Η ζήτηση των ιταλικών και ελληνικών ομολόγων έχει φθάσει στο κόκκινο μεσούσης της επιδημίας του κορωνοϊού, υπογραμμίζοντας τη μετατροπή τους από υψηλού κινδύνου σε απρόσμενους παραδείσους, σχολιάζουν οι Financial Times.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα το κόστος δανεισμού των δύο χωρών έχει υποχωρήσει φέτος καθώς οι επενδυτές αναζητούν εναλλακτικές για τα αρνητικά επιτόκια των γερμανικών ομολόγων, με τον Αντουάν Μπουβέ της ING να σημειώνει ότι τα ελληνικά και τα ιταλικά ομόλογα «διαπραγματεύονται όπως τα Bunds [τα γερμανικά] με αναβολικά: ασφαλή ομόλογα αλλά με λίγο μεγαλύτερη απόδοση».
«Η φρενίτιδα», αναφέρουν οι FT, «ήταν προφανής στη ζήτηση για νέο χρέος» στις πρόσφατες εκδόσεις ελληνικών και ιταλικών ομολόγων. «Η κρίση χρέους της ευρωζώνης διαίρεσε τις αγορές ομολόγων σ’ έναν ασφαλή “πυρήνα” και μια επισφαλή “περιφέρεια”, που περιλαμβάνει την Πορτογαλία, την Ισπανία, την Ιρλανδία καθώς και την Ιταλία και την Ελλάδα. Η πρόσφατη συμπεριφορά αυτών των αγορών, που έκαναν ράλi την ώρα που η επιδημία του κορωνοϊού πυροδοτούσε ένα σύντομο ξεπούλημα μετοχών, δείχνει ότι στα μάτια ορισμένων επενδυτών έχει καταρρεύσει η διάκριση αυτή».
Ο Ρόμπερτ Τιπ της PGIM Fixed Income είπε στους FT ότι περίμενε κάποιο είδος επιστροφής στις προ της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης συνθήκες, όταν ήταν κατά το μάλλον ή ήττον συνδεδεμένες οι αγορές ομολόγων σ’ ολόκληρη την ευρωζώνη. Αν και έχουν πέσει σε επίπεδα ρεκόρ οι αποδόσεις των δεκαετών ελληνικών ομολόγων και τα ιταλικά βρίσκονται πολύ κοντά, το κόστος χρηματοδότησης των δύο χωρών πλησίασε εκείνο της Γερμανίας πριν το 2008. «Δεν βλέπω γιατί να μην συγκλίνουν και πάλι αυτή τη φορά», λέει ο Τιπ. «Οι οικονομίες Ελλάδας και Ιταλίας βρίσκονται σε πολύ διαφορετική θέση. Η πρώτη εξελίχθηκε σε μια από τις πιο γοργά αναπτυσσόμενες της ευρωζώνης καθώς βγαίνει από μια μακρά πτώση. Η Κομισιόν περιμένει για φέτος ανάπτυξη της τάξης του 2,4% για την Ελλάδα, έναντι 1,4% της ΕΕ εν συνόλω (…) Η ανάπτυξη στην Ιταλία, αντίθετα προβλέπεται σε μόλις 0,3% το 2020 σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (…) Αυτό που ενώνει τις δύο [χώρες] είναι η έξτρα απόδοση, γνωστή ως σπρενβτ, όχι μόνον έναντι της Γερμανίας αλλά και των πρώην συναδέλφων τους στην περιφέρεια. Σ’ έναν κόσμο αρνητικών επιτοκίων η Ελλάδα προσφέρει την προοπτική ενισχυμένων αποδόσεων σε επενδυτές που δεν τρομάζουν από την αξιολόγηση του αξιόχρεου της χώρας στην κατηγορία “σκουπίδια”.
«Υπάρχει απλώς αυτός ο θάνατος αποδόσεων στην Ευρώπη», λέει ο Ίαν Στίλι της JP Morgan Asset Managment. «Οι άνθρωποι αναγκάζονται να αναζητήσουν ο,τιδήποτε με θετική απόδοση». Σύμφωνα με το δημοσίευμα των FT «ίσως είναι καθ’ οδόν μια μεγαλύτερη δοκιμασία της εμπιστοσύνης της αγοράς στην Ιταλία και την Ελλάδα εφόσον ενταθεί η οικονομική επιβράδυνση στην ευρωζώνη, ενδεχομένως ως αποτέλεσμα του κορωνοϊού. “Στο παρελθόν [μια μεγάλη επιβράδυνση] θα είχε προκαλέσει διεύρυνση των σπρεντ. Τώρα που οι αγορές πιστεύουν ότι έχουν την υποστήριξη της ΕΚΤ, δεν είμαι και τόσο σίγουρος», λέει ο Στίλι. «Όλα θα εξαρτηθούν από το πόσο σοβαρή θα είναι η ύφεση, για την οποία μιλάμε. Αν στραβώσουν αρκετά τα πράγματα, μπορεί να υπάρξει μια επιστροφή στην ποιότητα, κι αυτό σημαίνει απλώς τη Γερμανία».