Από τις μικρές αλλά πολυσυζητημένες αμερικάνικες ταινίες του τελευταίου διμήνου, που αρχίζει να αποκτάει cult φήμη και στην Ευρώπη. Ο Κυνόδοντας του Facebook;
Δεν ξέρω αν η ιστορία του Catfish είναι πραγματική ή ένα καλοστημένο κόλπο, μέρος του σεναρίου. Δεν ξέρω, επίσης, αν μπορείς να το πεις ντοκιμαντέρ ή ταινία [δεν είναι ξεκάθαρα ούτε το ένα ούτε το άλλο], αν αυτοί που εμφανίζονται είναι ηθοποιοί ή όντως μια παρέα που έπαθε όσα εξιστορούνται σαν mocumentary (=ψεύτικα ντοκιμαντέρ). Αυτό που ξέρω είναι ότι είναι ένα συναρπαστικό φιλμ που είναι κρίμα να παραμένει για τόσο λίγους, ειδικά όταν το Facebook είναι πιο δημοφιλές από ποτέ [μόλις ανακάλυψα ότι έχει κι ο θείος μου, που μέχρι το καλοκαίρι δεν ήξερε τι σημαίνει ίντερνετ]
Η πρώτη συμβουλή πριν ξεκινήσεις να δεις την ταινία είναι να μην ξέρεις πολλά γι' αυτή. Μην διαβάσεις κριτικές και μην τσεκάρεις την υπόθεση, φτάνει μόνο να ξέρεις ότι δυο αδέρφια [ο ένας σκηνοθέτης κι ο άλλος φωτογράφος] κι ένας συνομήλικος φίλος τους μπλέκουν σε μια τρελή ιστορία που στην αρχή φαίνεται εντελώς φυσιολογική. Κάπως έτσι γίνονται όλες οι γνωριμίες στο Facebook, όποιοι έχουν ασχοληθεί σίγουρα το έχουν ζήσει. Λοιπόν, ο Nev, 24χρονος φωτογράφος στη Νέα Υόρκη, γνωρίζει μέσω Facebook την 8χρονη Αbby, η οποία ζει στο Μίτσιγκαν και ζωγραφίζει καταπληκτικά. Του ζητάει να κάνει πίνακα μία από τις φωτογραφίες του που υπάρχουν στο profile του, της επιτρέπει, κι έτσι ξεκινάει μια φιλία που δεν έχει τίποτα το ''πονηρό'' ή το αξιόμεμπτο. Αυτός της δίνει φωτογραφίες με εικόνες της μητρόπολης κι αυτή του στέλνει ταχυδρομικά ως δώρο πίνακες. Μετά από καιρό αρχίζουν να μιλάνε τηλεφωνικά, αυτή του δίνει να μιλάει με τη μαμά της, με τη μεγάλη [19χρονη] αδερφή της Megan, τον βάζει στην καθημερινότητά τους και την μοιράζεται μαζί του. Σιγά σιγά, κι ενώ έχουν αποκτήσει μια λογική οικειότητα [συνήθως είναι πιο έντονη ανάμεσα σε ανθρώπους που δεν έχουν ποτέ συναντηθεί, στα ιντερνετικά chat είναι πολύ πιο εύκολο να “ανοιχτείς” σε ξένους], αρχίζει να γεννιέται ένα φλερτ ανάμεσα στον Kev και την Μegan, το οποίο σύντομα καταλήγει σε έρωτα. Μιλάνε όλη μέρα στο chat και στο τηλέφωνο, ανταλλάσσουν φωτογραφίες και τραγούδια, κάνουν σεξ από απόσταση. Όλα καλά, μέχρι που αποφασίζει ο Kev να την επισκεφτεί.
Eδώ σταματάω, γιατί από δω και πέρα η ταινία από love story γίνεται λίγο... Βlair Witch Project, αλλά καμία σχέση, μιλάμε για κοινωνικό δράμα, βαθιά ουμανιστικό και με σκηνές που προκαλούν αμηχανία.
Όταν το δεις, περίμενε να πέσουν κι οι τίτλοι για να ολοκληρωθεί το σοκ.
[Catfish, των Ariel Schulman και Henry Joost, 2010]