Για να λέμε του στραβού το δίκιο, καλά και προσεκτικά το πάει μέχρι τώρα η Φώφη Γεννηματά...
Αυτό για το οποίο κατηγορείται, ότι δηλαδή κρατάει «ίσες αποστάσεις» απέναντι σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ και δεν ξεκαθαρίζει από τώρα «με ποιόν θα πάει και ποιόν θ’ αφήσει...», είναι το λογικό και το αυτονόητο για ένα «μικρό» κόμμα που πασχίζει υπό δύσκολες συνθήκες πόλωσης (η οποία και διαρκώς θα εντείνεται...) να διευρύνει τον ζωτικό του χώρο, να διευρύνει την εκλογική του δεξαμενή. Φαντάζεσθε κόμμα να λέει πριν από την εκλογική αναμέτρηση με ποιόν προτίθεται να συνεργασθεί... μετεκλογικά; Θα ήταν σαν να έλεγε στο εκλογικό σώμα... «ψηφίστε αυτόν εξ αρχής, και όχι εμένα το αυριανό παραπλήρωμα του»!
Καλά το πάει η κ. Γεννηματά. Ιδίως, μάλιστα, μετά τις τελευταίες δημοσκοπήσεις που εμφανίζουν το «Κίνημα Αλλαγής» να ενισχύεται κάπως, έστω κατά μισή μονάδα, και να αναδεικνύεται σε τρίτο κόμμα. Αν στις κάλπες (που μάλλον δεν θα αργήσουν πολύ...) επιβεβαιωθούν τα δημοσκοπικά ευρήματα, και σε περίπτωση κατά την οποία η ΝΔ δεν εξασφαλίσει αυτοδυναμία (που, πάντως, αν μπουν στην Βουλή μόνο πέντε κόμματα, είναι πολύ πιθανή ακόμη και με την διατήρηση των 10 μονάδων διαφοράς της από τον ΣΥΡΙΖΑ), τότε το «Κίνημα» θα κληθεί να λάβει την τρίτη κατά σειρά εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, και θα μπορέσει, έτσι, από ενισχυμένη θέση να κάνει τις επιλογές του. Με «ποιον θα πάει», τελικά...
Έχει και εσωτερικά προβλήματα ν’ αντιμετωπίσει η κ. Γεννηματά. Σημαντική μερίδα των «συντρόφων» της, έχουν βγει φόρα παρτίδα και τάσσονται υπέρ της «προοδευτικής» προοπτικής του κόμματος. Εννοώντας την μετεκλογική σύμπλευση (μέχρι την... απορρόφηση!) με τον ΣΥΡΙΖΑ. Με αυτούς, δηλαδή, που μαζί με ριψάσπιδες πρώην συντρόφους τους στο πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ που προσέφυγαν στον ΣΥΡΙΖΑ, τους κατηγορούσαν για... προδότες, Γερμανοτσολιάδες, πουλημένους μερκελιστές! Και τους κατατρέχουν με πάθος από προανακριτική σε προανακριτική...
Υπάρχουν και οι «άλλοι», που θεωρούν έγκλημα καθοσιώσεως και την σκέψη καν για συνεργασία με τον συγκεκριμένων «επιδόσεων» και ήθους ΣΥΡΙΖΑ. Και μπορεί να μην λένε καθαρά «να πάμε με τον Κυριάκο!», αλλά δια της... εις άτοπον, αυτό υπαινίσσονται -αφήνοντας πάντως στην ηγεσία το βάρος και το πολιτικό κόστος της τελικής επιλογής...
Το απροκάλυπτο, επίμονο και συχνά ξαδιάντροπο (και ως εκ τούτου ανόητο!) φλερτ του ΣΥΡΙΖΑ στο «Κίνημα Αλλαγής», πέραν του προσεταιρισμού του σε «προοδευτική σύμπραξη» (σ’ αυτή την χώρα οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους...) έχει και έναν άλλο άρρητο στόχο, αν δεν πετύχει ο πρώτος: στην διάσπασή του και την προεκλογική προσέλκυση των όσων «προοδευτικών» στελεχών του και της όποιας εκλογικής πελατείας τους.
