Αυτή η κυβέρνηση θα μας τρελάνει όλους!
Δεν είναι μόνο η διαπραγμάτευση με τους δανειστές που γίνεται με όρους 15μελούς συμβουλίου της Γκράβας, είναι και που καθημερινά ανακαλύπτουν νέους δρόμους στο δικαιικό και ηθικό σύμπαν, προσδίδοντάς τους ταξικές διαστάσεις.
Ο βουλευτής Μανιός, ας πούμε, απεφάνθη ότι το δυστύχημα με την Πόρσε ήταν ταξικό, αφού μόνο ένας πλούσιος μπορεί να έχει Πόρσε και να σκορπά τον θάνατο στους ανθρώπους του μόχθου. Προφανώς, αν ο νεαρός είχε ζήσει, η Δικαιοσύνη όφειλε να τον καταδικάσει πολύ βαρύτερα από έναν μη έχοντα που θα προκαλούσε ένα παρόμοιο δυστύχημα.
Με αυτή τη λογική, ο οδηγός ενός αυτοκινήτου 20ετίας που τραυμάτισε θανάσιμα έναν συμπολίτη του με εισόδημα, ας πούμε, 100.000 ευρώ θα πρέπει να παραπεμφθεί και να δικαστεί με συγκεκριμένα (ταξικά) ελαφρυντικά και ενδεχομένως να αθωωθεί, αφού ο έχων θα πρέπει (με βάση το αξιακό σύστημα του Μανιού) να λογοδοτήσει κιόλας επειδή έχει.
Τώρα εμφανίστηκε ένας άλλος αστέρας του σοσιαλιστικού ρεαλισμού, ο υφυπουργός Μεταφορών Νίκος Μαυραγάνης, ο οποίος θεωρεί ότι τα πρόστιμα της Τροχαίας θα πρέπει να απονέμονται με βάση το εισόδημά σου.
Αυτός που βγάζει 100.000 τον χρόνο (και άρα είναι ύποπτος) θα πρέπει να πληρώνει διαφορετικό πρόστιμο για την ίδια παράβαση από αυτόν που έχει εισόδημα 10.000 ευρώ.
Αν το καλοσκεφτεί κανείς, ο Μαυραγάνης έχει δίκιο. Και αυτή η λογική θα πρέπει να επεκταθεί και στον ποινικό κώδικα.
Σκοτώνεις, ας πούμε, τη γυναίκα σου και έχεις εισόδημα 200.000 ευρώ; Πρέπει να φας 7 φορές τουλάχιστον ισόβια και να σου κατασχέσουν τα πάντα. Από τις γραβάτες μέχρι τα ακίνητά σου (φυσικά και την Πόρσε). Εννοείται ότι εκείνος που θα διαπράξει αντίστοιχο φονικό και βγάζει 7.000 ευρώ τον μήνα, δικαιούται όλα τα ελαφρυντικά και θα «καθαρίζει» με κάνα 10μηνο κοινωνικής εργασίας.
Νομίζω ότι ο «τιμοκατάλογος» ποινών θα πρέπει να αντιστοιχεί σε εισοδήματα και από 500.000 και πάνω θα πρέπει να επανέλθει (οπωσδήποτε) και η θανατική ποινή...