Με τους ρωσικούς βομβαρδισμούς να συνεχίζονται αδιάκοπα στην Ουκρανία και το σφυροκόπημα στα μεγάλα αστικά κέντρα να εντείνεται το προσφυγικό ρεύμα γιγαντώνεται και μέχρι το τέλος του Σαββατοκύριακου ενδέχεται ενάμιση εκατομμύριο πρόσφυγες να έχουν εγκαταλείψει τη χώρα, εκτιμά ο ΟΗΕ.
Μέχρι στιγμής έχουν διαφύγει σε γειτονικές χώρες κάπου 1,3 εκατ. πρόσφυγες εκτιμά ο επικεφαλής της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR) Φιλίπο Γκράντι. «Αυτή είναι η ταχύτερα εξελισσόμενη προσφυγική κρίση που έχουμε δει στην Ευρώπη από το τέλος του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου,» δήλωσε ο Γκράντι στο Reuters κατά τη διάρκεια μιας τηλεφωνικής συνέντευξης.
Ο Γκράντι είπε επίσης, ότι οι περισσότεροι πρόσφυγες κατά την παρούσα χρονική στιγμή, βρίσκουν φίλους, μέλη των οικογενειών τους, αλλά και άλλα συνδεδεμένα μαζί τους πρόσωπα, τα οποία ζουν ήδη στην Ευρώπη.
Ωστόσο, ο ίδιος προειδοποίησε ότι μελλοντικά κύματα προσφύγων, θα είναι περισσότερο πολύπλοκα. Χιλιάδες Ουκρανοί από διάφορες περιοχές της χώρας καταφθάνουν καθημερινά στο Λβιβ στα δυτικά, που απέχει λιγότερο από 80 χλμ από τα σύνορα με την Πολωνία.
Σπαρακτικές εικόνες στο σιδηροδρομικό σταθμό του Κιέβου
Πλήθος κατοίκων του Κιέβου – εξαντλημένα και τρομοκρατημένα γυναικόπαιδα – συνωστίζονται στο σιδηροδρομικό σταθμό της πρωτεύουσας για να προλάβουν ένα από τα τρένα της μεγάλης φυγής
Οι σκηνές που καταγράφει ο φακός συγκλονιστικές: μια γυναίκα σκύβει από την πόρτα ενός τρένου προς το σύζυγό της, που στέκεται στην αποβάθρα και τείνει το μάγουλό του για ένα φιλί που και οι δύο ελπίζουν να μην είναι το τελευταίο τους.
Καθώς η πόρτα του τρένου κλείνει, η γυναίκα κρατά ψηλά τον δίχρονο γιο τους. Ο μικρός χαμογελάει, πιέζει το χέρι του στο παράθυρο γνέφοντας αντίο στον πατέρα του, που μένει πίσω για να πολεμήσει τους Ρώσους εισβολείς.
Λίγο πιο πέρα μια γιαγιά απλώνει το χέρι για να αποχαιρετήσει την κόρη και τον εγγονό της, που ανέβηκαν στο τρένο με προορισμό τα σύνορα με την Πολωνία. Γυρίζει πίσω προς έναν τοίχο του και την κυριεύει η συγκίνηση. Βάζει τα χέρια της πάνω από το στόμα της, σφίγγει τα μάτια της και αφήνει τα δάκρυα να πέσουν. Σε όλο το μήκος της πλατφόρμας δακρυσμένες αγκαλιές…
Χαρακτηριστικές είναι οι εικόνες από τον σταθμό του Κιέβου που κατέγραψε το iefimerida από πολίτες που φεύγουν με προορισμό τη Λβιβ.
Χάος στη Μαριούπολη – Οι βομβαρδισμοί διέκοψαν την εκκένωση των αμάχων
Την ίδια ώρα το σφυροκόπημα της Μαριούπολης στη νοτιοανατολική Ουκρανία συνεχίζεται ανελέητο από τις ρωσικές δυνάμεις, παρά την κατάπαυση του πυρός που είχε συμφωνηθεί το πρωί, με αποτέλεσμα να διακοπεί η εκκένωση των αμάχων.
Οι μαρτυρίες κατοίκων από την πόλη είναι συγκλονιστικές: «Βρίσκομαι αυτή τη στιγμή στη Μαριούπολη, είμαι στο δρόμο, ακούω βομβαρδισμούς κάθε τρία με πέντε λεπτά», δήλωσε στο BBC, ο Αλεξάντερ, ένας 44χρονος μηχανικός. Ο ανθρωπιστικός διάδρομος που είχε στηθεί με προορισμό τη Ζαπορίζια δεν λειτουργεί, είπε. «Βλέπω να επιστρέφουν αυτοκίνητα με ανθρώπους που προσπάθησαν να φύγουν. Είναι ένα χάος».
Τρεις ώρες μετά την υποτιθέμενη έναρξη της κατάπαυσης του πυρός το δημοτικό συμβούλιο της Μαριούπολης ανακοίνωσε ότι ανέβαλε τη σχεδιαζόμενη εκκένωση της πόλης, καθώς οι ρωσικές δυνάμεις συνέχιζαν τους βομβαρδισμούς. «Καλούμε τους κατοίκους της Μαριούπολης να κατευθυνθούν στα καταφύγιο, θα ακολουθήσουν περισσότερες πληροφορίες για το σχέδιο εκκένωσης. Λόγω του γεγονός ότι η ρωσική πλευρά δεν τηρεί την εκεχειρία και συνεχίζει να βάλει κατά της Μαριούπολης και των περιχώρων της, η εκκένωση αναβλήθηκε», λένε.
Ο Μαξίμ, ένας 27χρονος μηχανικός Η/Υ, μιλά για τα αδιάκοπα χτυπήματα που προσπαθούν να γονατίσουν την πόλη. Εκκωφαντικοί κρότοι από τις εκρήξεις στο κέντρο, στήλες μαύρου καπνούν υψώνονται από τον αυτοκινητόδρομο που οδηγεί στη Ζαπορίζια. «Ακούμε πυραύλους και βλέπουμε καπνούς από τα γύρω κτίρια. Η πολυκατοικία μας είναι κατάμεστη με ανθρώπους γιατί όλοι τρέχουν να γλιτώσουν στο κέντρο της πόλης. Κάποιοι έφθασαν από τη συνοικία της αριστερής όχθης κι είπαν ότι η κατάσταση εκεί είναι δραματική με πτώματα να κείτονται στους δρόμους».
Εξίσου δραματική η κατάσταση και στη Βολονάφκα, τη δεύτερη πόλη απ' όπου θα έφευγαν άμαχοι με τη δημιουργία ανθρωπιστικού διαδρόμου. Μόλις 400 έχουν καταφέρει να εγκαταλείψουν μέχρι στιγμής τον εφιάλτη.