Δεν λέει να γιατρευτεί το Δημόσιο από τις παιδικές ασθένειες, οι οποίες τον καιρό των μνημονίων αποδίδονταν στη στενή ρευστότητα, αλλά πλέον δεν υπάρχει η παραμικρή δικαιολογία.
Τα νέα στοιχεία δείχνουν, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του στενού και ευρύτερου δημόσιου τομέα προς τους ιδιώτες έχουν επιστρέψει στα επίπεδα του Δεκεμβρίου του 2017.
Τότε, το... κοντέρ έγραφε 2,555 δισ ευρώ και παρά τον περιορισμό τους τα χρόνια που ακολούθησαν (στα 1,228 δισ ευρώ τον Δεκέμβριο του 2020), με έναν... μαγικό τρόπο επέστρεψαν στα 2,530 δισ ευρώ. Κι αυτά, χωρίς να συνυπολογιστούν οι εκκρεμείς επιστροφές φόρου των 824 εκ ευρώ, εκ των οποίων τα 378 εκ ευρώ λιμνάζουν στα συρτάρια των αρμόδιων υπηρεσιών για πάνω από 90 ημέρες.
Αυτό που μπορεί να διαπιστώσει κανείς δια γυμνού οφθαλμού είναι ότι ο σκληρός πυρήνας του Δημοσίου έχει τις λιγότερες οφειλές, με εξαίρεση 168 εκ ευρώ από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, που πρέπει να αποδοθούν στους δικαιούχους. Σημειωτέον, οι σχετικές οφειλές ήταν μόλις 5 εκ ευρώ πριν από 5 χρόνια.
Ο μεγάλος “ασθενής”, μεταφορικά και κυριολεκτικά, ήταν και είναι τα νοσοκομεία, με ένα... stock 1,277 δισ ευρώ, ενώ άλλα 232 εκ ευρώ είναι τα χρωστούμενα του ΕΟΠΥΥ. Η υποσημείωση από το ΓΛΚ είναι ότι τα ληξιπρόθεσμα του ΕΟΠΥΥ και των Νοσοκομείων εμφανίζουν τα μικτά ποσά και υφίσταται υποχρέωση από τους προμηθευτές για rebate και claw back που δεν έχει συμψηφιστεί ακόμα, ωστόσο ακόμα κι έτσι η γενική εικόνα δεν διαφοροποιείται.
Από κοντά, είναι τα χρέη των Οργανισμών Κοινωνικής Ασφάλισης. Αν και το stock των εκκρεμών συντάξεων έχει σχεδόν μηδενιστεί, οι οφειλές προς απόδοση διαμορφώνονται στα 604 εκ ευρώ, δηλαδή περίπου 250 εκ ευρώ παραπάνω από τον Δεκέμβριο του 2020.
Όσον αφορά στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, το ληξιπρόθεσμο χρέος φθίνει χωρίς να εξαλείφεται. Ήταν 1,531 δισ. ευρώ στο τέλος του 2017 και σήμερα είναι 604 εκατ. ευρώ, αλλά νωρίτερα τον Δεκέμβριο του 2020 είχε υποχωρήσει στα 356 εκατ. Ευρώ.
Τις πταίει γι’ αυτήν την κατάσταση, που στερεί από την αγορά ρευστότητα και αποτελεί “αγκάθι” στις εκθέσεις αξιολόγησης από τους Ευρωπαίους;
Προφανώς δεν τίθεται θέμα άδειων κρατικών ταμείων, από τη στιγμή που τα ταμειακά διαθέσιμα “παίζουν” μεταξύ 35- 40 δισ ευρώ. Άλλωστε, με γνώμονα τη διασφάλιση της ταμειακής ρευστότητας των φορέων της Γενικής Κυβέρνησης και για την εν γένει εύρυθμη λειτουργία τους, εξακολουθεί να ισχύει η καταβολή μέχρι την 20η Ιανουαρίου κάθε έτους, έως και του ενός τετάρτου (1/4) της προβλεπόμενης ετήσιας επιχορήγησης ή χρηματοδότησης ενώ στο ίδιο πλαίσιο, εξακολουθεί η εντός του έτους εμπροσθοβαρής τμηματική καταβολή της ετήσιας επιχορήγησης των νοσοκομείων από το Υπουργείο Υγείας.
Το πρόβλημα ήταν και παραμένει ο μηχανισμός μέσω του οποίου το ΓΛΚ εγκρίνει και εκταμιεύει στους φορείς, αλλά από εκεί και πέρα κάτι ή σε κάποιους “κολλάει”.