Μέχρι πρότινος η κοινή γνώμη στην Ελλάδα ανησυχούσε βαθιά για την εσωτερική πολιτική κατάσταση.
Επίκεντρο της ανησυχίας της ήταν η πορεία της οικονομίας και η επέλαση της ανομίας, με τα καθημερινά κρούσματα βίας και τραμπουκισμού στη χώρα.
Όσα δημαγωγικά υποσχέθηκε το κυβερνητικό εθνολαϊκιστικό μέτωπο, όχι απλώς δεν υλοποιήθηκαν, αλλά οι χειρισμοί της κυβέρνησης κόστισαν στην οικονομία και τον κάθε φορολογούμενο πολλά δις ευρώ, με τις τράπεζες να συνεχίζουν να λειτουργούν εδώ και τρία χρόνια με κεφαλαιακούς ελέγχους. Στον τομέα της ασφάλειας του πολίτη, η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση πολιορκίας, με τις οργανώσεις βίας να βαφτίζονται συλλογικότητες και να καταστρέφουν καθημερινά, χωρίς την παραμικρή κύρωση, δημόσιο και ιδιωτικο πλούτο.
Σε αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα έρχεται απειλητικά να προστεθεί η ραγδαία επιδείνωση των διμερών σχέσεων της χώρας με την Τουρκία.
Στον τομέα αυτό η γύμνια του πρωθυπουργικού σχεδιασμού, η έλλειψη στρατηγικής, η άγνοια και η ανικανότητα του να διαβάσει τις κινήσεις των γειτόνων, σε σχέση με τα εσωτερικά τους μέτωπα, η προχειρότητα στην προετοιμασία συναντήσεων κορυφής, χωρίς σαφή στόχευση και ατζέντα, σε συνδυασμό με τους γραφικούς λεονταρισμούς που εκτοξεύονται απο το ΥΠΕΘΑ, συνιστούν μια πραγματικότητα που προοιωνίζεται εθνικούς κινδύνους.
Η σύλληψη των δύο Ελλήνων αξιωματικών δεν έγινε σε ουδέτερο χρόνο, αλλά τουναντίον σε χρόνο όξυνσης και έντασης στις σχέσεις των δυο χωρών. Είχαν προηγηθεί οι εμπρηστικές δηλώσεις Ερντογάν μέσα στο Προεδρικό Μέγαρο, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Ελλάδα, ο διεμβολισμός σκάφους του Λιμενικού Σώματος, από τουρκικό σκάφος, και η ματαίωση της γεώτρησης στην Κυπριακη ΑΟΖ με την έκδοση από την πλευρά της Τουρκίας παράνομης NAVTEX.
Μέσα σε αυτή τη συγκυρία η σύλληψη των δυο Ελλήνων αξιωματικών, θα έπρεπε να σημάνει από την πρώτη στιγμή εθνικό συναγερμό και όχι να υποτιμηθεί όπως έγινε, λόγω άγνοιας, ανευθυνότητας και προφανούς μικροκομματικής προσπάθειας καθησυχασμού της κοινής γνώμης.
Πρόκειται για σοβαρή κλιμάκωση με αφορμή ένα γεγονός που στο παρελθόν θα είχε λυθεί σε λίγες ώρες μετά από συνεννοήσεις των δυο γενικών επιτελείων στρατού.
Αν μάλιστα συγκρίνουμε τον μέχρι σήμερα χειρισμό του Έλληνα Πρωθυπουργού με την αντίδρασή του τον Ιούλιο του 2017, όταν έσπευδε να επικοινωνήσει με τον Ερντογάν, και κατά τους ισχυρισμούς της τούρκικης πλευράς να παράσχει διαβεβαιώσεις για την άμεση επιστροφή των Τούρκων αξιωματικών που ζήτησαν άσυλο στη χώρα μας, αντιλαμβανόμαστε το πώς τα πρωθυπουργικά αντανακλαστικά μαρτυρούν άγνοια, επιπολαιότητα και πολιτικό τυχοδιωκτισμό.
Με πρόσχημα την ανεξάρτητη λειτουργία της δικαιοσύνης ο Ερντογάν, ο οποίος δεν αποτελεί πρότυπο ηγέτη που σέβεται τη διάκριση των εξουσιών, έχει ήδη μετετρέψει το περιστατικό της σύλληψης των δυο Ελλήνων αξιωματικών σε θερμό επεισόδιο, με απροσδιόριστες συνέπειες για τον χρόνο επιστροφής των αξιωματικών μας.
Μέχρι πρότινος η δημαγωγία, ο λαϊκισμός, η άγνοια, η επιπολαιότητα και ο τυχοδιωκτισμός είχαν ένα δυσβάστακτο κόστος, κυρίως στην οικονομία της χώρας. Δυστυχώς αυτό το αρνητικό υπόδειγμα άσκησης της εξουσίας κατά τον χειρισμό των εθνικών θεμάτων καθίσταται πολύ πιο επικίνδυνο, καθώς έχει πλέον υπαρξιακή διάσταση.