Δεν είναι «το θέμα» της ημέρας.
Και περνάει σχεδόν απαρατήρητο. Γιατί έχουμε εθισθεί λόγω, μακροχρόνιου μιθριδατισμού, στην περιφρόνηση από την (εκάστοτε...) εξουσία των θεσμών. Στην σταδιακή αχρήστευση των ασφαλιστικών δικλείδων του δημοκρατικού συστήματος. Αυτό που έχουμε, τέλος πάντων...
Όχι. Ο διορισμός ενός καθαρά κομματικού στην κρίσιμη θέση του επικεφαλής του Γραφείου Προϋπολογισμού, μια θέση που που δημιουργήθηκε για να ελέγχει αν η εκτέλεση του προϋπολογισμού είναι συμβατή με τα όσα ψήφισε η Βουλή, και να προειδοποιεί, να χτυπάει τον κώδωνα του κινδύνου αν ξεστρατίζει, σχολιάσθηκε κατά τον συνήθη... «τρέχοντα» τρόπο! Και από το γκουβέρνο, αλλά και από πλευράς αξιωματικής αντιπολίτευσης, που ευαγγελίζεται «νέο ήθος» και γύρισμα σελίδας...
Η αντιπολίτευση «κατήγγειλε» τον κομματικής σκοπιμότητας διορισμό, η κυβέρνηση (δια του Προέδρου Βούτση...) παραδέχθηκε στην ψύχρα ότι ο νέος επικεφαλής κ. Φραγκίσκος Κουτεντάκης «δεν είναι πολιτικά ουδέτερος». Θυμίζοντας ότι και ο αντικαθιστάμενος, λόγω λήξεως της πενταετούς θητείας του. κ. Παναγιώτης Λιαργκόβας κομματική επιλογή της κυβέρνησης Σαμαρά ήταν. Εν ολίγοις, cosi fan tutti, σειρά σας και σειρά μας και... δεν δικαιούσθε δια να ομιλείτε!
Το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής, είναι μια (από τις πολλές που προβλέπονται και λειτουργούν) ανεξάρτητη αρχή. Της οποίας ο επικεφαλής και η σύνθεση αποφασίζονται, στην ουσία, από την εκάστοτε κυβέρνηση. Ψηφίζουν οι εκπρόσωποι όλων των κομμάτων, αναλογικά με την κοινοβουλευτική δύναμή τους, αλλά την πλειοψηφία την διαθέτει η κυβέρνηση. Καλύτερος τρόπος, που να εγγυάται το αδιάβλητο του διορισμού και να εξασφαλίζει ότι η ανεξάρτητη αρχή θα είναι... ανεξάρτητη, στην Ελλάδα της μικροπολιτικής και της αμφίδρομης καχυποψίας, δεν βρέθηκε. Ως ελάχιστη εξασφάλιση ανεξαρτησίας, υιοθετήθηκε το μέτρο η θητεία της κάθε σύνθεσης των ανεξάρτητων αρχών να είναι πενταετής. Να υπερβαίνει την διάρκεια ζωής μια κυβέρνησης, να επεκτείνεται και στην επόμενη. Σιγά την εξασφάλιση...
Τούτων ούτως εχόντων, αντιλαμβάνεται κανείς ότι την μεγάλη ευθύνη αποτελεσματικής λειτουργίας των ανεξάρτητων αρχών, την φέρουν οι επικεφαλής και τα μέλη τους. Και, για να λέμε του στραβού το δίκιο, ο απολογισμός δράσης αυτών των ανεξάρτητων αρχών ( για τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα, την δημόσια διοίκηση, την προστασία του πολίτη κ.λ.π.) είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό θετικός. Επειδή, μέχρι σήμερα, ευτυχήσαμε οι επικεφαλής και τα μέλη τους, να είναι οι περισσότεροι σοβαροί και αξιοπρεπείς άνθρωποι, που δύσκολα θα διακινδύνευαν το κύρος και την επαγγελματική διαδρομή τους, για να παίξουν (ξετσίπωτα, τουλάχιστον...) κομματικά παιχνίδια. Σε γενικές γραμμές...
