Το ακαδημαϊκό άσυλο νομοθετήθηκε το 1982 από το ΠΑΣΟΚ.
Ο τότε νόμος-πλαίσιο για τα ΑΕΙ επιχειρούσε με αυτόν τον συμβολισμό να διαβεβαιώσει τους δημοκρατικούς πολίτες ότι ποτέ ξανά τα τανκς των συνταγματαρχών δεν θα απειλήσουν το πολίτευμα και τις ακαδημαϊκές ελευθερίες.
Με τα χρόνια ο εκφυλισμός του πνεύματος και του γράμματος της σχετικής διάταξης κλιμακωνόταν, με αποτέλεσμα το άσυλο από εγγύηση δημοκρατίας και ελευθερίας να μετατραπεί στη θεσμική οδό που επέτρεπε τη βαθμιαία μετατροπή των πανεπιστημίων σε ανεξέλεγκτους χώρους παραβατικότητας και ανομίας.
Η πολιτεία άργησε πολύ να αντιδράσει. Παρ' όλα αυτά το 2011, με τις ψήφους του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, κατάργησε το άσυλο, απελευθερώνοντας τα πανεπιστήμια, τις πρυτανικές αρχές και κυρίως τους φοιτητές από τον θεσμό που επέτρεπε και διευκόλυνε τη βία και τους τραμπουκισμούς μέσα στα ΑΕΙ, κατά παράβαση κάθε έννοιας σεβασμού των ακαδημαϊκών ελευθεριών.
Είναι γνωστό ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επανέφερε το άσυλο, στο όνομα της «αριστερής προοδευτικότητας», όπως επίσης είναι γνωστή η κατάσταση που επικρατεί στο Αριστοτέλειο, αλλά και στη Νομική Αθηνών. Αν ζούσε ο Εσκομπάρ, είναι βέβαιο ότι θα είχε συστήσει παράρτημα του δικτύου εμπορίας ναρκωτικών του στις σχολές αυτές! Είναι επίσης γνωστό τι κάνει ο Ρουβίκωνας στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών και αλλού, καθώς επίσης ότι εγκληματίες και τραμπούκοι ανενόχλητοι βιαιοπραγούν, λεηλατούν και καταστρέφουν τη δημόσια περιουσία των ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.
Όποιος λοιπόν σήμερα ταυτίζει τον θεσμό του ασύλου με την πρόοδο και εξισώνει την κατάργηση του ασύλου με τη συντήρηση, συμβάλλει στην απαξίωση των πανεπιστημίων μας, αναλαμβάνει μέγιστη ευθύνη για τα εγκλήματα που διαπράττονται καθημερινά σε αυτά και εντάσσεται στις οπισθοδρομικές και λαϊκίστικες δυνάμεις που δεν επιτρέπουν στη χώρα να επιστρέψει στην κανονικότητα.
Όποιος ισχυρίζεται ότι με το σημερινό πλαίσιο είναι ποτέ δυνατόν να παταχθεί η εγκληματική βία και ανομία στα πανεπιστήμια, επιθυμεί τη διατήρηση της υφιστάμενης κατάστασης για να την κεφαλαιοποιήσει πολιτικά σύμφωνα με τους κοντόφθαλμους στόχους του. Η φύλαξη των πανεπιστημίων υπηρετεί τη δημοκρατία και την πρόοδο. Η κατάσταση την οποία διαμορφώνει ο θεσμός του ασύλου υπηρετεί φασιστικές, τραμπούκικες και εγκληματικές στοχεύσεις.
Ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Η πρόοδος και η συντήρηση συγκρούονται καταλυτικά στο θέμα του ασύλου όπου πλέον δεν διακυβεύεται μόνο το μέλλον των παιδιών μας, αλλά η ίδια τους η ζωή και η ασφάλειά τους.