Τι κακοδαιμονία είναι πάλι τούτη με την κυβέρνηση;
Ρίχνει και ξαναρίχνει τα χαρτιά, μα η.. πασιέντζα, δεν λέει να της βγει! Ο Καμμένος, «απείλησε» την Τουρκία με... μεγάλωμα της Ελλάδας (μέσω επέκτασης των χωρικών υδάτων, από «ολίγη» ΑΟΖ...), κι’ αυτή αντί να φοβηθεί και να πέσει «στα τέσσερα» να ζητήσει έλεος, ακυρώνει την συμφωνία για την επανεισδοχή λαθρομεταναστών, και αμολάει τον στόλο της στο Αιγαίο!
Ο ESM, ματαιώνει την εκταμίευση 1 δισ ευρώ, επειδή η Ελλάδα δεν τήρησε την δέσμευσή της να πληρώσει μεγάλο μέρος των οφειλών του δημοσίου σε ιδιώτες. Το γκουβέρνο λέει ότι τελικά τα λεφτά «θα πέσουν» (και όντως έτσι θα γίνει, θα πληρώσει κάτι από τα οφειλόμενα και θα «πανηγυρίσει» ότι πήρε την υποδόση που εκκρεμεί... εδώ και κάποιους μήνες), αλλά το θέμα δεν είναι αυτό. Είναι στο τι μήνυμα εκπέμπει στις αγορές (τους επενδυτές δηλαδή που ψάχνει με το φανάρι), όταν αποδεικνύεται ανήμπορη να ξοφλήσει τις υποχρεώσεις της.
«Καθαρή έξοδο» ,διατυμπάνιζε, και «μείωση του χρέους», κι’ αντ’ αυτού η «μείωση» εξέπεσε στην πιθανή «ρύθμιση» κι’ αυτή υπό αυστηρές προϋποθέσεις (όπως, λ.χ. να ξοφλάει τα χρέη της στους ιδιώτες...), και κινδυνεύει άμεσα μετά την «έξοδο», και στις αγορές να μην μπορεί να βγει, και να έχει φορτωθεί (στην ουσία) ένα νέο «πρόγραμμα», το οποίο όμως δεν θα έχει οικονομική στήριξη, παρά μόνο επαχθέστατους ελεγκτικούς όρους!
Ο Τσίπρας, ετοιμαζόταν για φιέστες και πανηγύρια στις Πρέσπες για την συμφωνία με τα Σκόπια που είχε στο τσεπάκι, και εξαίφνης... του λάσπωσε η μανέστρα! Κι’ όχι από την... ακατανόμαστη ΝΔ και τις «εθνικιστικές εμμονές» της, αλλά από το τακίμι του, τον Ζάεφ! Έβγαλε, λοιπόν, από το στόχαστρο την αξιωματική αντιπολίτευση (μόνο ο Κοντονής έχει μείνει πίσω και κατηγορεί... τον Μητσοτάκη!), και κατηγορεί τον Ντιμιτρόφ και τα Σκόπια που «επιμένουν να παίζουν ανομολόγητα παιχνίδια, ενώ στο τραπέζι βρίσκεται μια καλή συμφωνία...»!
Ο Καμμένος επιμένει ότι « με τίποτε δεν θα ψηφίσει συμφωνία που θα περιέχει το Μακεδονία!» (ακόμη δεν την είδαμε, συμφωνία την βγάλαμε...), οι Συριζαίοι βουλευτές κάνουν τσαλιμάκια στον αρχηγό γύρω από το νομοσχέδιο για τα νέα μέτρα (θα το ψηφίσουν, βέβαια, έστω και... με δάκρυα στα μάτια) και εκπέμπουν το μήνυμα για εσωκομματικές σούζες (που θα κορυφωθούν μετά τις εκλογές...), οι φιλικά διακείμενοι στον ΣΥΡΙΖΑ του «Κινήματος Αλλαγής», στεναχωριούνται που... θέλουν ν’ αγιάσουν, αλλά ο Τσίπρας δεν τους αφήνει με τις σαχλαμάρες του.
Ο Ζάεφ δεν λέει να σηκώσει το ρημάδι το τηλέφωνο και να επικοινωνήσει με τον δικό μας (θέλω, αλλά δεν είμαι σίγουρος...» ψελλίζει και χαλάει το σχέδιο του Τσίπρα να ρίξει όλο το φταίξιμο στον Μητσοτάκη) ο Φίλης και οι (κάμποσοι...) συν αυτώ διερωτώνται δικαίως «τι νόημα έχει ν’ αυξάνεις τους φόρους και να ξανακόβεις συντάξεις, υποσχόμενος... μελλοντική μείωση της φορολογίας, ασήμαντη σε σχέση με την φοροεπιδρομή, και... επιστροφή ψίχουλων στους συνταξιούχους, συγκριτικά με την μείωση των συντάξεών τους...», το «μαξιλάρι» που δημιουργήθηκε από τα «ματωμένα πλεονάσματα», θα... ξεπουπουλιαστεί εν ριπή οφθαλμού με το που θα κοπούν (λόγω «καθαρής»...) τα φθηνά δάνεια των δανειστών και οι αγορές θα βαράνε πιά αυτές τα... νταούλια!
Δεν τους βλέπω καλά. Αλλά αυτό που με κόφτει, είναι πως... μας βλέπω χειρότερα!