Οι απώλειες που υπέστη η ελληνική οικονομία στα χρόνια της κρίσης, μπορούν να παρομοιαστούν μόνο με τις «πληγές» που αφήνει μια πολεμική περιπέτεια. Το 25% του ΑΕΠ εξαϋλώθηκε, το κατά κεφαλήν ΑΕΠ «βούτηξε» σε επίπεδα Βαλκανικών χωρών, ενώ το επενδυτικό «κενό», δηλαδή η ζημιά στις υποδομές- και όχι μόνο- υπολογίζεται σε 100 δις ευρώ!
Ποιος είναι ο επίσημος σχεδιασμός της κυβέρνησης, όπως περιγράφεται στους άξονες του τελευταίου Μεσοπρόθεσμου, το οποίο βαίνει προς αναθεώρηση; Να καλυφθεί αυτό το «κενό» σε βάθος 20ετίας, δηλαδή ως το 2039!
Ο απολογισμός και οι υπολογισμοί του ΣΕΒ είναι αποκαλυπτικοί, ειδικά με φόντο τις αναθεωρήσεις επί τα χείρω των προβλέψεων για την οικονομία της Ευρωζώνης. Κατ’ αρχάς, αυτό το αβυσσαλέο επενδυτικό «κενό» των 100 δις ευρώ ισοδυναμεί με απώλεια 4 ΕΣΠΑ, 12 επενδύσεων όπως του Ελληνικού, 170 επενδύσεων όπως του ΟΛΠ ή 115 επενδύσεων αντίστοιχων του ΟΛΘ. Η διάθεση, η πρόθεση της κυβέρνησης είναι η αλλαγή του αναπτυξιακού μοντέλου, με προσανατολισμό στις εξαγωγές και κυρίως στις επενδύσεις. Ωστόσο, οι μεσοπρόθεσμες προβλέψεις είναι απογοητευτικές.
Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις του ΣΕΒ, με τις εκτιμήσεις του Μεσοπρόθεσμου 2020-23 για ετήσια επενδυτική μεταβολή στο +5%, υπολογίζεται ότι το επενδυτικό «κενό» χώρα θα κλείσει σε 20 έτη. Επί της ουσίας, πρόκειται για μια προβολή/πρόβλεψη, που «κουμπώνει» με τις μεσοπρόθεσμες εκτιμήσεις για το ΑΕΠ της χώρας. Ποιες είναι αυτές; Ρυθμοί 2,3% το 2020, 2,1% το 2021 και 1,8% εφεξής, όπως ακριβώς προβλέπει και η Ανάλυση Βιωσιμότητας του Χρέους.
Η εκτίμηση ή μάλλον ο μονόδρομος για την αγορά, είναι υπερδιπλάσιοι ρυθμοί ανάπτυξης, δηλαδή τουλάχιστον 3,5- 4%, έτσι ώστε να καλυφθούν το συντομότερο δυνατόν οι βαριές απώλειες της κρίσης και η οικονομία να προλάβει το τρένο της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης. Μαγικές συνταγές δεν υπάρχουν και η κοινή παραδοχή είναι ότι μόνο αν ο ρυθμός αύξησης των ξένων και των εγχώριων επενδύσεων διαμορφωθεί σε υψηλότερα επίπεδα, θα μπορέσουμε κατ’ αρχάς να επιστρέψουμε στα προ κρίσης επίπεδα.
Για τον ΣΕΒ η αποκατάσταση του επενδυτικού «κενού» δεν πρέπει να ξεπερνά τα 5-6 έτη, με επέκταση των επενδύσεων κατά 15% κάθε χρόνο, κάτι που σημαίνει ότι το 2025 θα έχει καλυφθεί το χαμένο έδαφος. Στο καλύτερο σενάριο, με αύξηση των επενδύσεων κατά 20%, ο χρόνος κάλυψης θα συντμηθεί στην 4ετία, ενώ στο χειρότερο σενάριο της υποτονικής αύξησης (1%), το χαμένο έδαφος δεν θα καλυφθεί ποτέ. Ποιο είναι το ανησυχητικό; Το 2018 σημειώθηκε μείωση των επενδύσεων κατά 1,8% του ΑΕΠ , δηλαδή κατά περίπου 3 δις ευρώ, με αποτέλεσμα αυτές να περιορίζονται στο 11,1% του ΑΕΠ, έναντι 20,5% του κοινοτικού μέσου όρου.