Ο ΤΑΖ ακολουθεί την οπτικοακουστική της περιπλάνηση σε μια στιγμιαία μουσική συνάντηση με τον εικαστικό Τάσο Αλαμάνο, στους εσωτερικούς, μεθοριακούς σταθμούς του Ευρωπαϊκού θαύματος και τραύματος.
Μακριά από τους κούφιους πανηγυρισμούς και τις πομπώδεις εκβιαστικές «αρματοδρομίες», το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης συμμετέχει στις εκδηλώσεις για την ανάληψη της Ευρωπαϊκής Προεδρίας από την Ελλάδα, με την ευαισθησία, την υπέρβαση και τον κριτικό προβληματισμό της τέχνης. Την ελευθερία της προσωπικής ερμηνείας και το ερέθισμα της λογικής μέσα από την αναρχία του συναισθήματος.
Στις 22 Ιανουαρίου η αισθαντική παρουσία και η φωνή της Λίας Βίσση στις «Ανοιχτές Πληγές» της Ευρώπης. Μια συναυλία δρώμενο στο Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, σαν τόπος συνάντησης, ευγενικής χαρμολύπης, περισυλλογής και κάθαρσης μέσα από την αποδοχή της μνήμης.
Όμορφη και ζεστή, ιδιαίτερη περίπτωση ανθρώπου η Λία. Κι αυτό το γράφω έχοντας την ευκαιρία να τη συναντήσω μια δυο φορές σε πολύ διαφορετικές χρονικά και γενικά συνθήκες. Και να αναρωτηθώ, αν το σινεμά γεννιέται από κάμερες, ή από βλέμματα. Κι αν ο λόγος γεννιέται από το βλέμμα ή το βλέμμα από το λόγο. Αν δυνατό σε ντεσιμπέλ είναι το εκκωφαντικό, ή η επιμονή στην ηχητική μεγέθυνση της σιωπής.
Ειδικά στην περίπτωση μιας γυναίκας που με ιδιαίτερη ευαισθησία και ταλέντο, συνθέτει, τραγουδάει, εμφανίζεται, εξαφανίζεται και έχει στο dna της ένα, για μένα, ιδιαίτερα αγαπητό οικογενειακό επίθετο, αυτό είναι ακόμα πιο μεγάλο μυστήριο. Φαντάζομαι πως δε θα το λύσω και ούτε θα ήθελα. Το ίδιο ισχύει και για τα διαφορετικού τύπου αλλά εξαίσια μυστήρια που μου δημιουργεί η αδελφή της. Και η Ευρώπη η ίδια με τις τόσες αντιφάσεις και διαφορετικότητες της. Και η σχέση της Ελλάδας με την Κύπρο.
Αυτές τις διαφορές και συγγένειες «ανάμεσα μας» εξ' άλλου θέλει να εξερευνήσει ηχητικά αυτή τη φορά η Λία.Συνθέτοντας μουσική που μέσα από την ελεγεία και το παλλόμενο συναίσθημα, ψάχνει να βρει «ανοίγματα» στο αδιέξοδο. Διεξόδους απέναντι σε αυτό που μας χωρίζει ίσως επειδή φοβόμαστε να παραδεχτούμε ότι μας ενώνει με τη λέξη αλληλεγγύη. Σε μια συναυλία που θα ξεκινήσει με την προβολή μιας μικρού μήκους ταινίας του Τάσου Αλαμάνου, το «White Breath». Και θα συνεχίσει με 3 Lamenti Musicali και 8 Τραγούδια σε μουσική δική της και στίχους του Αριστείδη Γιαγιάννου. Και τη συμμετοχή της Ορχήστρας Πατρών σε διεύθυνση του Μίλτου Λογιάδη.
Γιατί οι «ανοιχτές πληγές», η δημιουργία η αμφισβήτηση και η προσπάθεια κατανόησης είναι που έχουν πάντα το προνόμιο του να επικοινωνούν το αίμα τους και να καθαρίζουν. Οι κλειστές είναι που είναι επικίνδυνο να κακοφορμίσουν.
* «ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΠΛΗΓΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ»: Συναυλία σε μουσική της Λίας Βίσση. 22/1, 21.00. Είσοδος Ελεύθερη (απαραίτητη η κράτηση θέσεων, θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας).
ΙΔΡΥΜΑ ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Πειραιώς 206, Ταύρος, τηλ, 2103418579
(των άλλων) ή επικοινωνήστε με το terra_gelida@hotmail.com για μέιλ και υποθέσεις προσωπικής εκδίκησης.***ακολουθήστε τον ΤΑΖ στο www.facebook.com/tazthebuzz ή στο www.twitter.com/klarinabourana . Kάντε LIKE στην επίσημη σελίδα του fb www.facebook.com/SigaikaProductions για να μαθαίνετε όσα χρειάζεστε, προκειμένου να καίτε τον εγκέφαλο