο πτωχευτικό νόμο και πανηγύριζε ισχυριζόμενη πως δίνει στους πολίτες και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις με χρέη μία δήθεν «σπουδαία δεύτερη ευκαιρία!».
Σήμερα, η ίδια κυβέρνηση αναστέλλει με πανηγυρισμούς την εφαρμογή του νέου πτωχευτικού.
Και μας κάνει πραγματικά να αναρωτιόμαστε: τι έγινε; Δεν ήταν τελικά αυτό το πλαίσιο η φοβερή ανακούφιση που κατά τη διατρανωμένη θέση της κυβέρνησης περίμενε όλη η κοινωνία πώς και πώς; Γιατί στερεί για μήνες τους πολίτες και την αγορά απ’ αυτή τη «μοναδική δεύτερη ευκαιρία» που όλοι ανέμεναν με μεγάλη ανυπομονησία;
Επιτέλους, ας κατανοήσει κάποια στιγμή η κυβέρνηση ότι δεν απευθύνεται σε ανόητους. Αφού με την πολιτική της εκτίναξε τα χρέη των πολιτών και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, με απύθμενο κυνισμό κρέμασε πάνω από το σύνολο της κοινωνίας την απειλή της πτώχευσης και της δήμευσης των περιουσιών, παρά τις αντιδράσεις σύσσωμης της αντιπολίτευσης, των παραγωγικών φορέων και των επιστημονικών συλλόγων. Σήμερα, υπό το βάρος του εκρηκτικού οικονομικού αδιεξόδου που η ίδια έχει διαμορφώσει στην ελληνική αγορά, επιλέγει ως οδό διαφυγής την προσωρινή αναβολή εφαρμογής του καταστροφικού πτωχευτικού της νόμου.
Όμως, η απειλή της πτώχευσης και της δήμευσης των περιουσιών για τη συντριπτική πλειονότητα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και των πολιτών, δεν μπορεί να συνεχίσει να υφίσταται, ούτε διά αναβολών.
Η οριστική κατάργηση του πτωχευτικού νόμου είναι αδήριτη κοινωνική ανάγκη και απαίτηση.