«Αν οι καλοί είναι να φύγουν στο εξωτερικό, επειδή δεν πληρώνονται έξτρα, εγώ τους προτρέπω να φύγουν»! Σταράτες κουβέντες από τον υπουργό Παιδείας Κώστα Γαβρόγλου, για τους πανεπιστημιακούς δασκάλους που δεν συμφωνούν με τη «μεταρρύθμισή» του...
Και η προτροπή αυτή του κ. Υπουργού (που είναι και καθηγητής πανεπιστημίου, τρομάρα του...), προφανώς αναφέρεται και στους νέους πτυχιούχους, που καθημερινά φεύγουν για το εξωτερικό γιατί στην έρημη χώρα τους δεν έχουν στον ήλιο μοίρα. Ας φύγουν όλοι! Οι διακρινόμενοι, οι άριστοι, οι ικανοί και προικισμένοι σε μυαλό και όρεξη για δουλειά. «Σιγά τα ωά», κατά πώς λέει πάλι ο κ. Γαβρόγλου. Θα μείνουμε στην Ελλάδα οι της... κομμουνιστικής παιδείας (με το «όραμα» της εξίσωσης επί τα χείρω) μετέχοντες...
Η αριστεία, είναι... ρετσινιά. Η διάκριση, ταξικό εργαλείο ενάντια στον λαό. Η ελεύθερη, αχαλίνωτη γνώση και έρευνα, απειλή και κίνδυνος για το καθεστώς. Γι' αυτό και η παιδεία, πρέπει να παραμείνει υπό τον ασφυκτικό έλεγχο και τις κανονιστικές δικλείδες ασφαλείας της... ανασφαλούς κεντρικής εξουσίας. Στην Ελλάδα του 2017, στην Ελλάδα της «αριστερής» (καθεστωτικής, στην πράξη...) συστηματικής, βάσει «ιδεολογικού» σχεδίου, οπισθοδρόμησης!
Οι καταστροφικές επεμβάσεις της «πρώτης φοράς» στην Παιδεία, δεν ήταν ιδεοληπτικό καπρίτσιο των εκάστοτε υπουργών του ΣΥΡΙΖΑ- Μπαλτάς. Φίλης, Γαβρόγλου. Ήταν προαποφασισμένη, κεντρικά, πολιτική επιλογή, για τον έλεγχο και την κομματική καθυπόταξη του κομβικού κάστρου της ελευθερίας, της προόδου, της δημιουργικής αμφισβήτησης, της ανάπτυξης, της δυναμικής ελπίδας κάθε τόπου: της παιδείας, της γνώσης, της ελευθερίας σκέψης...
Από τις πρώτες προτεραιότητες της νέας κυβέρνησης, τον Γενάρη του 2015, ή άλωση και ο κομματικός έλεγχος των πανεπιστημίων. Τα οποία, μετά από πολλά χρόνια ταλαιπωρίας, λαθών και μικροπολιτικάντικων σκοπιμοτήτων, είχαν αρχίσει σιγά-σιγά να βρίσκουν περπατησιά στο δρόμο που έχουν ανοίξει ... εδώ και ένα αιώνα όλα τα πανεπιστήμια του αναπτυγμένου δημοκρατικού κόσμου. Φυσικά, με τις ελληνικές ιδιαιτερότητες και καθυστερήσεις. Αλλά, το νερό είχε μπει στ' αυλάκι...
