Η σωστή απόφαση του Αρείου Πάγου να μην εκδοθούν οι οκτώ Τούρκοι αξιωματικοί για να δικαστούν στο -ουσία δικτατορικό, βίαιο- καθεστώς Ερντογάν, ήταν μονόδρομος για την Δικαιοσύνη μιας δημοκρατικής ευρωπαϊκής με αρχές και αξίες η οποία σέβεται και βάζει πάνω απ' όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και το κράτος δικαίου που εγγυάται δίκαιη δίκη για όλα τα ανθρώπινα όντα...
Και ταυτόχρονα, προάσπισε το κύρος της Ελλάδος, καθώς και την αξιοπιστία της ως ευρωπαϊκής πολιτισμένης χώρας, σε μια στιγμή μάλιστα κατά την οποία το χρειάζεται περισσότερο παρά ποτέ.
Από την τροπή και την εξέλιξη των γεγονότων, θα μπορούσε κανείς να εικάσει ότι το ανώτατο δικαστήριο της χώρας με την απόφαση αυτή (την οποία περίμενε με ενδιαφέρον και αγωνία ολόκληρος ο κόσμος), εκ των πραγμάτων έβγαλε από μια πολύ δύσκολη θέση και την κυβέρνηση. Μόνο που εδώ, τα πράγματα μπλέκουν λιγάκι...
Η Τουρκία, αντέδρασε πολύ επιθετικά και σε ανώτατο επίπεδο στην απόφαση για μη έκδοση των “8”. Απείλησε με αναθεώρηση της εμπιστοσύνης της (με ότι ο όρος μπορεί να σημαίνει για την γείτονα...) σε όλο το πλέγμα των διμερών σχέσεων. Αιγαίο, Κυπριακό και πιο άμεσα το προσφυγικό, αποτελούν όπλα που η Άγκυρα απειλεί εμμέσως και αμέσως να χρησιμοποιήσει, προκειμένου να εξασφαλίσει ότι θα πάρει στα χέρια τους της τους “8”, για τα παραδειγματικά, απάνθρωπα και αδιανόητα “περαιτέρω”. Να θυμίσουμε, ότι με το που ζήτησαν πέρσι τον Ιούλιο άσυλο οι οκτώ αξιωματικοί , η Τουρκία μέσα σε λίγες ώρες αύξησε κατακόρυφα τις ροές προσφύγων στα ελληνικά νησιά, που μέχρι τότε συγκρατούνταν σε χαμηλά επίπεδα...
Ο Ερντογάν, είχε τότε σχεδόν ανοικτά αφήσει να εννοηθεί, ότι ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας ο οποίος είχε επικοινωνήσει μαζί του, του είχε υποσχεθεί, περίπου είχε δεσμευθεί, ότι η Ελλάδα θα εξέδιδε τους οκτώ στην Τουρκία. Ο σουλτάνος, επανέλαβε και χθες (έτσι έγραψαν οι τουρκικές εφημερίδες, δημοσιογράφοι των οποίων συνόδευαν τον Ερντογάν σε επίσημο ταξίδι στο εξωτερικό) ότι ο κ. Τσίπρας του είχε πει ότι “σε 15-20 μέρες, η Ελλάδα θα τους εκδώσει...”.
Με τον Ερντογάν ποτέ κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για το ειλικρινές των λεγομένων του. Το θέμα, όμως, δεν είναι τι είχε ισχυρισθεί ο Τούρκος πρόεδρος και τον περασμένο Ιούλιο, και το επαναλαμβάνει και τώρα, αλλά ποια ήταν τότε και είναι και τώρα η αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης. Τότε, δεν υπήρξε καν αντίδραση. Λογικό, ίσως πει κανείς, πάνω σε τόσο ταραγμένες και εύφλεκτες ώρες στην Τουρκία, η κυβέρνηση δεν ήθελε να ρίξει λάδι στην φωτιά. Δεν συμφωνούμε, αλλά ας το δεχτούμε. Ο Ερντογάν, όμως, ξανάφερε χθες στο προσκήνιο τις τοτινές υποσχέσεις-δεσμεύσεις του κ. Τσίπρα περί έκδοσης, μετά την απόφαση του Αρείου Πάγου. Και πέρασαν πολλές ώρες μέχρι να “αντιδράσει” επισήμως το Μέγαρο Μαξίμου. Η οποία, όμως, όχι μόνο δεν διαψεύδει (ρητά, κατηγορηματικά, αυστηρά) τα όσα έλεγε τότε και ξαναλέει τώρα ο Τούρκος σουλτάνος, αλλά αφήνει ορθάνοιχτα όλα τα παράθυρα ο Ερντογάν να λέει την αλήθεια!
