Τέτοιους αναίσχυντους θεομπαίχτες, δεν έχει ματαξαναδεί τούτος ο τόπος!
Κουμαντάρουν το καράβι, όπως ο ανίκανος καπετάνιος που τραβούσε κατ' ευθείαν πάνω στην ξέρα, και στις προτροπές πληρώματος και επιβατών ν' αλλάξει επειγόντως ρότα, αυτός τους καθησύχαζε με ένα “ξέρω εγώ...”. Κι' όταν το σκάφος προσάραξε στην ξέρα, γύρισε και τους είπε περιχαρής, “δεν σας είπα ότι ξέρω; Να, την βρήκα την ξέρα...”!
Ένα σωρό φορές έχουν σύρει το καράβι πάνω στην ξέρα, άνοιξαν τρύπες στα ύφαλα του, μπάζει νερά, μετά βίας επιπλέει ακόμη, κι' αυτοί τον χαβά τους. Την μια είχαν “αυταπάτες”, την άλλη δεν υπολόγισαν σωστά “την ισορροπία δυνάμεων”, την παρ' άλλη...έφταιγε η ξέρα! Ν' αλλάξουν ρότα, ούτε οι προτροπές των πάντων, μήτε η κακοδαίμων εμπειρία τους 2,5 χρόνια, στέκονται ικανές να τους πείσουν... Κι' ας είναι ηλίου φαεινότερο, πως κάθε πέρσι, κάθε προηγούμενη φορά ήταν καλύτερα.
Τράβηξαν στα άκρα μιαν αξιολόγηση που έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί... πριν ένα χρόνο και οι πάντες προειδοποιούσαν ότι δεν πρέπει να συμπέσει με τις γερμανικές εκλογές, και εισέπρατταν ένα υπερήφανο “ξέρουμε εμείς”. Αύξησαν κατακόρυφα το κόστος του κλεισίματος της αξιολόγησης, και στις λογικές ενστάσεις ντόπιων και ξένων, αυτοί απαντούσαν “ξέρουμε εμείς, θα πετύχουμε καλύτερη και εθνικά επωφελέστερη συνολική λύση...”- την μια για το χρέος, την άλλη για την ποσωτική χαλάρωση, την τρίτη για την έξοδο στις αγορές.
Κι' όταν αποδείχθηκε ότι οι απαυδισμένοι “Λαιστρυγόνες” δεν είναι διατεθειμένοι να παίξουν κορώνα-γράμματα τα δικά τους συμφέροντα, (όπως τα εννοούν αυτοί), πανικόβλητοι κάνουν πίσω (με πρόσθετο και δυσβάστακτο εθνικό κόστος) αλλά... περήφανα την νέα κωλοτούμπα την εμφανίζουν στους “ιθαγενείς” ως... κατ' ανάγκην, αλλά “εθνικά περήφανη” λύση”!
Όλα δείχνουν, ότι Τσίπρας και κυβερνών τσούρμο είναι έτοιμοι να δεχθούν μεθαύριο την “λύση” που πρότεινε ο Σόιμπλε στις 22 Μαΐου -όχι μόνο να δεχθούν, αλλά... εκλιπαρούν κι' όλας να τους προσφερθεί στις 15 Ιουνίου! Και ο απερίγραπτος Τσακαλώτος, λίγες μέρες πριν αποδειχθεί η κολοσσιαία ήττα του, βγαίνει και σαν να μην συμβαίνει τίποτε... εξηγεί στο πόπολο “γιατί απέρριψε την πρόταση Σόϊμπλε στις 22 Μαΐου”, στην οποία προσβλέπει ως σανίδα σωτηρίας (ουσίας αλλά και εντυπώσεων για το εσωτερικό ακροατήριο...).
Ως πατρίδα, χάνουμε κατά κράτος (και αυξάνουμε δυσανάλογα με το προσδοκώμενο όφελος το κόστος της προσωρινής “λύσης”), και αυτοί... πανηγυρίζουν ότι “χάνουμε μεν, αλλά ... στο άπειρο κερδάμε”! Δείτε τι είπε ο Σκουρλέτης, με... πάσα σοβαρότητα και χωρίς ίχνος τσίπας και ντροπής:
«Ζούμε σε συνθήκες μιας διαρκούς πολιτικής ήττας. Είμαστε αναγκασμένοι διαρκώς να κάνουμε συμβιβασμούς. Αλλά ταυτόχρονα να μπορούμε να διακρίνουμε και ποιες είναι οι μικρές έστω δυνατότητες για να σώζουμε ή να κερδίζουμε πράγματα από τη συμφωνία με τους θεσμούς». Και συνέχισε ο... αναίσχυντος, λες και δεν βλέπει ο κόσμος που μας πάνε, ότι αν δουν την κυβέρνηση να συμβιβάζεται με τα μέτρα λιτότητας «θα είναι το πρώτο βήμα της μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ και της Αριστεράς». «Μπορεί να υπoστήκαμε μια πολιτική ήττα, αλλά η μεγαλύτερη πολιτική ήττα είναι όταν υιοθετείς τις προτάσεις του αντιπάλου σου. Και αυτό δεν θα το κάνουμε ποτέ», διαβεβαίωσε, την ώρα που όλοι βλέπουν το γκουβέρνο έτοιμο (για να παραμείνει στην εξουσία, που αποτελεί και αυτοσκοπό του...) να δεχθεί τις προτάσεις των δανειστών, που πριν λίγες μέρες είχε...περήφανα απορρίψει, όπως εξήγησε ο Τσακαλώτος!
“Είναι διαφορετικό να εφαρμόζεις πράγματα όταν βρίσκεσαι απέναντι με υπέρτερους συσχετισμούς, με παγιωμένες καταστάσεις, όταν έχεις να αντιμετωπίσεις απέναντί σου έναν ιδιόμορφο πόλεμο από το εξωτερικό και το εσωτερικό, να συνειδητοποιείς ότι δεν έχεις πολλά περιθώρια επιλογών αλλά να λες ότι εγώ δεν συμβιβάζομαι με αυτή την πολιτική, δεν παραδέχομαι ότι αυτή η πολιτική είναι μονόδρομος. Και είναι τελείως διαφορετικό να λες ότι υπάρχει ο μονόδρομος της νεοφιλελεύθερης λιτότητας, ότι έχει έρθει το τέλος της ιστορίας, ότι οι διακρίσεις μεταξύ Αριστεράς - Δεξιάς έχουν τελειώσει», υπογράμμισε ο Σκουρλέτης, θέλοντας προφανώς να πεί ότι η... επικοινωνιακή “βαζελίνη” είναι που κάνει την διαφορά στον δεδομένο παρά φύση επικείμενο βιασμό!
Δήλωσε επίσης ότι «ο κόσμος καταλαβαίνει τα ζόρια της κυβέρνησης, γνωρίζει ότι δεν είμαστε εμείς οι οποίοι αποτελούν την αυθεντική έκφραση αυτών των πολιτικών που εφαρμόζονται. Και το χαίρεται αυτό. Προτιμάει αυτούς που παλεύουν να λειάνουν τις επιπτώσεις μιας αντικοινωνικής πολιτικής από αυτούς που την καθαγιάζουν».
Μ' άλλα λόγια, έτσι κι' αλλιώς... θα τον φάμε, αλλά εμείς τουλάχιστον καμωνόμαστε ότι αντιστεκόμαστε! Μπας και πείσουμε τους εναπομείναντες φανατικούς!