Οι προπηλακισμοί εις βάρος στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ έξω από το Πολυτεχνείο είναι αποτρόπαιοι και καταδικαστέοι.
Χωρίς αστερίσκους και υποσημειώσεις.
Χωρίς συμψηφισμούς με την πολιτική της κυβέρνησης που είναι και αποτρόπαιη και καταδικαστέα. Σε αντίθεση με τις αντιδράσεις του ΣΥΡΙΖΑ όταν ήταν στην αντιπολίτευση, είτε ως κόμμα του 3%, είτε ως αξιωματική αντιπολίτευση, κάθε δημοκρατικός πολίτης και κάθε υπεύθυνος πολιτικός δεν μπορεί παρά να υιοθετεί αυτή την τόσο καθαρή και τόσο απόλυτη θέση απέναντι στους τραμπουκισμούς των κάθε λογής «αγανακτισμένων».
Τι έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ κάθε φορά (είτε στο Πολυτεχνείο, είτε στα χρόνια των «αντιμνημονιακών» αγώνων) που κάποιο πολιτικό στέλεχος του «παλαιού» πολιτικού συστήματος αποδοκιμαζόταν ή και γρονθοκοπείτο; Ότι οι αντιλαϊκές πολιτικές προκαλούν τη δικαιολογημένη αγανάκτηση των δημοκρατικών πολιτών που διεκδικούν αξιοπρέπεια και δικαιοσύνη και άλλα συναφή, με τα οποία δικαιολογούσε και ενθάρρυνε τους τραμπουκισμούς με μοναδικό τυφλό στόχο να κεφαλαιοποιήσει ψηφοθηρικά τις ανάλογες εκδηλώσεις.
Το γεγονός ότι θερίζουν όσα έσπειραν δεν μπορεί να συνιστά για κανέναν δημοκράτη μια ικανοποιητική εξέλιξη, μια δίκαιη ιστορική ανταπόδοση στους εγχώριους εκφραστές του εθνολαϊκισμού.
Στις δημοκρατίες, απέναντι στον φασισμό των τραμπούκων που επιβάλλουν την άποψή τους με γιουρούσια και γροθιές, δεν μπορεί παρά να υπάρχει μέτωπο χωρίς καμία έκπτωση ή επιφύλαξη. Οι «συλλογικότητες» της καθημερινής βίας και των προπηλακισμών, ανεξάρτητα από το ποιους εμφανίζουν ως στόχους τους, στρέφονται ευθέως κατά του κράτους δικαίου και της δημοκρατικής λειτουργίας των θεσμών. Στρέφονται δηλαδή κατά του συνόλου της κοινωνίας.
Και το ανησυχητικότερο: Εκτρέφουν και απελευθερώνουν τα πιο άγρια και απάνθρωπα ένστικτα του ανθρώπινου είδους πατώντας στη θεσμική αποσάθρωση την οποία η «φιλολαϊκή» και «προοδευτική» ρητορική του εθνολαϊκισμού καλλιεργεί με συστηματικό τρόπο.