Αγαπημένο του κολύμπι, παρέα με λευκούς καρχαρίες. Πότε αισθανόταν θύμα βιασμού; Και όσα δεν ξέρετε για τον γοητευτικό «Μαχητή των Δρόμων» που «χάρισε» την εμφάνιση του στην καμπάνια της Cool Water (Video) και λάτρευε την Ελλάδα.
Aν γνώριζα από την αρχή ότι ο γοητευτικός ηθοποιός με τα υπέροχα μάτια είναι εντελώς όμως, συνομήλικός μου, μπορεί και να μην επιχειρούσα να τον συναντήσω ποτέ μου. Εννοώ πως δεν είναι και μικρό το πλήγμα να μιλάς με κάποιον στην ίδια ηλικία μ' εσένα αλλά πολύ πιο όμορφο, πολύ πιο πλούσιο και διάσημο. Συνήθως τέτοια ατοπήματά τα κάνεις με μικρότερους ή μεγαλύτερους σου. Στην πρώτη περίπτωση γίνεσαι ο μπαμπάς τους, στη δεύτερη τους βλέπεις σαν μπαμπά. Όπως και να 'χει λειτουργεί. Αλλά στην ίδια ηλικία τι να τους κάνεις; Τους κοιτάς σαν χάνος; Ναι αυτό κάνεις και μάλλον γίνεσαι ρεζίλι αλλά μην υπερθεματίσουμε στο συγκεκριμένο δράμα. Ειδικά από τη στιγμή που ο Καλιφορνέζος (γερμανοϊρλανδικής καταγωγής) συνομήλικός μου, με 1.86 ύψος, γεννήθηκε από μαμά μοντέλο, μεγάλωσε με έξοχες επιδόσεις στο ποδόσφαιρο, στο σερφ και στις πολεμικές τέχνες, με πορφυρή ζώνη στο ζίου ζίτσου (φέτες οι κοιλιακοί του, σας το ορκίζομαι, πόδια – στέρνο του Πραξιτέλη, χαμόγελο Κολγκέιτ εκ του φυσικού του) έχει στις αποσκευές του κι ένα ντιγκρί στη Θαλάσσια Βιολογία με ειδικότητα τους λευκούς καρχαρίες με τους οποίους κολυμπάει συχνά και είδωλο του τον Κουστό. Και όλα αυτά, να σε αντικρίζουν ντάλα καταμεσήμερο στο μπαλκόνι του Copacabana Palace με φόντο την Κοπακαμπάνα και τον Ατλαντικό Ωκεανό, την ώρα που εσύ (ύστερα από ένα ακόμα μεθύσι με καϊπιρίνιες στις οποίες είσαι αμάθητος) εμφανίζεσαι με μάτι δαρμένου μποξέρ και τον ιδρώτα να στάζει από πάνω σου. Υπάρχει πιο κάτω απ' αυτό;
«Νομίζω ότι απ' όλους τους συνεργάτες μου στην ταινία ήμουν αυτός που δυσκολεύτηκε λιγότερο να προσαρμοστεί στο Ρίο Ντε Τζανέιρο. Το στιλ ζωής εδώ μοιάζει πολύ με αυτό που έχω εκεί που μένω. Νιώθω πολύ πιο άνετα στη Βραζιλία απ' ότι θα ένιωθα αν ήμουν στο Τέξας ή στην Αριζόνα» μου λέει ο κάτοικος της Αγίας Βαρβάρας της Αμερικάνας βλέποντας πάνω μου ότι αν και Μεσογειακός και θαλασσινός μου είναι δύσκολο να προσαρμοστώ στους 35 βαθμούς Κελσίου με υγρασία του Ρίο και απλώς δυσκολεύει ακόμα περισσότερο την κατάσταση – κατάντια μου. Που για να τη διασκεδάσω την κατάντια και να προσπαθήσω να τον εντυπωσιάσω αφού του αρέσουν τα σπορ και τα θαλασσινά, του πετάω κάθιδρος και χωρίς λόγο και αφορμή (δηλαδή εντελώς ξεκούδουνα) το γεγονός της ελληνικής καταγωγής μου μπας και ανέβω στα μάτια του.
