Τα περιθώρια ελιγμών και επικοινωνιακών πιρουέτων έχουν στενέψει δραματικά για την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος παρακολουθεί αμήχανος ακόμη και τον κυβερνητικό του εταίρο να τον πλαγιοκοπεί.
Και, μάλιστα, στα εθνικά θέματα (Σκοπιανό, σχέσεις με την Τουρκία, προσφυγικό) τα οποία ο πρωθυπουργός επιχείρησε ερασιτεχνικά, άγαρμπα, αδόκιμα και εν τέλει ατελέσφορα να τα δρέψει ως «δάφνες» στον προεκλογικό «απολογισμό» του. Του γύρισαν όλα μπούμερανγκ...
Η έμπρακτη «επιτυχία», κατά πως την διαφήμιζε το Μέγαρο Μαξίμου, της επίσκεψης Ερντογάν στην Αθήνα καταγράφεται καθημερινά σε όλη της την έκταση: τα Ίμια από «γκρίζα» ανακηρύχθηκαν «τουρκικά» κατά τον πλέον επίσημο τρόπο, ελληνικά ερημονήσια στο κέντρο του Αιγαίου αστυνομεύονται προκλητικά από Τούρκους κομάντο, το πρωθυπουργικό ελικόπτερο «αναχαιτίζετε»... σχεδόν πάνω από την Ρόδο από τουρκικά μαχητικά που το καλούν «να εγκαταλείψει τον τούρκικο εναέριο χώρο...», ελληνικά σκάφη διεμβολίζονται από τούρκικα πολεμικά, δυο Έλληνες αξιωματικοί κρατούνται σε φυλακές στην Αδριανούπολη επί δυο μήνες για ένα -κατά τον κ. Τσίπρα- «σύνηθες μεθοριακό επεισόδιο» που θα... έληγε σε 24 ώρες. Ακόμη και ο ήπιος «αντι- Καμμένος» Κουβέλης που φύτεψε ο πρωθυπουργός στο Άμυνας, μιλάει πια για «ακήρυκτο πόλεμο» με την Τουρκία.
Τα χαμόγελα αισιοδοξίας και τα... ντουέτα Κοτζιά για το Σκοπιανό, έσβησαν απότομα και άδοξα. Η θρυλούμενη «λύση» του χρονίζοντος εθνικού προβλήματος από την «πρωτοπόρο, τολμηρή» κυβέρνηση, αφού έφαγε «πόρτα» από τον...«μολών λαβέ» στρατηλάτη υπουργό Άμυνας, κατάντησε μια θλιβερή και εθνικά υποτιμητική περιπέτεια, με τον Ζάεφ να... προκαλεί και να θέτει όρους, και τον κ. Τσίπρα να πασχίζει να μην του μείνει στο χέρι ο...μουντζούρης στο επερχόμενο τέλος της παρτίδας!
Γι’ αυτό ο κ. Τσίπρας αγωνιά και επείγεται (αλλά δεν τον αφήνουν οι εξελίξεις...) να βγάλει από το κάδρο της επικαιρότητας, και πάντως να υποβαθμίσει τις επιπτώσεις τους, τα εθνικά θέματα...
Και να... ξαναγυρίσει στην «καθαρή έξοδο» από τα μνημόνια, την οποία με σύνεση (ύστερα από τις παρεμβάσεις των δανειστών και προφανώς και τις συμβουλές του κ. Τσακαλώτου...) είχε για καιρό εγκαταλείψει, μιλώντας απλώς «για έξοδο, με κάποιας μορφής επιτήρηση-αλλά και ελάφρυνση του χρέους!» Τώρα, από το... συμβολικά πολύπαθο Καστελόριζο, μας ξαναμίλησε για «καθαρή» έξοδο-τόσο καθαρή, μάλιστα, όσο ο αέρας του ακριτικού νησιού.
Απελπισμένες προσπάθειες να βρει κάποιο αφήγημα, με το οποίο να πάει σ’ εκλογές, όχι για να τις κερδίσει, απλά με την ελπίδα να μην συντριβεί. Ξανά-μανά λοιπόν η «καθαρή» έξοδος από τα μνημόνια και η... με παιάνες είσοδός μας στις αγορές! Να’ σου πάλι και η κακομοίρα η... «ανάπτυξη» που όλο έρχεται από τα μέσα του 2016 κι’ ακόμη να βρει τον δρόμο,το ΔΝΤ (το οποίο ακόμη ο κ. Τσίπρας δεν έχει ακόμη αποφασίσει αν είναι... κακό ή καλό!), προειδοποιεί ότι πέσαμε έξω και στις φετινές προβλέψεις. Α, ναι, περιφέρουμε και ένα...«ολιστικό (;) πρόγραμμα ανασυγκρότησης» στους δανειστές που ουδείς γνωρίζει τι περιλαμβάνει και... βλέποντας και κάνοντας!
