Ορατός είναι ο κίνδυνος για τους περίπου 1.060 εργαζόμενους της Λάρκο να απολυθούν χωρίς να λάβουν τις αποζημιώσεις τους.
Ο νόμος 4664/20 με τον οποίο η Λάρκο τέθηκε σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης είναι σαφής: Οι εργαζόμενοι θα αποζημιωθούν εφόσον απολυθούν πριν πωληθεί η εταιρεία, καθώς εντάσσονται στο παθητικό της επιχείρησης, ενώ ο διαγωνισμός πώλησης αφορά το ενεργητικό της βιομηχανίας. Σε αυτή την περίπτωση ο κρατικός προϋπολογισμός έχει κάνει πρόβλεψη για ένα κονδύλι της τάξης των 21 εκατ ευρώ, αφού όπως είναι γνωστό η εταιρεία δεν έχει διαθέσιμα και τα τελευταία δύο χρόνια κυριολεκτικά «βρίσκεται στη ζωή» από τα λεφτά που έχει δώσει το κράτος (δηλαδή οι φορολογούμενοι) στον Ειδικό Διαχειριστή για τη λειτουργία της.
Αν όμως δεν έχουν απολυθεί μέχρι την ημερομηνία ανακήρυξης του πλειοδότη ή αν ο διαγωνισμός κηρυχθεί άγονος και η εταιρεία οδηγηθεί σε πτώχευση, τότε θα αποζημιωθούν από τον πίνακα διανομής που θα καταρτίσει ο Ειδικός Διαχειριστής. Στην πρώτη περίπτωση θα αποζημιωθούν από το τίμημα που θα καταβάλει ο επενδυτής και στη δεύτερη περίπτωση από την τμηματική πώληση του ενεργητικού της εταιρείας. Και στις δύο περιπτώσεις όμως ενδέχεται να μη λάβουν τίποτα, καθώς στους πιστωτές προηγείται το κράτος με τα 52 εκατ.ευρώ που έχει δώσει στον Ειδικό Διαχειριστή για τις λειτουργικές δαπάνες της εταιρείας τις χρονιές 2020, 2021, αλλά και για το πρώτο τρίμηνο του 2022. Ακόμη και αν προκύψει κάποιο ελάχιστο ποσό από την πώληση του ενεργητικού για τους εργαζόμενους αυτό θα το λάβουν μετά από 4-5 χρόνια όπως έχει δείξει η εμπειρία από αντίστοιχες περιπτώσεις.
Υπενθυμίζεται πως η διαβούλευση για τις απολύσεις των 1.060 εργαζομένων που έχουν σύμβαση αορίστου χρόνου με τη Λάρκο έχει ανασταλλεί έως τις 6 Μαϊου . Τότε θα δικαστούν τα ασφαλιστικά μέτρα που έχουν καταθέσει οι εργαζόμενοι. Οι εργαζόμενοι είναι γνώστες των παραπάνω επιλογών αλλά τα σωματεία τους επιμένουν μέχρι την τελευταία στιγμή για να πετύχουν κάτι καλύτερο, το οποίο όμως δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Υπενθυμίζεται πως ο Ειδικός Διαχειριστής αφού ολοκληρώσει την απόλυση των 1.060 εργαζομένων που έχουν σύμβαση αορίστου χρόνου, στη συνέχεια θα επαναπροσλάβει με τρίμηνη σύμβαση περίπου 750, ώστε να παραμείνει σε περιορισμένη λειτουργία η εταιρεία. Τον τελευταίο λόγο θα τον έχει ο επενδυτής, ο οποίος σύμφωνα με το δικό του business plan θα επαναπροσλάβει με συμβάσεις αορίστου χρόνου όσους εργαζόμενους θεωρεί απαραίτητους.
Πιθανή η παράταση για την υποβολή δεσμευτικών προτάσεων
Υπό αυτές τις συνθήκες φαντάζει πιθανή μια νέα παράταση για την υποβολή δεσμευτικών προσφορών για τη Λάρκο. Η διορία λήγει την ερχόμενη Πέμπτη 31 Μαρτίου και δεν αποκλείεται το ΤΑΙΠΕΔ να δώσει ακόμη λίγες ημέρες παράταση. Αλλωστε δεν έχει αναρτηθεί και η Περιβαλλοντική Αδειοδότηση (ΑΕΠΟ) και το Σχέδιο Συμμόρφωσης, για τις αναγκαίες περιβαλλοντικές επενδύσεις στο συγκρότημα, αν και οι υποψήφιοι επενδυτές γνωρίζουν το περιεχόμενο της ΑΕΠΟ και τις δεσμεύσεις που θα έχουν αν ανακηρυχθούν πλειοδότες.
Τα σενάρια για την τύχη της εταιρείας παραμένουν δύο: ή πωλείται μέσα από τη διαδικασία Ειδικής Διαχείρισης που έχει εγκρίνει η ΕΕ (έτσι θα σβηστούν πρόστιμα και κρατικές υπό ανάκτηση ενισχύσεις), ή οι δύο παράλληλοι διαγωνισμοί που διενεργούνται από το ΤΑΙΠΕΔ (μίσθωση εργοστασίου) και τον Ειδικό Διαχειριστή (μίσθωση μεταλλείων) καταστούν άγονοι και ο Ειδικός Διαχειριστής κηρύξει την εταιρεία σε πτώχευση πουλώντας κομμάτι-κομμάτι το ενεργητικό της.
Οι πληροφορίες από την πλευρά των ενδιαφερομένων δεν είναι ενθαρρυντικές για την τύχη του διαγωνισμού, αφού από τους τρεις που είχαν παραμείνει στο διαγωνισμό μόνο ο ένας είναι πιθανό να υποβάλει δεσμευτική προσφορά.
Τέλειωσαν και τα λεφτά του Ειδικού Διαχεριστή που κρατούν «εν ζωή» την εταιρεία
Τρομάζει κυρίως το κόστος των περιβαλλοντικών επενδύσεων που θα χρειαστεί να αναλάβει ο επενδυτής αφού ξεπερνούν τα 200 εκατ ευρώ. Μία αχτίδα αισιοδοξίας προέρχεται από τα ιστορικά υψηλά που έχει καταγράψει το νικέλιο, οι προοπτικές του οποίου θα παραμείνουν ισχυρές και στο μέλλον καθώς έχει εφαρμογές στις μπαταρίες των ηλεκτροκίνητων αυτοκινήτων. Και πάλι όμως, η Λάρκο που παράγει σιδηρονικέλιο θα χρειστεί επένδυση περίπου 400 εκατ (μέθοδος υδρομεταλλουργίας) για να παράξει καθαρό νικέλιο.
Η εταιρεία το 2019 «έγραψε» ζημίες 90 εκατ και τη διετία 2020-2021 λειτούργησε με τα 52 εκατ ευρώ που έδωσε το κράτος στον Ειδικό Διαχειριστή για να παραμείνει «εν ζωή». Αυτό κατέστη δυνατό επειδή ο Ειδικός Διαχειριστής μείωσε την παραγωγή από 20.000 τόνους σε 6.000 τόνους ώστε να περιοριστούν τα αρνητικά περιθώρια κέρδους. Ομως, και τα 52 εκατ ευρώ τελειώνουν αρχές Απριλίου, οπότε θα πρέπει να βγει λευκός καπνός από τη διαδικασία εξεύρεσης επενδυτή ή η ιστορική βιομηχανία θα βάλει οριστικά λουκέτο.