Η ταινία Everything Everywhere All at Once, ή στα ελληνικά «Τα πάντα όλα», κυριάρχησε στα Όσκαρ 2023, κερδίζοντας επτά βραβεία, συμπεριλαμβανομένου του βραβείου καλύτερης ταινίας, σε μια σημαντική βραδιά για την εκπροσώπηση της Ασίας και των Ασιατοαμερικανών στα χολιγουντιανά βραβεία.
Όσκαρ 2023: Οι μεγάλοι νικητές
Η ιδιαίτερη αυτή ταινία κέρδισε επίσης στα Όσκαρ 2023 τα βραβεία Α' Γυναικείου Ρόλου, Β' Γυναικείου Ρόλου, Β' Ανδρικού Ρόλου, καλύτερης σκηνοθεσίας, καλύτερου μοντάζ και καλύτερου πρωτότυπου σεναρίου στην 95η τελετή απονομής των βραβείων Όσκαρ. Ήταν η ταινία με τις περισσότερες υποψηφιότητες της βραδιάς.
Η Μισέλ Γιο έγινε μόλις η δεύτερη μη λευκή γυναίκα που κερδίζει το Όσκαρ καλύτερης ηθοποιού, ακολουθώντας τα βήματα της Χάλι Μπέρι το 2002. «Για όλα τα μικρά αγόρια και κορίτσια που μοιάζουν με εμένα και παρακολουθούν απόψε, αυτό είναι ένας φάρος ελπίδας και δυνατότητας», είπε, πριν προσθέσει: «Κυρίες μου, μην αφήσετε ποτέ κανέναν να σας πει ότι έχει περάσει η μπογιά σας».
Ο Ke Huy Quan πήρε το Οσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου για τον ρόλο του στην ταινία, κερδίζοντας τους Barry Keoghan και Judd Hirsch. Έγινε ο πρώτος ηθοποιός γεννημένος στο Βιετνάμ που κερδίζει Όσκαρ. «Μαμά, μόλις κέρδισα ένα Όσκαρ!», είπε με δάκρυα στα μάτια. «Λένε ότι τέτοιες ιστορίες συμβαίνουν μόνο στον κινηματογράφο. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι αυτό συμβαίνει σε μένα».
Η Τζέιμι Λι Κέρτις κέρδισε το βραβείο Β' Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της στην επιτυχία της A24, θριαμβεύοντας έναντι της Άντζελα Μπάσετ και της Κέρι Κόντον. Ήταν η πρώτη υποψηφιότητα της ηθοποιού. «Ξέρω ότι φαίνεται σαν να στέκομαι εδώ πάνω μόνη μου, αλλά είμαι εκατοντάδες άνθρωποι μαζί», είπε, πριν αποτίσει με συγκίνηση φόρο τιμής σε όσους συμμετείχαν στην ταινία, αλλά και στους ανθρώπους της ζωής της.
Οι Ντάνιελς, το δίδυμο σεναριογράφων-σκηνοθετών Ντάνιελ Κουάν και Ντάνιελ Σέινερτ, είναι μόλις το τρίτο δίδυμο που κερδίζει ποτέ το Όσκαρ καλύτερης σκηνοθεσίας. «Θέλουμε να το αφιερώσουμε στις μαμάδες», δήλωσε ο Σέινερτ. Μίλησε επίσης για το ότι ντυνόταν drag ως παιδί, κάτι «το οποίο δεν αποτελεί απειλή για κανέναν». Ο Κουάν ευχαρίστησε επίσης τους μετανάστες γονείς του, στους οποίους απέδωσε και την αγάπη του για τον κινηματογράφο.
Ως καλύτερος ηθοποιός βραβεύτηκε ο Μπρένταν Φρέιζερ για τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στην ταινία «Η φάλαινα», επικρατώντας των Όστιν Μπάτλερ και Κόλιν Φάρελ. Ευχαρίστησε τον σκηνοθέτη Darren Aronofsky που του έριξε «μια δημιουργική σανίδα σωτηρίας» μετά από χρόνια δευτερευόντων ρόλων. Το διχαστικό δράμα κέρδισε επίσης το βραβείο καλύτερου μακιγιάζ και χτενίσματος, παρά τις αντιδράσεις για το κοστούμι που δημιουργήθηκε για να κάνει τον Φρέιζερ να μοιάζει σαν να ζυγίζει 600 κιλά.
Το γερμανικό πολεμικό έπος All Quiet on the Western Front του Netflix απέσπασε τέσσερα βραβεία: Καλύτερης Ξένης Ταινίας, πρωτότυπης μουσικής, σχεδιασμού παραγωγής και κινηματογράφησης. Ήταν η πρώτη φορά που η Γερμανία κέρδισε το βραβείο καλύτερης διεθνούς ταινίας μεγάλου μήκους μετά το The Lives of Others το 2006.
Η Sarah Polley κέρδισε το Όσκαρ διασκευασμένου σεναρίου για το γυναικείο δράμα Women Talking. Η Polley είναι μόλις η ένατη γυναίκα που κερδίζει αυτή την κατηγορία.
Αλλοι μεγάλοι νικητές ήταν ο Πινόκιο του Ντελ Τόρο που κέρδισε το Οσκαρ καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων και ο Ναβάλνι, ο μεγάλος πολέμιος του Πούτιν που κέρδισε το Οσκαρ για το καλύτερο ντοκιμαντέρ.
Το βραβείο σχεδιασμού κοστουμιών δόθηκε στην ταινία Black Panther: Wakanda Forever της Ruth E Carter, η οποία έγινε η πρώτη μαύρη γυναίκα που κέρδισε δύο Όσκαρ.