Οι Ευρωπαίοι δανειστές-εταίροι μας, προσπαθούν να προσγειώσουν στην πραγματικότητα τον κ. Τσίπρα. Του λένε σε όλους τους τόνους πως «είναι μακρύς και δύσκολος...» ο δρόμος μετά την τυπική λήξη του μνημονίου, θα υπάρχει σκληρή εποπτεία, χρειάζονται μεταρρυθμίσεις που δεν δείχνει πρόθυμη να κάνει η κυβέρνηση, οι αγορές (στις οποίες θα καταφύγουμε γιατί τα φτηνά εταιρικά δάνεια θα κοπούν...) είναι σκληρές και θέλουν πράξεις και σταθερότητα, όχι... φούμαρα και μεταξωτές κορδέλες.
Αλλά ο πρωθυπουργός μας, τον χαβά του. Ψέμματα, διαστρεβλωτικές «ωραιοποιήσεις» της πραγματικότητας, παραμύθια ότι έρχεται η ρύθμιση του χρέους (που αποκλείουν οι δανειστές...) και «βεβαιότητες» ότι όχι μόνο η μείωση του αφορολόγητου δεν θα έρθει ένα χρόνο νωρίτερα (όπως απειλούν, λόγω μη επίτευξης των στόχων, δανειστές και ΔΝΤ...) αλλά θα... ανασταλούν για ένα εξάμηνο και οι συμφωνημένες από 1/1/2019 νέες μειώσεις των συντάξεων!
Πασχίζει, ο δύσμοιρος, να βρει να πλασάρει μια «φιλολαϊκή» καραμέλα για να συγκρατήσει τους ψηφοφόρους του, να πάει μέσα στον χρόνο σε εκλογές για να τις χάσει... αξιοπρεπώς! Κι’ άσε την κοινωνία να νοιώσει την... επίγευση της καραμέλας, όταν θα είναι στα πράγματα οι «άλλοι»! Να’ χει και «επιχειρήματα» να σκούζει και να κατεβάζει τον κόσμο στους δρόμους! Παλιά του τέχνη...
Έτσι όπως έσπειρε, με μικρο-πολιτικαντισμούς και κομματικές υστεροβουλίες, έτσι βλέπει πανικόβλητος πως θα θερίσει. Γι’ αυτό και... ξαφνικά αγάπησε την «κεντροαριστερά», την οποία όλον αυτόν τον καιρό καθύβριζε ως συνένοχο στην κυβέρνηση των «Γερμανοτσολιάδων», γι’ αυτό την... καλοπιάνει με μπανανόφλουδες τύπου «ελάτε να ψηφίσουμε την απλή αναλογική από τις επόμενες κι’ όλας εκλογές...», μπας και την παρασύρει (ή τουλάχιστον να την διασπάσει...) σ’ ένα εθνικό κατήφορο χωρίς επιστροφή, προκειμένου ο ΣΥΡΙΖΑ... να μείνει στο παιχνίδι.
Κάποιοι στο «Κίνημα Αλλαγής», δείχνουν να γοητεύονται από τις ... σειρήνες του κ. Τσίπρα. Να παραδίνονται στους δαίμονες και τα σύνδρομα που τους κατατρύχουν. Χαίρονται για το «τυρί», και δεν βλέπουν την «φάκα». Τους βολεύει ένα «ασφαλές» απόβραδο, και δεν σκέφτονται το αύριο. Η απλή αναλογική, κατεβάζει το πρώτο κόμμα, ενισχύει το δεύτερο (που του εξασφαλίζει ρόλο) και καθιστά δέσμια τα... μικρομεσαία. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ ήθελε (και τον βόλευε...) θα είχε φέρει την «απλή» αμέσως μετά την νίκη του τον Γενάρη του 2015. Δεν το έπραξε τότε, ξαναπήγε σ’ εκλογές (με το μπόνους των 50 εδρών...) με το ίδιο σύστημα, και τώρα που κινδυνεύει, βγήκε στις ρούγες για χρήσιμους ηλίθιους, με τίμημα στην σταθερότητα της χώρας.
Ελπίζουμε να το κατανοεί η κ. Φώφη Γεννηματά. Και οι λοιποί Κινηματίες της Αλλαγής...