Στις ειδήσεις των τελευταίων ημερών διαβάζω: «Ξεσηκωμός στην Πάρο για τις ανεμογεννήτριες…Σύσσωμη η Παριανή κοινωνία διατράνωσε την αντίθεση της στην εγκατάσταση ανεμογεννητριών στο νησί».
Η είδηση αυτή μου θύμησε μια συζήτηση που είχα το περασμένο καλοκαίρι στην Άνδρο με έναν «ενεργό πολίτη» (έτσι αυτοχαρακτηρίζεται) για το ίδιο θέμα, δηλαδή την εγκατάσταση ανεμογεννητριών. Επειδή γνώριζα ελάχιστα για το θέμα, ρώτησα να μάθω ποια είναι τα επιχειρήματα που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι ανεμογεννήτριες θα είναι κακή επιλογή σε σύγκριση με τις άλλες επιλογές που έχουμε για την παραγωγή ενέργειας.
Τα επιχειρήματα που μου παρουσίασε είναι τα εξής:
1.Στα πτερύγια των ανεμογεννητριών θα πέφτουν και σκοτώνονται τα αποδημητικά πουλιά.
2.Οι ανεμογεννήτριες θα στερέψουν τα ποτάμια.
3.Οι ανεμογεννήτριες κάνουν θόρυβο και θα ενοχλούν.
4.Οι ανεμογεννήτριες είναι αντιαισθητικές.
Τα επιχειρήματα αυτά μου φάνηκαν αστήρικτα, πλην του τελευταίου που είναι ζήτημα προσωπικής προτίμησης, αλλά προτίμησα η συζήτηση να προχωρήσει στις άλλες επιλογές που έχουμε, δηλαδή πετρέλαιο, φυσικό αέριο, λιγνίτης και πυρηνική ενέργεια και στις συνέπειές τους για το περιβάλλον και το μέλλον της ανθρωπότητας.
Αναγκαστικά, η συζήτηση στράφηκε στην μόλυνση του περιβάλλοντος, στην υπερθέρμανση του πλανήτη, στην τήξη των πάγων, στους συνεχείς πολέμους που γίνονται για τα πετρέλαια, στην σταδιακή εξάντληση αυτών των αποθεμάτων και όλα τα σχετικά. Πληροφόρησα τον φίλο «ενεργό πολίτη» για εκείνα τα δεδομένα της κατάστασης του πλανήτη που προκαλούν τρόμο για το τι θα πάθουν τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας και όλες οι επόμενες γενιές. Ανέφερα και ένα μικρό παράδειγμα για την χώρα μας. Η βιο-ικανότητα της Ελλάδας ήταν το 2005 (τελευταία μέτρηση που έχω στην διάθεσή μου) 18 περίπου εκτάρια ανά άτομο, ενώ το οικολογικό αποτύπωμα ήταν περίπου 60 εκτάρια. Έχουμε ένα τεράστιο οικολογικό έλλειμμα.
Το αποτέλεσμα της συζήτησης δεν έχει σημασία. Σημασία έχει να μάθουν οι καλοπροαίρετοι πολίτες, όπως ο φίλος μου «ενεργός πολίτης», ότι όποιος δεν βλέπει να τεράστια πλεονεκτήματα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και ταυτόχρονα τις μεγάλες ζημιές που προκαλούνται από αυτές που τώρα χρησιμοποιούμε, είτε είναι απελπιστικά απληροφόρητος ή εξυπηρετεί συμφέροντα, δικά του ή άλλων.
…………………………………………………………………………………………….
Ο κ. Θεόδωρος Π. Λιανός είναι Ομότιμος καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.