Το επιτυχημένο sequel του James Cameron "Avatar: Ο δρόμος του νερού" κέρδισε Οσκαρ Οπτικών Εφέ και το Top Gun: Maverick κέρδισε το Οσκαρ Καλύτερου Ηχου. Το Naatu Naatu αναδείχθηκε καλύτερο πρωτότυπο τραγούδι σε μια κατηγορία που πάλευε με την Rihanna και την Lady Gaga.
Παρά τις επτά υποψηφιότητες, το προσωπικό δράμα του Σπίλμπεργκ The Fabelmans δεν κατάφερε να κερδίσει σε καμία από τις κατηγορίες του. Το δράμα Tár του Todd Field, το οποίο έλαβε έξι υποψηφιότητες, και το Elvis του Baz Lurhmann, το οποίο έλαβε οκτώ υποψηφιότητες, επίσης δεν πήραν κανένα Οσκαρ.
Τα Πάντα Ολα, τι είναι αυτή η ταινία που σάρωσε στα Οσκαρ
Δεν υπήρχε κάποιος που να μην έχει στοιχηματίσει στα φετινά Οσκαρ στο Everything Everywhere All At Once ή αλλιώς «Τα πάντα όλα».
Η συλλογή των Οσκαρ στη χθεσινή απονομή για την ταινία «Τα πάντα Ολα» ξεκίνησε με τον Ke Huy Quan που πρώτος πρώτος ανέβηκε στη σκηνή για το βραβείο Β' Ανδρικού Ρόλου και η άκρως επιτυχημενη βραδιά για την πολύ ιδιαίτερη αυτή ταινία έκλεισε με τον παραγωγό Jonathan Wang να παίρνει το χρυσό αγαλματίδιο για το Οσκαρ των Οσκαρ, αυτό της καλύτερης ταινίας. Οσκαρ για την ταινάι «Τα Πάντα Ολα» πήραν η Jamie Lee Curtis (βραβείο β' γυναικείου ρόλου), το δίδυμο των Daniels πήρες δύο βραβεία (Οσκαρ Σεναρίου και Οσκαρ σκηνοθεσίας) και φυσικά η Michelle Yeoh που πήρε το Οσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου. Η ταινία «Τα πάντα Ολα», όπως λέει και ο τίτλος της ήταν σχεδόν τα πάντα και σχεδόν παντού, κατά τη διάρκεια σχεδόν τεσσάρων ωρών της εκδήλωσης των Οσκαρ.
Κι όμως, όταν η ταινία ολοκλήρωσε τα γυρίσματα πριν από τρία χρόνια, την ώρα που ο κόσμος μαστιζόταν από τον Covid-19 και ξαφνικά κλειδωνόταν σπιτι του, έμοιαζε ως το απόλυτο αουτσάιντερ για τα Οσκαρ.
Στην Ακαδημία δεν αρέσουν οι κωμωδίες. Ούτε της αρέσουν οι ταινίες κόμικς ή οι ταινίες δράσης ή οτιδήποτε μοιάζει με ταινία υπερηρώων. Πόσο μάλλον όταν πρωταγωνιστεί κάποια γυναίκα, Ασιάτισσα και άνω των 60 ετών.
Η ταινία παρουσιάστηκε σε πρώτη φάση σε ένα φεστιβάλ ταινιών στο Τέξας και στη συνέχεια άρχισε να αποκτά φήμη από στόμα σε στόμα. Και ξαφνικά άρχισαν να γεμίζουν αίθουσες και όλοι να μιλούν για αυτή.
Οι πρωταγωνιστές άρχισαν να προμοτάρουν την ταινία, η επιρροή και η δημοφιλία της ταινίας αυξήθηκε, οι κριτικές ήταν καλές και μέχρι το περασμένο Φθινόπωρο είχε γίνει σαφές ότι η ταινία είχε πραγματικές πιθανότητες να κερδίσει στα βραβεία.
Δίνοντας τα βραβεία στην ταινία αυτή, η Ακαδημία είχε την ευκαιρία να δείξει ότι τα γούστα της ευθυγραμμίζονταν με αυτά των πραγματικών ανθρώπων, χωρίς όμως να κατηγορηθεί για λαϊκισμό, όπως θα συνέβαινε αν έδιναν τα μεγάλα βραβεία στο Top Gun ή το Avatar.
Και ενώ όλες οι ταινίες των Spielberg, McDonough και Field έρχονται με μηνύματα που είναι είτε ακανθώδη είτε κατά κάποιο τρόπο άβολα, το Everything Everywhere είναι ανακουφιστικό σαν κρέμα. Το βασικό συμπέρασμα της ταινίας, που επαναλαμβάνεται συχνά από τους δημιουργούς της, είναι ότι η ζωή του καθενός έχει αξία. Ότι τα όνειρα αξίζει να τα ακολουθήσουμε. Η προκατάληψη είναι κακή. Οι μαμάδες είναι καλές.
Το Everything Everywhere διακηρύσσει την προοδευτικότητά του σε πλήρη ένταση και φοράει τη φιλοσοφική του λάμψη στο μανίκι του. Μοιάζει με ταινία από το μέλλον και στηρίζεται για την έλξη της στο παρελθόν. Μπορεί να θαμπώνεσαι από τα γραφικά, αλλά συγκινείσαι από τη νοσταλγία του καστ και από μια κεντρική ένταση από τα παλιά.
Οι συντελεστές του «Τα πάντα Ολα» είχαν πραγματικά κάθε λόγο να είναι χθες κάτι παραπάνω από χαρούμενοι:
