Είναι δύσκολο να προσδιορίσει κανείς πόσοι είναι οι φανατικοί, τυφλωμένοι, μονομανείς ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, που θα τον ξαναψήφιζαν ακόμη και αν... δεν κατέβαινε στις εκλογές!
Χοντρικά να πούμε ότι είναι κάτι περισσότεροι από το σκληροπυρηνικό 3% (με το ζόρι, συχνά...) που είχε «δεμένο» το κόμμα σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις πριν από το 2012. Ένα 10- 12%, αν συναθροισθούν και όσοι όψιμοι καιροσκόποι.. ελπίζοντες ΠΑΣΟΚοι παρέμειναν, όσοι (και δεν είναι λίγοι) επωφελήθηκαν από τις πελατειακές τακτικές, τους διορισμούς, τα βολέματα, και από κοντά προσθέσεις και τους λίγους πραγματικούς «ντεσπεράντο», οι οποίοι ζουν με τα ψίχουλα που τους πετάει το γκουβέρνο.
Το 35% που ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ και τον ξανάφερε στην κυβέρνηση τον Σεπτέμβρη του 2015, είτε λόγω θυμού στους προηγούμενους «άλλους», είτε επειδή πίστεψαν πως ο Αλέξης «άλλαξε» εξ αιτίας του φιάσκο του πρώτου εφιαλτικού εξαμήνου, και έζησε τα ψέμματα, τις αυταπάτες, την προσβολή της νοημοσύνης του από την κυβέρνηση, την διάψευση των υποσχέσεων (με πρώτη το «πρόγραμμα Θεσσαλονίκης»), δεν φαίνεται να είναι διατεθειμένο να συνεχίζει να παραμυθιάζεται. Καταγράφεται και στις δημοσκοπήσεις, άλλωστε, η συνεχής και... συνεπής απομείωση της «πρώτη φορά αριστεράς».
Κι’ όμως, ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, επιμένει στην ίδια παρελκυστική πολιτική, τα προσβλητικά ψέμματα, την επιχείρηση διαστροφής της πραγματικότητας που βιώνει ο κόσμος, τα διχαστικά συνθήματα, τα ανόητα διλήμματα “εμείς- οι άλλοι» του «νέο απέναντι στο παλιό», την καλλιέργεια ενός πραγματικού εμφυλιοπολεμικό κλίματος εν’ όψει εκλογών. Ή δεν έχει καταλάβει τίποτε, ή δεν είναι σε θέση -ιδεοληπτικός γαρ- ν’ αλλάξει πολιτική, ή ξέρει πως ότι και να κάνει, το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω, και επιμένει αδιέξοδα σ’ αυτό που νομίζει ότι «το παίζει στα δάκτυλα»...
Και πορεύεται εν ταραχή και αμηχανία προς το «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων»...
Το πιο προκλητικό, όμως, αυτό που σε προβληματίζει για το επίπεδο της λογικής και της πνευματικής του κατάστασης, είναι τα ψέμματα! Τα πρόδηλα ψέμματα, όχι πια τις «αυταπάτες» που επιστράτευε ως πολιτικό μέσον, ακόμη και για τα πιο αυταπόδεικτα πράγματα και καταστάσεις στην καθημερινότητα στην οποία ζει η κοινωνία! Δεν μπορεί, κάτι δεν πάει καλά...
Χθες στην Βουλή (πολύ ταραγμένος και νευρικός δεν σας φάνηκε;), ανεβάζοντας τους τόνους της αντιπαράθεσης με τον Μητσοτάκη, για να συσπειρώσει τους εναπομείναντες, το βρήκε πολύ... φυσιολογικό να διακηρύξει ότι «εμείς, ποτέ δεν κατηγοριοποιήσαμε όσους κατεβαίνουν σε διαδηλώσεις διαμαρτυρόμενοι για κάποια κυβερνητική πολιτική...». Μόλις μια εβδομάδα πριν, κατήγγειλε τους διαδηλωτές μαθητές κατά της συμφωνίας των Πρεσπών, ως... «ακροδεξιούς φασίστες»!
Θέλετε κι’ άλλο; Πάλι στην Βουλή χθες, επετέθη με οργισμένο ύφος στον Μητσοτάκη, επειδή χαρακτήρισε μειοδοτική (όπως εξελίχθηκε...) την συμφωνία των Πρεσπών, και τον κατηγόρησε ότι «εσείς μας λέτε εθνικούς μειοδότες, ενώ εμείς ουδέποτε, μα ουδέποτε, κατηγορήσαμε τους πολιτικούς μας αντιπάλους με τέτοιες ύβρεις!» Εθίγη ο... άμεμπτος, αυτός που και ως αντιπολίτευση αλλά και ως «κυβέρνηση Βαρουφάκη», κατηγορούσε τους... προηγούμενους ως «γερμανοτσολιάδες, Νενέκους,, προδότες, ξενόδουλους, δοσίλογους»! Προφανώς εκτιμά ότι τα έλεγε για... πλάκα!
Πόσες φορές δεν έχει «καταγγείλει» τον αρχηγό της ΝΔ, επειδή «εκμεταλλεύεται λαϊκίστικα τα θέματα βίας και ασφάλειας...». Ποιος; Αυτός που ... χρησιμοποίησε εν τοις πράγμασι , ενθάρρυνε , συντόνιζε και κατηύθυνε ως αντιπολίτευση την βία, τις ύβρεις «να καεί το μπο@ρδέλο η Βουλή!». Ο πολιτικός (και το κόμμα...) που ουδέποτε καταδίκασε την βία «απ’ όπου κι’ αν προέρχεται», που ξεχώριζε την βία σε «καλή, αριστερή” και «κακιά, δεξιά»!
Ο ίδιος άνθρωπος, που πάλι από του βήματος της Βουλής (επίτηδες το κάνει άραγε;) πριν κάμποσες μέρες δήλωνε ... περήφανα ότι «εγώ. κ. Μητσοτάκη, δεν έχω κλούβες ούτε έξω από το σπίτι μου, ούτς έξω από το γραφείο μου...», βγάζοντας τρελούς και αόμματους τις δεκάδες χιλιάδες Αθηναίους που περνούν καθημερινά από την Ηρώδου Αττικού , και γελάνε με τις κλούβες που δεν επιτρέπουν να περάσουν στον δρόμο ούτε τους μόνιμους κατοίκους!
Η... επιστήμη, σηκώνει τα χέρια! Το φαινόμενο Τσίπρα, ή ερμηνεύεται από το «μωραίνει Κύριος ων βούλεται απωλέσαι...», ή από τον... Μηλιώκα, και το «να δείτε κάποτε θα μας πούνε και μ@λ@κες»...