Από την αρχή φαινόταν πως η πρόθεση του Βλαντίμιρ Πούτιν να απαιτήσει από τις «μη φιλικές χώρες» προς τη Ρωσία να πληρώνουν σε ρούβλια το φυσικό αέριο που λαμβάνουν ήταν δύσκολο να έχει εφαρμογή.
Πιο πολύ ήταν μια κίνηση για εσωτερική κατανάλωση, ώστε να δείξει πως και η Ρωσία μπορεί να «απαντήσει» με τον δικό της τρόπο στις σκληρές οικονομικές κυρώσεις που της επέβαλε η Δύση. Παράλληλα, γνώριζε πως θα δώσει και μια στήριξη στο ρούβλι, το οποίο είχε κατακρημνιστεί.
Πριν από την έναρξη του πολέμου, με 1 ευρώ αγόραζες 90 ρούβλια. Λίγες μέρες μετά τις δυτικές κυρώσεις στη ρωσική οικονομία και τον πόλεμο σε πλήρη εξέλιξη το ρούβλι είχε φτάσει ενδοσυνεδριακά στην ισοτιμία του με το ευρώ στο 168! Τώρα, κινείται στο 105-108 και φαίνεται να έχει κάνει βάση σε αυτά τα επίπεδα.
Η πραγματικότητα είναι πως υπάρχουν διμερείς συμβάσεις με όλες τις χώρες που προμηθεύει η Ρωσία με φυσικό αέριο, στις οποίες αναγράφεται και ο τρόπος πληρωμής. Αυτός δεν αλλάζει πραξικοπηματικά αλλά μόνο με τη σύμφωνη γνώμη και των δύο πλευρών.
Αν η Ρωσία επιμείνει, η συμβεβλημένη χώρα πηγαίνει στη διεθνή διαιτησία και δικαιώνεται. Οι Ρώσοι το γνωρίζουν αυτό, εξ ου και η αναδίπλωση της τελευταίας στιγμής ότι θα συνεχίσουν να δέχονται ευρώ ή δολάρια για τις συναλλαγές τους. Αλλωστε, τους λείπει συνάλλαγμα και όχι ρούβλια, αφού πάνω από τα μισά συναλλαγματικά τους αποθέματα είναι δεσμευμένα.
Εξετάζονται όλα τα σενάρια
Βεβαίως, κάθε κράτος οφείλει να είναι έτοιμο να αντιμετωπίσει όλα τα σενάρια. Ακόμη και το δυσμενέστερο. Αυτό δηλαδή της διακοπής της ροής του ρωσικού φυσικού αερίου ως αντίποινα. Ενας απρόβλεπτος Πούτιν μπορεί να καταφύγει σε ακραία μέτρα. Γι' αυτό και στη Γερμανία σήμανε συναγερμός, ενώ και στην Ελλάδα συνεδρίασε η ομάδα διαχείρισης κρίσεων στο υπουργείο Ενέργειας.
Η Ελλάδα εισάγει περίπου το 45% των αναγκών της σε φυσικό αέριο από τη Ρωσία. Η εξάρτηση αυτή άμεσα μπορεί να μειωθεί κατά το 1/3, αν αυξηθούν τα φορτία LNG που φτάνουν στη Ρεβυθούσα, αν μπουν δυναμικά στο σύστημα οι λιγνιτικές μονάδες (σε συμφωνία με την ΕΕ, ώστε να μην υπάρχουν ρήτρες CO2), να μειωθούν οι εξαγωγές ρεύματος, και οι μεγάλες ηλεκτροπαραγωγικές μονάδες που έχουν καύσιμο το φυσικό αέριο να «γυρίσουν» σε ντίζελ. Οπότε μια απόφαση για διακοπή της ροής φυσικού αερίου από τη Ρωσία θα δημιουργήσει μεγάλο πρόβλημα στην Ελλάδα. Πόσο μάλλον στη Γερμανία, που εισάγει 100 δισ. κυβικά αέριο από τη Ρωσία, όταν οι ανάγκες της Ελλάδας είναι 2,5 δισ. κυβικά.
Σε μία τέτοια περίπτωση όλες οι χώρες της Ευρώπης θα σχεδιάσουν μια ενιαία γραμμή άμυνας. Υπάρχει και το (απίθανο) σενάριο με πολιτική απόφαση της κυβέρνησης, ΔΕΠΑ και Gazprom να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Τότε μπορεί να συμφωνήσουμε να πληρώνουμε σε ρούβλια, αλλά θα ανοίξουμε όλα τα θέματα της σύμβασης, όπως για παράδειγμα το θέμα των τιμών, ζητώντας ευνοϊκότερη τιμολόγηση.