Από τις αρχές του Σεπτεμβρίου θα πρέπει να μετράμε αντίστροφα για την επόμενη έξοδο στις αγορές, η οποία θα γίνει σε περιβάλλον εξαιρετικά χαμηλών επιτοκίων.
«Το γοργόν και χάριν έχει», είναι η λογική της Αθήνας, που δεν έχει, μεν, λόγο να πιέζεται να εκδώσει νέο ομόλογο, ωστόσο ο ετήσιος σχεδιασμός προβλέπει τουλάχιστον μια ακόμα έξοδο, έτσι ώστε να διατηρούνται ανοικτοί οι δίαυλοι επικοινωνίας με τις αγορές. Συν τοις άλλοις, δεν μπορεί να παραβλέψει κανείς το συνωστισμό που θα δημιουργηθεί από τις χώρες με «βαριές» δανειακές ανάγκες, όπως η Ιταλία, η οποία θα πρέπει να αντλήσει 150- 160 δισ ευρώ από τις αγορές ως το τέλος του χρόνου!
Με αυτά τα δεδομένα, η επόμενη έκδοση ελληνικού ομολόγου θα πρέπει να αναμένεται εντός του Σεπτεμβρίου ή το αργότερο ως τις αρχές Οκτωβρίου, ενώ το επικρατέστερο σενάριο αυτήν τη στιγμή είναι η έξοδος με ένα 5ετές ομόλογο. Δεν θα πρέπει, πάντως, να αποκλειστεί το ενδεχόμενο μιας ακόμα μακροπρόθεσμης έκδοσης- 10ετούς ή 15ετούς- ομολόγου, αν στις διερευνητικές επαφές, που θα γίνουν τις επόμενες εβδομάδες, διαγνωστεί τέτοιο επενδυτικό ενδιαφέρον.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι η έξοδος δεν θα γίνει υπό την πίεση χαμηλών ταμειακών διαθεσίμων κι αυτό αν μη τι άλλο φέρνει την Ελλάδα σε πλεονεκτική θέση στο «παζάρι» με τους επενδυτές. Σύμφωνα με πληροφορίες, τα ταμειακά διαθέσιμα κινούνται στα επίπεδα των 34,5 δισ ευρώ, παρά το ότι οι ανάγκες της πανδημίας έχουν ½«φάει» γύρω στα 13,5- 14 δισ ευρώ, ενώ υπολογίζεται ότι ως το τέλος του χρόνου θα απαιτηθούν- εκτός δραματικού απροόπτου- το πολύ 5 δισ ευρώ, για να χρηματοδοτηθούν μέτρα στήριξης επιχειρήσεων και νοικοκυριών.
Πέρα από τις εκδόσεις ομολόγων, που έχουν προηγηθεί, ο «κουμπαράς» ενισχύεται από τις «φουσκωμένες» εκδόσεις εντόκων γραμματίων, οι οποίες έχουν πιάσει τα 13 δισ ευρώ. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι αυτό είναι το «ταβάνι», δηλαδή δεν θα αυξηθούν περαιτέρω, αντιθέτως εφόσον υπάρξει «χώρος», τότε θα περιοριστούν στο επόμενο διάστημα. Επιπλέον, κρίσιμη είναι η συμβολή της ΕΚΤ- κυρίως ως προς τη διαμόρφωση του κόστους δανεισμού- η οποία έχει «απορροφήσει» 9,946 δισ ευρώ μέσω του ειδικού QE για την πανδημία, ενώ στο «μαξιλάρι» θα προστεθεί και το 1,5 δισ ευρώ από το πρόγραμμα SURE. Η εκτίμηση ή μάλλον πεποίθηση, είναι ότι στο τέλος του χρόνου, τα ταμειακά διαθέσιμα δεν θα έχουν πέσει κάτω από τα 30 δισ ευρώ.
Αυτήν τη στιγμή, οι αποδόσεις (και) των ελληνικών κινούνται πτωτικά. Το 10ετές «παίζει» στο 1,08%, το 15ετές στο 1,27%, το 5ετές στο 0,24%, ενώ τα τρίμηνα έντοκα γραμμάτια διαπραγματεύονται σε αρνητικό έδαφος. Η θετική ανάγνωση είναι ότι το κόστος δανεισμού υποχωρεί και διευκολύνει τις όποιες συζητήσεις γίνουν για τους δημοσιονομικούς στόχους των επόμενων ετών, με βάση τη Βιωσιμότητα του ελληνικού Χρέους. Η «ψυχρή» ανάγνωση είναι ότι οι επενδυτές στρέφονται στα ομόλογα, ακόμα και με αρνητικές αποδόσεις, καθώς «βλέπουν» αβεβαιότητα και ύφεση στην Ευρώπη. Κι αυτό σίγουρα δεν αφήνει ανεπηρέαστη την Ελλάδα…