Η τραγουδίστρια Πένυ Σκάρου φωτογραφίζεται για πρώτη φορά μετά τον ακρωτηριασμό της [εικόνες]

Τα ξημερώματα του Σαββάτου 28 Ιουνίου παρασύρθηκε με το μηχανάκι 
που οδηγούσε απο άγνωστο όχημα στην Πειραιώς. Αν και η Πένυ Σκάρου φορούσε κράνος, τα τραύματα στο σώμα της ήταν πολλά και σοβαρά. Το δεξί της πόδι ακρωτηριάστηκε από το γόνατο, ενώ το πρόσωπό της παραμορφώθηκε από τα χτυπήματα.

Η συνέντευξή της στο περιοδικό PEOPLE και τη Νάνσυ Παραδεισανού δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο...

«Καταρχάς ευχαριστώ όλο τον κόσμο για την αγάπη που μου έδειξε. Πήρα πολλή αγάπη, δεν φανταζόμουν ότι υπάρχει τόση! Κι εκεί που ήθελα να κάνω δέκα φορές κάποια πράγματα, τώρα θέλω χίλιες!

Λέω ότι θα γίνω καλά για τη μουσική μου – πρώτα, βέβαια, βάζω την οικογένειά μου. Θεωρώ ότι όλο αυτό είναι μια δοκιμασία για μένα. Γίνομαι πιο δυνατή. Δεν με ένοιαζε να πέθαινα εκεί στην άσφαλτο. Έχω περάσει τόσο ωραία στη ζωή μου, που θα έφευγα χαρούμενη. Θα με ενοχλούσε, όμως, αυτό που θα άφηνα πίσω, ο πόνος των δικών μου.

Σήμερα είδα τον πατέρα μου βουρκωμένο και συνειδητοποίησα τι έχει συμβεί. Πολλοί φίλοι και γνωστοί δεν με επισκέφθηκαν, φοβούμενοι το πώς θα με δουν. Δεν άντεχαν να με αντικρίσουν στο κρεβάτι χωρίς πόδι. Κακώς, βέβαια. Στη ζωή όλα μπορούν να συμβούν και δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Αυτό το τροχαίο με άλλαξε, σκέφτομαι διαφορετικά πια. Μόλις γίνω καλά, θα πάω να κάνω ένα τατουάζ. Σκέφτομαι να “χτυπήσω” ένα μάτι με μια αλυσίδα κι ένα σταυρό πάνω στο πόδι μου που ακρωτηριάστηκε».

«Μόλις φτιάξω το στόμα μου, θα δοκιμάσω τεχνητά μέλη για να προχωρήσω στην αποκατάσταση του ποδιού μου. Ίσως κάνω μερικές συναυλίες στο τέλος του καλοκαιριού. Αυτά που έχω πει ότι θα κάνω θα τα κάνω, ακόμα και χωρίς πόδι, το έχω βάλει πείσμα. Καλά, δεν είμαι συνέχεια έτσι δυνατή. Και βέβαια έχω κλάψει για ό,τι συνέβη, σίγουρα με στενοχωρεί η διαδικασία που θα περάσω από εδώ και πέρα».

«Στην αρχή ήθελα να κάνω κακό στον άνθρωπο που με χτύπησε. Τώρα, πραγματικά νομίζω πως, όταν κάποιος κάνει κάτι κακό, το βρίσκει από τον Θεό. Όλα εδώ πληρώνονται. Εδώ είναι η κόλαση, εδώ και ο παράδεισος. Θέλω να είμαι ήρεμη και να σκέφτομαι καλά πράγματα. Με ενδιαφέρει να γίνω καλά και να περάσω ένα θετικό μήνυμα στον κόσμο που μπορεί να βιώνει κάτι αντίστοιχο με εμένα. Μόλις μου βάλουν το τεχνητό πόδι, λοιπόν, θα βγω και θα χορέψω κάπου δημόσια. Έχω ακούσει για ανθρώπους που αυτοκτονούν όταν τους συμβεί ό,τι μου συνέβη. Αυτός θα είναι ένας τρόπος να εκμεταλλευτώ τη δημοσιότητα που μου δόθηκε, να δώσω κουράγιο και να πω ότι γίνεται να ζεις όπως πριν, ίσως και καλύτερα».