Φοράει τη φανέλα με το νούμερο 24 -για να παραπέμπει στην τελευταία φάση της καριέρας του. Η μορφή του από τα δεξιά έχει αρχίσει να σβήνει, να γίνεται ασπρόμαυρη… Είναι ο Κόμπι Μπράιαντ που φιλοτέχνησε ο γνωστός Same84, σαν φόρο τιμής στον αθλητή και την κοινωνική προσφορά του.
Επί δυόμιση μέρες, με έντονο κρύο, ακόμα και με βροχή, ο γνωστός δημιουργός street art Same84, δούλευε νυχθημερόν, σχηματίζοντας τη μορφή του Κόμπι Μπράιαντ, σε μια ταράτσα στην Αγία Παρασκευή. Ο Κόμπι Μπράιαντ έχει το πρόσωπο και το σώμα προς τον ουρανό, έτσι, σε αυτό το mini basket court σε κτίριο που ανήκει σε εταιρεία αθλητικών ειδών. Είναι το πρώτο mural φόρος τιμής στον Βlack Μamba στην Ελλάδα και απασχόλησε ιδιαιτέρως τον Same84, που από τη στιγμή που του έγινε η πρόταση άρχισε την έρευνα για να καταλήξει στην τελική μορφή. «Κατέληξα στην εικόνα του που θεώρησα ότι είναι η πιο ουσιαστική και αποφάσισα να αποδώσω πάνω στο τελικό αποτέλεσμα την έννοια της απώλειάς του Κόμπι», λέει ο δημιουργός στο iefimerida.gr.
Η εικόνα του Κόμπι Μπράιαντ που γίνεται ασπρόμαυρη
«Η εικόνα είναι έγχρωμη, όμως αρχίζει και σβήνει σταδιακά από τη δεξιά πλευρά. Γίνεται ασπρόμαυρη, όπως και κάποια σημεία στο κεφάλι του. Ηταν σημαντικό να μην είναι μια πένθιμη εικόνα, αλλά ένας φόρος τιμής στην καριέρα του και το έργο που έκανε και εκτός γηπέδων» λέει ο γνωστός street art και tattoo artist, που έχει γίνει γνωστός ανά την Ελλάδα κυρίως για το εμβληματικό έργο του Aντετοκούνμπο που έκανε στα Σεπόλια, στη γειτονιά που ανδρώθηκε ο Γιάννης και τα αδέλφια του.
Τον ρωτάω ποια ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετώπισε στη δημιουργία του και μου εξηγεί ότι είναι ακριβώς αυτή που είχε και στην περίπτωση του Aντετοκούνμπο. «Δεν είχα τη δυνατότητα να δω το έργο. Να αποτραβηχτώ και να το δω από μακριά, όπως γίνεται σε κάποιον τοίχο. Εδώ, όπως και στα Σεπόλια, ζωγράφιζα χωρίς να υπάρχει η δυνατότητα να δω την εξέλιξη του έργου» λέει. Σε δύο τοίχους στην ταράτσα έφτιαξε και τις δυο φανέλες του Κόμπι με τα νούμερα 8 και 24. Δουλεύει μόνος, σε όλα του τα έργα, που είναι δεκάδες. Αποτελούν σχεδόν σύγχρονα τοπόσημα της πόλης, τα συναντάμε συχνά καθώς περιηγούμαστε στην πόλη, ενώ έργα του υπάρχουν και στο εξωτερικό.
Ο Κόμπι Μπράιντ και η ποπ κουλτούρα
Οταν τον ρωτάνε με τι ασχολείται, ο same84 απαντά «δημιουργός. Στα χαρτιά, τοιχογράφος και γραφιστική. Το κομμάτι με το οποίο ασχολούμαι έχει να κάνει καθαρά με τη δημιουργία. Αυτό με ενδιαφέρει είτε πρόκειται για καμβά, είτε για ψηφιακή απεικόνιση, τοίχο ή τατουάζ». Αρχισε να ζωγραφίζει σε τοίχους από 12 ετών, αρχικά στην Καλλιθέα, όπου γεννήθηκε, μεγάλωσε και εξακολουθεί να ζει. Εμπειρικός, γρήγορα άρχισε να κλείνει τις πρώτες του δουλειές «θυμάμαι στο Λύκειο που πήγαινα μερικές φορές με βαλίτσα γιατί έπρεπε να φύγω μετά το μάθημα για επαγγελματικά ταξίδια». Η παλαιότερη τοιχογραφία του βρίσκεται πίσω από το Γήπεδο του Παναθηναϊκού στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Ο αθλητισμός και η ποπ κουλτούρα είναι οι βασικές του θεματικές – παλαιότερα ζωγράφιζε συχνά βέσπες, μου λέει. Λατρεύει το μπάσκετ και τις σχετικές αναφορές, όπως και το NBA.
Από τα τελευταία του έργα είναι το mural με το κοινωνικό μήνυμα για το AIDS που συναντάμε στον σταθμό του Μετρό στο Μοναστηράκι στην έξοδο προς Αθηνάς. Σημείο αναφοράς κάθε φορά που ταξιδεύουμε από το λιμάνι του Πειραιά, είναι το εντυπωσιακό mural που έχει φτιάξει στο κτίριο του ΟΛΠ. Θα ήθελε να κάνει ένα mural στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης που μόλις άνοιξε για το κοινό στο ΦΙΞ. Τον ρωτώ αν έχει διορθώσει κάτι σε ένα έργο που έχει παραδώσει. «Οχι ποτέ. Αν και σχεδόν ποτέ δεν είναι χαρούμενος για το τελικό αποτέλεσμα» απαντά.
Στη γειτονιά του Αντετοκούνμπο
Το έργο του για τον Αντετοκούνμπο στα Σεπόλια εξέφρασε τον ψυχισμό των Ελλήνων εκείνη την εποχή, το πάθος, τον θαυμασμό, την πίστη στον Γιάννη και σε ότι αυτός εξέφραζε. Ελπίδα, αισιοδοξία, επιμονή για τη νίκη. Τον ρωτώ αν τον συνάντησε αυτόν και τα αδέλφια του. «Ναι, συναντηθήκαμε, μιλήσαμε. Ομως ξέρεις, αυτό που με ενδιαφέρει δεν είναι να μου πει ο Αντετοκούνμπο ή κάποιος άλλος αν του αρέσει το έργο μου, αν το έκανα ωραίο. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι η αντίδραση των κατοίκων της περιοχής. Με αγκάλιασαν, με ευχαρίστησαν λέγοντας ότι με το έργο μου ανέβηκε η γειτονιά».
Η έννοια της κοινότητας, μαζί με τη διαδικασία της δημιουργίας που τον ιντριγκάρει, είναι τα βασικά στοιχεία που τον κινητοποιούν. Το μότο του είναι «να μη σταματάς σε τίποτα. Οσο συνεχίζεις, όσο δεν το βάζεις κάτω, τόσο θα εξελίσσεσαι».