Η κυνικότητα, ακόμη και όταν κρύβεται κάτω από τον μανδύα της «τόλμης» και «αποφασιστικότητας», είναι εργαλείον πολιτικής με πολύ περιορισμένο αριθμό επιτυχών χρήσεων. Και όταν αυτός που την μετέρχεται ξεπεράσει τα... όρια της, είναι σαν το αεροπλάνο που στις 30.000 πόδια μένει από καύσιμα...
Η κυβέρνηση της «πρώτης φορά αριστερά» (τρομάρα μας...) έχει περάσει προ πολλού τα όρια της κυνικότητας, ως εργαλείο πολιτικής. Ξεπέρασε, ακόμη, και τα όρια της ξετσιπωσιάς. Προκαλεί πλέον την νοημοσύνη αλλά και τα όρια αντοχής του κόσμου με τις μεθόδους, τα τεχνάσματα, της «αυταπάτες» που επιστρατεύει στην αγωνιώδη προσπάθειά της να διασωθεί στις εκλογές. Να μην υποστεί συντριβή (αυτό που ο Βενιζέλος ορίζει «στρατηγική ήττα»), ώστε να ελπίζει σε κάποιο ρόλο παρουσίας την «επόμενη μέρα». Για να συνεχίσει με κυνικότητα και αντιθεσμικά τεχνάσματα να οραματίζεται εξουσία...
Ο κ. Τσίπρας ξέρει πολύ καλά ότι ευτελίζει τους θεσμούς, υπονομεύει την δημοκρατία, και εξωθεί την κοινωνία στο να εκλαμβάνει την (νομιμοφανή, έστω) εκτροπή ως... κανονικότητα. Το εξοργιστικό, το τραγικό είναι ότι απλώς... δεν τον νοιάζει! Όπως την «κοινωνική» πολιτική του την βάσισε στο «θα σας εξισώσω προς τα κάτω, για να αισθάνεστε όλοι ίσιοι!», έτσι και την στρατηγική του για την εξουσία την εδράζει στο «αφού δεν μπορώ να κυβερνάω μόνος και ανεξέλεγκτος, να μην μπορεί και κανένας άλλος να κυβερνήσει χωρίς την δική μου συμμετοχή».
Κατ’ εξευτέλισε τον (θεσμό, όχι το πρόσωπο μόνο...) Πρόεδρο της Βουλής, λέγοντάς του την μια μέρα «βόλεψε τον Κανονισμό της Βουλής στα μέτρα μας...», κι’ αφού ο άβουλος Βούτσης το ξεκίνησε, την άλλη μέρα ο Αλέξης, με τον ίδιο αντιδημοκρατικό, εξωθεσμικό και εξευτελιστικό τρόπο τον... διέταξε να τα μαζέψει! Και ο τρίτος τη τάξει πολιτειακός παράγοντας, υπάκουσε σαν σκυλάκι! Ο άμοιρος...
Κουρελιάζοντας ουσιαστικά Σύνταγμα και Κανονισμό της Βουλής, και όντας μειοψηφία στο κοινοβούλιο (άρα: με προφανείς δυσκολίες να περνάει νόμους- αλλά και τα «φιλολαϊκά μέτρα» που σχεδιάζει), ο πρωθυπουργός έφτιαξε (κυριολεκτικά!) «κυβερνητική πλειοψηφία» με ψοφοδεείς, ευτελείς, μοιραίους κι’ άβουλους βουλευτές... δώθε- κείθε, που με πανομοιότυπες «προσωπικές επιστολές» δηλώνουν ότι εκχωρούν προκαταβολικά και εν λευκώ την «κυβερνητική» ψήφο τους στο οποιοδήποτε νομοσχέδιο παρουσιάσει η κυβέρνηση! Κι’ ας ανήκουν σε... άλλες κοινοβουλευτικές ομάδες, που ενδεχομένως θα τα καταψηφίζουν! Ρούχα μαζί που... ξεπλένονται, κι’ έχουνε γίνει ροζ!