Τώρα που δεν του βγαίνει τίποτε του κ. Τσίπρα, είναι έτοιμος για τα «μεγάλα όπλα» για να... αποπλανήσει το «Κίνημα».
«Ελάτε μαζί μας να φέρουμε την απλή αναλογική και για τις αμέσως προσεχείς εκλογές!»- κάτι δηλαδή που θυμίζει το... «σφάξε με αγά μου ν’ αγιάσω!»- πέραν της βέβαιης ακυβερνησίας που θα επιφέρει στην χώρα. Ελάτε να στήσουμε από τώρα μια σικέ συνταγματική αναθεώρηση που να βολεύει τους «προοδευτικούς» και να θάβει για κάμποσα χρόνια «τους άλλους». Εν ανάγκη, θα το πετύχουμε και με... αντισυνταγματικά δημοψηφίσματα γειτονιά-γειτονιά, γωνία-γωνία, πεζοδρόμιο-πεζοδρόμιο! Τώρα που η ανίερη συμμαχία με τους «ψεκασμένους» τρίζει, ψάχνει να βρει νέους εταίρους να επαναλάβει το κατάπτυστο «αν δεν τους τελειώσουμε, θα μας τελειώσουν!»
Είναι πολύ χαρακτηριστική της... τακτικής του ΣΥΡΙΖΑ, η τελευταία του αντίδραση στην αντίθεση που εξέφρασε η κ. Γεννηματά από του βήματος του κοινού συνεδρίου των φορέων Δήμων και Περιφερειών, για την σχεδιαζόμενη καθιέρωση της απλής αναλογικής στις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές. Ενώ ακριβώς την ίδια θέση κράτησε και ο κ. Μητσοτάκης, που είχε μιλήσει στο ίδιο συνέδριο αμέσως πριν από την κ. Γεννηματά (και οι δύο, παρουσία του κ. Σκουρλέτη!), ο ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε να... κατακρίνει με σκληρότατους χαρακτηρισμούς για αυταρχικές και ολοκληρωτικές νοοτροπίες, μόνον την ΝΔ και τον Πρόεδρό της, «ξεχνώντας» και αφήνοντας στο απυρόβλητο την κ. Γεννηματά και το «Κίνημα Αλλαγής»! Καινούργιο κοσκινάκι μου...
Θα πείτε: «Και ο Κυριάκος δεν... καλοβλέπει και δεν θέλει μετεκλογική συνεργασία με το ΚΙΝ.ΑΛ, σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας...” για να υπάρξει κυβέρνηση, να επιχειρηθεί ν’ αλλάξει ο εκλογικός νόμος πριν από τον σκόπελο της προεδρικής εκλογής; Φυσικά και είναι στους στρατηγικούς σχεδιασμούς του. Αλίμονο. Και η θερμή υποδοχή που του επιφυλάχθηκε από τα στελέχη του «Κινήματος» στην ομιλία του εκεί, αλλά και τα όσα είπε, δείχνουν ότι...γίνεται παιχνίδι. Άρα, ποια η διαφορά;
Στο ήθος και το ύφος που τηρείται στο «παιχνίδι». Και δεν θα πρέπει να προσπερνιόνται ως «πολυτέλειες» στον πολιτικό στίβο. Γιατί πολύ συχνά, ο τύπος, αποκτά ουσία και αποκαλύπτει προθέσεις. Ο Μητσοτάκης, δεν φέρεται «ηγεμονικά» σ’ αυτούς που θέλει να προσεγγίσει- ο Τσίπρας το επιχειρεί ως...παλιά Μόσχα σε δορυφόρους της! Σέβεται και δίνει το περιθώριο χειρισμών στην άλλη πλευρά, δεν τραμπουκίζει με στιλ «αν δεν έρθετε μ’ εμάς, είστε πουλημένοι και εχθροί!» Ξέρει πως εκτός από την νύχτα των εκλογών, υπάρχει και η...επόμενη μέρα.
Μπορεί να είναι πιο έξυπνος. Σίγουρα δεν δείχνει πανικόβλητος. Και οπωσδήποτε εκπέμπει σοβαρή πολιτική συμπεριφορά. Έστω και ως σωστός «επαγγελματίας».
Με τα όσα έχουμε βιώσει με τους τωρινούς, λίγο το’ χετε;