Ο κ. Φραγκίσκος Κουτεντάκης που διορίσθηκε από την κυβέρνηση στο Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής, είναι ένας επιστήμονας με καλές οικονομικές σπουδές εδώ και έξω και λέκτορας στο πανεπιστήμιο Κρήτης (στη έδρα που κατέχει ο υπουργός κ. Σταθάκης) στα οικονομικά της εργασίας. Μέχρι σήμερα, ήταν Γενικός Γραμματέας Δημοσιονομικής Πολιτικής, θέση στην οποία τον διόρισε τον Οκτώβριο του 2015 ο Ευκλείδης Τσακαλώτος. Μέχρι τότε, ήταν συνεργάτης του κ. Τσίπρα, ενώ συμμετείχε και στην ομάδα διαπραγμάτευσης με τους δανειστές.
Προς τι, λοιπόν, οι διαμαρτυρίες της αντιπολίτευσης για την τοποθέτησή του; Επειδή είναι «κομματικός» και στέλεχος της κυβερνητικής μηχανής; Μα και ο καθηγητής κ. Λιαργκόβας που διορίσθηκε από την κυβέρνηση Σαμαρά, ήταν υποψήφιος βουλευτής της ΝΔ... Πολιτικά «ορφανά», δεν... ευδοκιμούν στην Ελλάδα!
Αν κάτι ξενίζει, ενοχλεί με την περίπτωση του κ. Κουτεντάκη (που, κατά πως λέγεται, έτσι κι’ αλλιώς θα παραιτείτο από την θέση του Γεν. Γραμματέα, για να προλάβει το 18μηνο, επειδή προτίθεται να είναι υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στο Ηράκλειο...) είναι το γεγονός ότι ενώ ήξερε ότι έχει επιλεγεί για το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής (της ανεξάρτητης αρχής, θυμίζουμε...), μόλις την περασμένη Κυριακή, μιλώντας στο Φόρουμ των Δελφών υπό την κυβερνητική του ιδιότητα, ήρθε σε ευθεία σύγκρουση με την θέση που εκφράζει ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος κ. Στουρνάρας για την ανάγκη προληπτικής πιστοληπτικής γραμμής στήριξης, μετά τον Αύγουστο του ‘18. Πολιτικά μιλώντας, μάλιστα, επέμενε ότι «στο δίλημμα οικονομία ή πολιτική, δηλαδή φθηνός δανεισμός με πιστοληπτική γραμμή ή καθαρή έξοδος με κόστος, η κυβέρνηση έχει αποφασίσει υπέρ του κόστους, υπέρ της πολιτικής "καθαρή έξοδος" με οικονομικό κόστος»...
Δηλαδή, ο νέος «ανεξάρτητος» επικεφαλής του Γραφείου Προϋπολογισμού (της Βουλής, όχι του κόμματος του), δηλώνει ότι τις εκτιμήσεις και τις εκθέσεις του θα τις βασίζει και θα τις προσαρμόζει στις...πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης! Ε, δεν το λες ότι και το πιο αντικειμενικό και θεσμικό...Αλλά και η αξιωματική αντιπολίτευση, δεν μπόρεσε ν’ αποφύγει την δική της «πατάτα», την δική της αντιθεσμική ρουκέτα. Κάτι σαν... να θέλει να κρυφτεί και η χαρά (της πιθανότατης κατάκτησης της εξουσίας) δεν την αφήνει!
Η εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ κ. Μαρία Σπυράκη, αντιδρώντας στον διορισμό του κ. Κουτεντάκη και λησμονούσα ότι και ο καθηγητής κ. Λιαργκόβας κομματική επιλογή του κ. Σαμαρά ήταν (άσχετο με το αν υπηρέτησε τα καθήκοντά του κατά τρόπο υπερκομματικό, θεσμικό και άψογο-όταν διοριζόταν, κανείς δεν μπορούσε να το προεξοφλήσει...), εξετράπη σε μια ανοίκεια επίθεση κατά της κυβέρνησης. Γιατί, δεν περιορίσθηκε μόνο να καταγγείλει την κυβερνητική μεθόδευση «διορισμού στελεχών 4ετούς θητείας για να υπονομεύσει την επόμενη κυβέρνηση», αλλά προχώρησε σε μια ανεπίτρεπτη απειλή θεσμικής εκτροπής, λέγουσα (με αφορμή πάντα τον διορισμό Κουτεντάκη) ότι «η ΝΔ, θα αποκαταστήσει την αξιοκρατία και την μονιμότητα την επομένη των εκλογών...»!
Τι εννοεί, δηλαδή; Ότι η πιθανή αυριανή κυβέρνηση Μητσοτάκη θα «φάει» (και πώς;) τον κ. Κουτεντάκη; Κάτι που δεν έκανε (αν και προσπάθησε με έμμεσους τρόπους και δημόσια απαξίωση...) η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με τον κ. Λιαργκόβα;