Το δρόμο για την έκδοση ενός νέου ελληνικού ομολόγου -εκτός απροόπτου- μέχρι τα τέλη του Ιουλίου ανοίγουν τα αλυσιδωτά, ιστορικά χαμηλά ρεκόρ που «σπάνε» καθημερινά τα ελληνικά ομόλογα.
Σύμφωνα με οικονομικούς αναλυτές, η εξέλιξη αυτή για το ελληνικό ομόλογο σχετίζεται άμεσα με την καλή εικόνα που διαμορφώνεται στο μέτωπο της ευρωπαϊκής οικονομίας, αλλά και με τα θετικά νέα, στο εσωτερικό της Ελλάδας -με πρώτο την απομάκρυνση του σεναρίου επαναληπτικών εκλογών, λόγω της διαφαινόμενης νίκης της ΝΔ με αυτοδυναμία.
Οι επενδυτές στέλνουν «σινιάλο» στην Αθήνα για το ελληνικό ομόλογο
Στην έκδοση του νέου ελληνικού ομολόγου συνηγορεί και το οριακό… φλερτ του 10ετούς με το ψυχολογικό όριο του 2%, αλλά και του 5ετούς ομολόγου με φράγμα του 1%. Οι ίδιες πηγές επισημαίνουν οι επενδυτές έχουν ήδη στείλει «σινιάλο» στην Αθήνα για μαζική συμμετοχή, με συνέπεια το έδαφος για την έκδοση του ελληνικού ομολόγου να θεωρείται στρωμένο.
Σε περίπτωση που οι πληροφορίες επιβεβαιωθούν για την έκδοση του ελληνικού ομολόγου -πιθανότατα 7ετούς, δίχως να αποκλείεται και το ενδεχόμενο ενός μακροπρόθεσμου ομολόγου- τότε θα καλυφθεί το φετινό δανειακό πρόγραμμα, καθώς υπολείπονται μόνο 2 δισ. για την ολοκλήρωση του σχετικού κύκλου.
Παρά ταύτα, οι επικείμενες διαβουλεύσεις με τους Θεσμούς για τον φετινό προϋπολογισμό και το στάδιο του δημοσιονομικού σχεδιασμού για το 2020 θα καταστήσουν πιο δύσκολη την όλη διαδικασία. Γι’ αυτόν τον λόγο, εξετάζεται το ενδεχόμενο να γίνει μια επιπλέον έκδοση ελληνικού ομολόγου -έστω με reopening- μέχρι τα μέσα του προσεχούς Σεπτέμβρη.
Το άκαιρο «σενάριο» της πιστοληπτικής γραμμής
Ταυτόχρονα με τον σχεδιασμό για τη διαχείριση του Δημόσιου Χρέους και τις συζητήσεις για το ελληνικό ομόλογο, τις τελευταίες ημέρες -και παρότι δεν υπάρχει στο πρόγραμμα των δυο μεγάλων κομμάτων- ξεκίνησε μια απρόσμενη διαμάχη για το ενδεχόμενο αίτησης πιστοληπτικής γραμμής στήριξης. Οι οικονομικοί αναλυτές δεν έχουν ακόμα κατασταλάξει για το εάν θα υπήρχε, έστω θεωρητικά, κάποιο όφελος από μια τέτοια στρατηγική κίνηση. Στο ίδιο, αμιγώς θεωρητικό, επίπεδο, εικάζεται ότι η πιστοληπτική γραμμή στήριξης θα έλυνε προβλήματα για τις τράπεζες, απελευθερώνοντας τα 15,7 δισ. του buffer, με στόχο να διοχετευθούν στα «κόκκινα» δάνεια.
Δεδομένων των υφιστάμενων προβλημάτων -όπως το γεγονός ότι τα κρατικά ομόλογα βρίσκονται σε μη επενδυτική βαθμίδα- ένας από τους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε να επιτευχθεί κάτι τέτοιο θα ήταν με τη μορφή του collateral, για την εφαρμογή των σχεδίων του ΤΧΣ και της ΤτΕ. Με αυτόν τον τρόπο, πάντα σε θεωρητικό επίπεδο, μια τέτοια πιστοληπτική γραμμή θα επέτρεπε τη συμμετοχή στο QE, με συνέπεια να μην διαταραχθεί το ευνοϊκό κλίμα στις αποδόσεις των ομολόγων.
Οι ίδιοι αναλυτές, ωστόσο, θεωρούν ότι υπάρχουν τόσο πολλοί αστερίσκοι για το ενδεχόμενο της πιστοληπτικής γραμμής ώστε κάθε τέτοια συζήτηση να καθίσταται άκαιρη, ακόμη και ζημιογόνα. Υπενθυμίζεται ότι ο πρόεδρος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης αποσαφήνισε ότι δεν τίθεται κανένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Η «μαύρη τρύπα» του ελλείμματος
Το βασικό ερώτημα που θέτουν οι αναλυτές είναι το πώς θα μπορούσε να διασφαλιστεί ότι αυτά τα 15,7 δισ. δεν θα θεωρηθούν ως κρατική ενίσχυση και, επιπλέον, να μην κινηθούν και διαδικασίες bail in. Ενας ακόμη κίνδυνος είναι ότι αυτά τα 15,7 δισ. -ή τμήμα αυτών- να καταλήξουν στο έλλειμμα.
Ανθρωποι της αγοράς τονίζουν οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα δεν μπορούν να δοθούν με τρόπο ασφαλή και αποφασιστικό, καθώς στις όποιες αποφάσεις και διαδικασίες θα εμπλακούν και ευρωπαϊκά όργανα. Πέρα από τις δυσκολίες τεχνικής φύσεως υπάρχει και το πολιτικό πρόβλημα καθώς, σύμφωνα με τον κανονισμό του ESM, κάθε πιστωτική γραμμή, προϋποθέτει ένα MoU, δηλαδή ένα Μνημόνιο.
Κατά τις ίδιες πηγές, ουδείς μπορεί να εκτιμήσει με ασφάλεια εάν ένα νέο MoU θα ήταν «λάιτ» και διαχειρίσιμο, αν θα μπορούσε να συνδυαστεί με τον σχεδιασμό φοροελαφρύνσεων που υπόσχονται τόσο η ΝΔ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ ή με μια νέα συμφωνία για χαμηλότερα πλεονάσματα. Γι’ αυτούς τους λόγους, οι αναλυτές επισημαίνουν ότι αυτή η συζήτηση δεν μπορεί να γίνεται ελαφρά τη καρδία.