Ηρέμησαν ή απλώς ανασυντάσσονται οι αγορές, μετά τις διαβεβαιώσεις και τις διευκρινίσεις της Κριστίν Λαγκάρντ, ότι δεν θα γίνει σκορποχώρι η Ευρωζώνη παράασικό το τέλος του QE;
Ποια είναι άραγε τα όρια, που θα ενεργοποιούν το νέο μηχανισμό, που προανήγγειλε η ΕΚΤ, για την εξισορρόπηση των spreads; Αρκεί η ευελιξία στις επανεπενδύσεις των ομολόγων, που ήδη έχει στο χαρτοφυλάκιο της η ΕΚΤ, προκειμένου να μην «πετάξουν» οι αποδόσεις των ομολόγων του Νότου και προκαλέσουν νέα κρίση Χρέους;
Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που «καίνε» τους Κεντρικούς Τραπεζίτες και πολύ περισσότερο τις κυβερνήσεις στην Ευρώπη, χωρίς να εξαιρείται φυσικά η ελληνική, που συν τοις άλλοις προσβλέπει στην ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2023, δηλαδή ενώ θα έχουν μεσολαβήσει «καυτοί»- όπως όλα δείχνουν- μήνες στις αγορές.
Κι όμως, ενώ θεωρητικά η Ελλάδα θα έπρεπε να ανησυχεί περισσότερο από μια τέτοια αναταραχή, που σηματοδοτεί το μάλλον βίαιο τέλος της περιόδου φτηνού ή μάλλον πάμφθηνου δανεισμού, έχει κάθε λόγο να παρακολουθεί με περισσή ηρεμία το «πάρτι» στις αγορές.
Διαβάστε το αναλυτικό ρεπορτάζ του Γιώργου Παππού στο economistas.gr.