«Είσαι από την Ελλάδα; Λατρεύω την Ελλάδα. Η κόρη μου είναι μισή Ελληνίδα, ξέρεις». Η ποια; Η 13χρονη Μίντοου βρε κουτό, που ζει στη Χαβάη με την μαμά της και πρώην σύντροφο του Πολ, τη Ρεβέκα, η οποία έχει ελληνική καταγωγή. Κι εγώ τώρα πως θα τον εντυπωσιάσω; Είναι αλήθεια, ποτέ δεν ξέρεις τι σου επιφυλάσσει η ζωή.
«Ποτέ δεν ξέρεις τι σου επιφυλάσσει η ζωή. Όταν γύριζα τους πρώτους 'Μαχητές των Δρόμων, δέκα χρόνια πριν, ήμουν ένα σχετικά καινούργιο πρόσωπο στη σόουμπιζ, χωρίς να ξέρω που θα με οδηγήσει κάθε επιλογή μου και πίστευα πως η ταινία θα ήταν μια χαμηλού προϋπολογισμού περιπέτεια που θα αφορούσε στο αντεργκράουντ κύκλωμα των φανατικών με τους αγώνες και τα πειραγμένα αυτοκίνητα και η ιστορία θα τελείωνε εκεί. Και να σου πω την αλήθεια, αυτό που με ένοιαζε περισσότερο ήταν να δείξω ότι οδηγώ γρήγορα αυτοκίνητα και να αρέσω στα κορίτσια. Δεν περίμενα ότι δέκα χρόνια μετά θα ήμουν ακόμα εδώ και βρισκόμαστε στην πέμπτη ταινία της σειράς.» Μια χαρά ακούγεται για έναν σταρ, που χωρίς να βαυκαλίζεται ότι κάποτε θα γίνει mega hit, απολαμβάνει τις αντιφάσεις της αλήτικης ύπαρξης του, οι οποίες από τη μία τον φέρνουν στη λίστα του περιοδικού People με τους 50 πιο όμορφους ανθρώπους στον κόσμο και από την άλλη τον παρουσιάζουν ως έναν από τους χειρότερους ηθοποιούς του κόσμου, με τα Χρυσά Βατόμουρα να τον περιλαμβάνουν συχνά στις ημιτελικές λίστες τους. Ναι, γιατί; Πότε είδατε καλλιτέχνη μέγα και τρανό να τρέχει ημίγυμνος με τα σκυλιά του στις παραλίες της Σάντα Μπάρμπαρα; Ποτέ. Ο Πολ όμως το κάνει.Κι ας μην είναι καλλιτέχνης μέγας και τρανός. Μια χαρά είναι όπως είναι. Αφού ό,τι κάνει ο Πολ, όπως τον βλέπω τόση ώρα απέναντι μου διατηρώντας την επαγγελματική μου ψυχραιμία, είναι μόνο σωστό και δίκαιο.
«Πολλές φορές λέω κάτι για το οποίο πιστεύω ότι έχω δίκιο και όλοι οι άλλοι μου λένε ότι είμαι τρελός. Και λίγο μετά συνειδητοποιώ ότι, ναι, ήμουν τρελός. Πιστεύω ότι πάντα πρέπει να ακούς τη γνώμη όσων είναι γύρω σου πριν αποφασίσεις να κάνεις κάτι που φαίνεται σωστό αλλά τελικά μπορεί να είναι και σκέτη τρέλα». Κι όλα αυτά, στο ορκίζομαι φίλε, μου τα λέει ενώ ένα ελαφρύ αεράκι του ανασηκώνει το λινό πουκαμισάκι χαρίζοντας στους γύρω του, οπτικά, μια δόση αφαλού από το τεντωμένο, γυμνασμένο στομαχάκι του. Μετά, ευτυχώς για όλους μας, ο αέρας έπεσε και μου έπεσε και ο οίστρος, γιατί ως εκείνη τη στιγμή ήμουν έτοιμος να ανακηρύξω την ταινία 'Μαχητές των Δρόμων 5: Καταδίωξη στο Ρίο' σε ένα από τα απόλυτα αριστουργήματα όλων των εποχών. Που ναι μεν η ταινία είναι διασκεδαστικότατη αλλά αν την έβγαζα και αριστούργημα θα μου ζητούσε μετά τα ρέστα ο Ζαπατίνας που του θάβω τις δικές του. Έτσι απλά χαλάρωσα και το απόλαυσα.
«Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόλαυση σε μια τέτοια ταινία από το να γυρίζεις όσο περισσότερες σκηνές δράσης μπορείς μόνος σου, χωρίς αντικαταστάτη. Εννοείται πως οι ασφαλιστικές εταιρείες κάνουν ότι μπορούν για να σε αποτρέψουν από αυτό και το ενδεχόμενο του να τραυματιστείς και να καθυστερήσουν τα γυρίσματα, όμως το πάλεψα αρκετά. Κάποια πρωινά πήγαινα στο πλατό, έβλεπα όλα αυτά τα υπέροχα αυτοκίνητα και ενώ ήμουν έτοιμος, ο σκηνοθέτης μ' έκοβε λέγοντάς μου 'συγνώμη, Πολ, αλλά δεν έχει σκηνές δράσης για σένα το πρόγραμμα σήμερα'. Τότε έπρεπε να επιστρατεύσω το παραπονιάρικο – πληγωμένο βλέμμα μου για να τον πείσω και κάπως έτσι συμμετείχα σχεδόν πάντα σε αυτές τις σκηνές. Εκεί που είμαι σκέτη καταστροφή είναι οι ρομαντικές και προσωπικές σκηνές. Αν πρόκειται απλά να φιλήσω το κορίτσι, εντάξει, μπορώ να το κάνω, αλλά αν πρέπει να δείξω ότι το αγαπάω, τα χάνω εντελώς, νιώθω σαν να με βιάζουν ή σαν να πρέπει να κάνω σεξ σε ένα δωμάτιο γεμάτο ανθρώπους» συνέχισε να με βασανίζει ο δαίμονας, εφ' όσον με το σεξ έχω μια (όπως όλοι μας) ιδιαίτερη σχέση.
Και το μόνο πράγμα που μπόρεσε να μαλακώσει τα αγριεμένα μέσα μου ήταν το γεγονός του ότι από τη φύση του ο Γουόκερ είναι άνθρωπος ταξιδευτής (Ινδία, Φίτζι, Κόστα Ρίκα και εσχάτως Αϊτή ως εθελοντής για τα θύματα του τρομερού σεισμού) κι εγώ είμαι φτωχός οπότε δεν πρόκειται να βρεθούμε στην Σάντα Μπάρμπαρα, όπου μένει, ούτε στην Ινδία-Κόστα Ρίκα-Φίτζι-Αϊτή. Από την άλλη όμως ένα σεισμό μέσα μου τον αισθάνομαι σαν την Αϊτή για πάρτη του και αν σε αυτό προσθέσεις ότι η κόρη του έχει ελληνικό αίμα κι αυτός αγαπάει την Ελλάδα, τι γίνεται αν όλο το σύμπαν συνωμοτήσει που λέει και ο Κοέλο, και τον πετύχω καλοκαιριάτικα σε καμία Ψαρού; Οι 'Μαχητές των Δρόμων 6' νομίζω.
*Η συνέντευξη μου με τον Πολ Γουόκερ έγινε την άνοιξη του 2011 στην Κοπακαμπάνα της Βραζιλίας, με αφορμή την κυκλοφορία της ταινίας «Οι Μαχητές των Δρόμων 5: Καταδίωξη στο Ρίο». Δημοσιεύτηκε στο τεύχος 271 τoυ περιοδικού Marie Claire.
*** ακολουθήστε τον ΤΑΖ στο www.facebook.com/tazthebuzz ή στο www.twitter.com/klarinabourana Κάντε LIKE στην επίσημη σελίδα του fb www.facebook.com/SigaikaProductions για να μαθαίνετε όσα χρειάζεστε, προκειμένου να καίτε τον εγκέφαλο (των άλλων) ή επικοινωνήστε με το terra_gelida@hotmail.com για μέιλ και υποθέσεις προσωπικής εκδίκηση.
