Είδα σήμερα ένα βίντεο και ανατρίχιασα.
Διαδραματίζεται (κυριολεκτικά) στην πόλη Ρένο, πολιτεία Νεβάδα, ΗΠΑ. Είναι γνωστή ως «η μεγαλύτερη μικρή πόλη στον κόσμο» και είναι γνωστή για τα ξενοδοχεία και τα καζίνο της.
Μια απελπισμένη γυναίκα έχει σταθεί στην άκρη της ταράτσας ενός πολυόροφου πάρκινγκ αυτοκινήτων. Εχει τα χέρια της ανοικτά. Είναι ξεκάθαρο ότι σκοπεύει να πηδήξει στο κενό.
Η γυναίκα δεν φωνάζει, δεν ωρύεται, δεν ουρλιάζει. Δεν κάνει τίποτε αναξιοπρεπές. Σαν ικέτιδα αρχαίας τραγωδίας απλώς μετεωρίζεται, αναζητώντας την λύτρωση, σε μια αδιέξοδη λύση.
Δύο (μάλλον νεαροί) τραβούν βίντεο από απόσταση.
Την έχουν εντοπίσει και καταγράφουν την απελπισμένη κίνησή της με το κινητό τους τηλέφωνο από την θαλπωρή του αυτοκινήτου τους.
Η γυναίκα μετεωρίζεται για πολλά δευτερόλεπτα, που μοιάζουν με αιώνα.
Με τα χέρια ανοιχτά σαν εσταυρωμένη. Ψάχνει το κουράγιο. Ποιος ξέρει τι περνά μέσα από το μυαλό της, κείνα τα τρομακτικά δευτερόλεπτα.
Πάντως από το μυαλό των νεαρών που κινηματογραφούν το απονενοημένο διάβημα της ψυχής της άγνωστης γυναίκας, δεν περνά τίποτε. Δεν κάνουν καμία απολύτως κίνηση. Απολύτως καμία. Ούτε καν να φωνάξουν, πόσο μάλλον να τρέξουν προσπαθώντας να την μεταπείσουν.
Τραβούν υπομονετικά, σαδιστικά, περιμένοντας να κάνει πράξη την εξόφθαλμη απειλή της. Ηχητικό φόντο στο ραδιόφωνο, ένα τραγούδι «Oh Jesus» για να δίνει και την δραματικότητα των στιγμών.
Στο βίντεο που ανήρτησαν μάλιστα γράφουν κυνικά: «Τρέξτε το βίντεο στο πρώτο λεπτό για να δείτε την βουτιά».
Τα ενδιάμεσα δευτερόλεπτα είναι απλώς χάσιμο χρόνου για το χρήστη των social media που έχει γίνει σκληρόπετσος με τόσα που έχουν δει τα μάτια του.
Ξαφνικά, το πλάνο παίρνει κίνηση. Η γυναίκα πήρε την απόφαση.
Ενώνει τα χέρια της μπροστά, σαν να ετοιμάζεται να κάνει βουτιά στη θάλασσα. Μια κίνηση αποφασιστική και – τολμώ να το πω – που δείχνει γενναιότητα.
Ο μετεωρισμός γίνεται μοιραία βουτιά στο κενό. Και από εκεί άλμα, στο κοσμικό άπειρο της ανυπαρξίας.
Ευτυχώς η «κλειδαρότρυπα» του κινητού που βιντεοσκοπεί, δεν δείχνει μέχρι το τέλος την πτώση. Οχι για λόγους σεβασμού -της ίδιας της αυτοχειριασθείσης ή των χρηστών που θα παρακολουθήσουν το βίντεο. Αλλά επειδή ένα κτίριο διπλανού ξενοδοχείου εμπόδιζε τη λήψη.
Ενα «ωχ, σκ..ά» ξεφεύγει από τα χείλη των ακίνητων παρατηρητών. Ο θρήνος τους σταμάτησε εκεί. Μέχρι να ανεβάσουν το βίντεο στην διαδικτυακή πλατφόρμα.
Το σόου ξεκινά για εκείνους. Η άγρια ηδονή της κλειδαρότρυπας για πολλούς. Το σοκ για εμάς τους άλλους. Για εκείνη την άγνωστη γυναίκα;
Αχ και να ήξερε πόσο μάταιη ήταν η θυσία της – για όποιο λόγο την έκανε.
Της κλίνω ευλαβικά το γόνυ. Και φτύνω κατάμουτρα τους σκυλευτές της.