Τα «αριστερά» παλληκάρια πήραν σφουγγάρι και έσβησαν ότι θετικό είχε θεσπισθεί με κόπο και χρόνο: επανέφεραν το «άσυλο», για να μπορούν ανενόχλητοι οι ιδεολογικά συγγενείς με το γκουβέρνο μπαχαλάκηδες να έχουν έδρα τα πανεπιστήμια και να διακινούν... βία, ναρκωτικά, όπλα και μολότοφ. Ξαναγύρισαν τους «αιώνιους φοιτητές» (έννοια άγνωστη σ' ολόκληρο τον πλανήτη!), όχι φυσικά για να πάρουν το πτυχίο τους, αλλά για να... ψηφίζουν στις φοιτητικές εκλογές, να μετέχουν ως εκπρόσωποι (του κόμματος, βασικά...) στα συμβούλια των ιδρυμάτων, στην εκλογή πρυτάνεων (είχε καταργηθεί η συμμετοχή τους, αλλά «δημοκρατικά» επανήλθε...), στις διαδικασίες πειθαρχικού ελέγχου. Απαγορεύθηκε η ηλεκτρονική ψηφοφορία στις φοιτητικές εκλογές (με την οποία δύσκολα θα στήνονταν «πλειοψηφίες» των εγκάθετων κομματικών Τουπαμάρος). Καταργήθηκαν τα Συμβούλια Ιδρυμάτων (στα οποία μετείχαν και ξένοι καθηγητές, ακόμη και κάτοχοι Νόμπελ!) που εκπονούσαν τα διοικητικά και εκπαιδευτικά προγράμματα! Στην πράξη, καταργήθηκε και η αξιολόγηση ιδρυμάτων και καθηγητών. Κρίθηκε διαδικασία μη... κυβερνητικά-κομματικά ελεγχόμενη...
Ο κ. Γαβρόγλου, απαγόρευσε στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών την δημιουργία αγγλόφωνων μεταπτυχιακών προγραμμάτων για ξένους φοιτητές, επειδή... αμφισβήτησε την γλωσσομάθεια των διδασκόντων - «άλλωστε, δεν είναι αυτή η δουλειά του δημόσιου πανεπιστημίου...»! Στα δε... κανονικά μεταπτυχιακά προγράμματα για τους Έλληνες πτυχιούχους, θέσπισε την... συμμετοχή των φοιτητών στην επιλογή των μαθημάτων και τις μεθόδους διδασκαλίας! Θα το άκουσαν την... «προοδευτική πρωτοπορία» στο Χάρβαρντ, και θα έσκασαν στα γέλια! Αλλά, «ποιο Χάρβαρντ;» που θα' λεγε και η πετυχημένη τηλεοπτική διαφήμιση. Όπως μας πληροφόρησε ο κ. Γαβρόγλου, «ακόμη και το Χάρβαρντ είναι υπό κατάρρευση»! Τι περίμενες δηλαδή από πανεπιστήμιο μπουρζουαζίας που προάγει την αριστεία σε ένα καπιταλιστικό αστικό σύστημα; Γι' αυτό και ο κ. Γαβρόγλου, φρόντισε να αποκλείσει θεσμικά την σύνδεση και την συνεργασία πανεπιστημίων-αγοράς! Σιγά μην καταντήσουμε εμείς τα πανεπιστήμιά μας... Χάρβαρντ!
Τούτη η ανίκανη και αναποτελεσματική κυβέρνηση, όσο αναγκάζεται να υποχωρεί «δεξιά», και σε αθλιέστερη εκδοχή των προκατόχων της (αγορές, μνημόνιο, σχέσεις κράτους-Εκκλησίας, πελατειακές σχέσεις, νέα διαπλοκή, φόροι, μισθοί-συντάξεις κ.λ.π), τόσο θα σκληραίνει προς τ' αριστερά, σε μια προσπάθεια να ικανοποιήσει όλες τις φαντασιώσεις και τις ψευδαισθήσεις της αγανακτισμένης και «παραπλανημένης» βάσης που την έφερε και την διατηρεί (;) στην εξουσία. Χαϊδεύει τους αναρχικούς και τρομοκράτες, υπονομεύει συστηματικά τους θεσμούς όπως η Δικαιοσύνη, αποπειράται να ποδηγετήσει την ενημέρωση. Και, βεβαίως, υπονομεύει συστηματικά, αποχυμώνει από κάθε στάλα δημοκρατίας και ανεξαρτησίας τα πανεπιστήμια, την Παιδεία στο σύνολό της.
Γιατί ξέρει ότι μια ισχυρή, ελεύθερη, ανεξάρτητη Παιδεία δεν είναι μόνο μοχλός διάκρισης και ανάπτυξης των άξιων, και προϋπόθεση για την οικονομική ανάκαμψη της χώρας. Συνιστά ταυτόχρονα και δυναμική απειλή για επικίνδυνες καθεστωτικές εξουσίες. Τύπου Μαδούρο, που τόσο ζηλεύει ο κ. Τσίπρας...
Κυρίως αυτό.