Το χθεσινό σχόλιο του γραφείου τύπου τους Γραφείου του Πρωθυπουργού, αρχίζει ως εξής: “ Η ελληνική κυβέρνηση καταδίκασε απερίφραστα από την πρώτη στιγμή την απόπειρα πραξικοπήματος και στήριξε την δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση, καθώς και την τήρηση της συνταγματικής νομιμότητας στην γείτονά μας.” Και συνεχίζει το σχόλιο του Μαξίμου:
“Υπογραμμίζουμε σήμερα, όπως και τότε, ότι οι υπαίτιοι του πραξικοπήματος δεν είναι ευπρόσδεκτοι στην χώρα μας”
Μετά το σχόλιο αναφέρει (το αυτονόητο...) ότι η Ελλάδα είναι κράτος δικαίου με κατοχυρωμένη και αδιαμφισβήτητη την διάκριση των εξουσιών, και ότι εντός της χώρας αποκλειστικός αρμόδιος για τέτοια θέματα, είναι η ανεξάρτητη δικαιοσύνη, της οποίας οι αποφάσεις “είναι αυτονόητα δεσμευτικές”. Ευτυχώς, να προσθέσουμε, ελπίζοντας στο προσεχές μέλλον να μην δούμε... “άλλα κόλπα”!
Η απάντηση σ' αυτό το σχόλιο του Μαξίμου, ήρθε από τον Τούρκο υπουργό Δικαιοσύνης, ο οποίος δήλωσε ότι αυτά είναι προφάσεις, η απόφαση είναι καθαρά “πολιτική” (νομίζει ότι η Ελλάδα είναι Τουρκία...) και αν δεν ανακληθεί, θα υπάρξουν συνέπειες.
Δεν είχε κανέναν απολύτως λόγο ο κ. Τσίπρας να εμπλακεί εξ αρχής με το ζήτημα της έκδοσης ή μη έκδοσης των “8”. Μπορούσε να ξεκαθαρίσει από την αρχή ότι το θέμα θα κρινόταν από την ανεξάρτητη ελληνική δικαιοσύνη, ενδεχομένως να προσθέσει για να είναι “φιλικός” στον Ερντογάν, “και να ήθελα, δεσμεύομαι συνταγματικά...”, να εκφράσει την ανάγκη “τήρησης της συνταγματικής νομιμότητας”(!!!) στην Τουρκία, και να τελειώνει εξ αρχής. Έτσι κι' αλλιώς, όποια κι' αν ήταν η απόφαση του Αρείου Πάγου, η κυβέρνηση θα περνούσε την κρίση αβρόχοις ποσί: αν οι “8” οδηγούνταν πίσω στην Τουρκία, η κυβέρνηση “θα σεβόταν την Δικαιοσύνη” (αλλά η χώρα θα καταρρακωνόταν στην ανυποληψία), αν δεν εξεδίδοντο, η κυβέρνηση και πάλι αλώβητη θα έμενε-”στην Ελλάδα, η Δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη...”.
Ανίδεος περί τα λεπτά και περίπλοκα διπλωματικά, με την “αυταπάτη” ότι είναι ικανός και επαρκέστατος ηγέτης παγκοσμίου βεληνεκούς (δεν είδαμε πως... γονάτισε την Μέρκελ;), επέλεξε να παίξει εν ου παικτοίς. Επιβαρύνοντας την ήδη οξύτατη κρίση την οποία διέρχεται η χώρα, με ένα ακόμη σοβαρότατο πρόβλημα, που μπορεί να του “σκάσει”. Χωρίς περίσκεψιν...
Ακούγονται στους προθαλάμους της εξουσίας, ότι εξετάζονται τρόποι “υπέρβασης” της αποφάσεως του Αρείου Πάγου, προκειμένου να ηρεμήσει ο επιθετικός Ερντογάν. Θα πρόκειται για ένα ακόμη σοβαρότατο λάθος. Πρώτον, η χώρα μας θα κατεξευτελιζόταν στα μάτια όλου του δημοκρατικού και με αρχές και αξίες κόσμου-πρωτίστως της Ευρώπης. Δεύτερον, δεν έχουμε ακόμη μάθει (με τον πλέον επαχθή τρόπο...) ότι κάθε φορά που υποχωρούμε, με το οποιοδήποτε πρόσχημα, έναντι των πιέσεων και των εκβιασμών της Τουρκίας, ο... “σύμμαχος γείτων”, όχι μόνο αποθρασύνεται αλλά επιμένει με ακόμη πιο απαράδεκτες πιέσεις και απειλές;