Οι δημοκρατίες δεν λειτουργούν έτσι. Έχουν αρχές και κανόνες τους οποίους σέβονται (ακόμη και όταν δεν τους συμφέρει) οι πολιτικοί. Αλλιώς, έχουμε πραξικοπήματα στην πράξη, που είναι και τα πιο επικίνδυνα- γιατί την δημοκρατία μπορούν οι χούντες να τις καταλύσουν και χωρίς... ερπύστριες. Αλλά, φευ, ο πρωθυπουργός μας (ναι, μωρέ, αυτός που «θα μας τάραζε στην νομιμότητα...»!) έχει τόσο σχέση με το αίσθημα δημοκρατικής ευθύνης, όση και ο... φάντης με το ρετσινόλαδο!
Τον Αλέξη, τον ενδιαφέρει να εξασφαλίσει εκλογικά το ποσοστό εκείνο που θα του επιτρέψει να «παίζει» την επόμενη μέρα, με κάποιο ρόλο αποφασιστικό. Θέλει να μην χάσει τελείως τον σκληρό πυρήνα των ψηφοφόρων του. Και ταυτόχρονα θέλει και πασχίζει οι αντίπαλοί του να μην εξασφαλίσουν ποσοστά που θα καθιστούν τον ΣΥΡΙΖΑ... περιττό για τις εξελίξεις. «Έχαψε» το Ποτάμι, επιχειρεί να διαλύσει το ΠΑΣΟΚ (ΚΙΝ.ΑΛ, τελοςπάντων...) για να μην σηκώσει κεφάλι πάνω από ένα 6-7%, θέλει να μην εξαϋλωθούν οι ΑΝΕΛ. Είτε αυτόνομοι, είτε μαζί με τις άλλες ακροδεξιές παραφυάδες, όλο και κάτι ελπίζει να κόψουν από την ΝΔ και να της δυσκολέψουν την αυτοδυναμία...
Στήνει και... ποτίζει ένα πολιτικό σκηνικό σαπίλας, παρακμής, απαξίωσης στην κοινωνία. «Δικαιώνει» όλους εκείνους που διαδηλώνουν «να καεί το μπ@ρδελ@ η Βουλή!», ενισχύει (έτσι προσδοκά, τουλάχιστον) τις τάξεις εκείνων που έφθασαν την αποχή στις περασμένες εκλογές σε πρωτοφανή για την Ελλάδα επίπεδα- ξέρει πως ο σκληρός πυρήνας της δικής του φανατισμένης πελατείας, θα πάει στις κάλπες...
Μ’ άλλα λόγια και εκ των πραγμάτων μεθοδεύει (δεν την θεωρεί απλώς «παράπλευρη απώλεια»...) την ενίσχυση της ακροδεξιάς! Αβαντάρει την εγκληματική Χρυσή Αυγή. Και τρίβει τα χέρια του βλέποντάς την να ενισχύεται δημοσκοπικά, να προβάλλει ως τρίτο κόμμα πανελλαδικά και σε περιοχές της βόρειας Ελλάδας ακόμη και πρώτο!
Ναι, ο Αλέξης Τσίπρας είναι ο... Μέγας Χορηγός της «Χρυσής Αυγής»! Που δεν είναι τυχαίο ότι έχει λουφάξει επί ημερών ΣΥΡΙΖΑ, τον αβαντάρει σε επίμαχα νομοσχέδια, συναινεί στους διορισμούς της γνωστής κ. Θάνου και... απολαμβάνει την διαιώνιση της δίκης της για εγκλήματα, που επί ημερών «πρώτης φορά αριστερά...» διεξάγεται μια-δυο φορές τον μήνα μόνο!
Γιατί το υπουργείο Δικαιοσύνης (που αφήνει ελεύθερους δολοφόνους συμμορίτες της νύχτας και... πριμοδοτεί τα σουλατσαρίσματα του αρχιεκτελεστή Κουφοντίνα!)... αδυνατεί να βρει αίθουσα και υποστηρικτικό προσωπικό για να διεξάγεται κάθε μέρα επί 12 ώρες, για να τελειώσει και τα μέλη της να οδηγηθούν στην φυλακή!
Για να ξέρουμε τι γίνεται γύρω μας και απειλεί να μας καταπιεί, δηλαδή...