Ο Κρητικός δημοσιογράφος που φημίζεται για τον περιγραφικό τρόπο που μιλά, παρουσιάζει το φημισμένο εστιατόριο Πατούχα στις Τζιτζιφιές, με τον μοναδικό τρόπο που τον διακρίνει.
Γράφοντας στη δυναμική ιστοσελίδα για τη μαγειρική, την κηπουρική και την ουσιαστική ευζωία bostanistas, ο Δημήτρης Καμπουράκης αναφέρεται τόσο στην προσωπικότητα του Μανόλη Πατούχα (φωτό κάτω) όσο φυσικά και στην πιστή υλοποίηση των συνταγών της Κρήτης. Γράφει χαρακτηριστικά:
Στις Τζιτζιφιές, σ' έναν παράλληλο δρομίσκο της Θησέως λίγο πριν φθάσουμε στη θάλασσα, έχει αράξει ο Πατούχας. Όχι αυτός του Κονδυλάκη, αλλά ο Μανόλης ο Πατούχας. Ασπρομάλλης, μουστακαλής, κρεατωμένος, θυμόσοφος, χωρατατζής, μαντιναδολόγος. Αλλά και πτυχιούχος του Μετσόβιου, κορυφαίος γνώστης του κρέατος και της τσικουδιάς, του κόκκινου κρασιού και του άγριου χόρτου. Κουβαρντάς, γλεντζές, δοτικός, αρχοντικός, στέρεος κρητικός. Κυβερνά το βασίλειο του τριγυρισμένος από γυναίκα, κόρες, γαμπρούς, εγγόνια και για προσωπικό μια ντουζίνα παλικάρια απ' το νησί. Ο Μανόλης, όπως περνά ανάμεσα στα τραπέζια, μοιάζει να γνωρίζει προσωπικά όλους ανεξαιρέτως τους πελάτες που διαβαίνουν στα σύνορα του.
Υπάρχουν πολλές κρητικές ταβέρνες στην Αθήνα. Ο Πατούχας είναι απ' τις καλύτερες.
Προσοχή, αναφέρομαι σε καθ' αυτό κρητική κουζίνα. Οι παλιές γεύσεις του νησιού και μόνο καθοδηγούν το κριτήριο μου. Το κρέας του είναι κυριολεκτικά αξεπέραστο. Σκούρο, φουριάρικο, καμία σχέση με εκτροφεία. Τα χόρτα του άγρια και μαζεμένα την προηγούμενη μέρα. Οι πίτες του σπιτικές. Το λουκάνικο του χωριάτικο, όχι κατ' όνομα. Οι χοχλιοί του μαζεμένοι απ' τα χωράφια. Το ψητό κατσίκι θαυμάσιο, το πιλάφι του πρώτο.Δοκιμάστε αβρωνιές ομελέτα, κουνέλι τηγανητό, απάκι σφουγγάτο, κουκιά με αγκινάρες, κόκορα με χυλοπίτες, στάκα με αυγά μάτια, κρεατόπιτα. Στα καλιτσουνάκια θέλει βελτίωση, η ζύμη τους είναι χοντρή και τα αδικεί. Αν θέλετε, του παραγγέλνετε και ψάρι μεγάλο, αλλά δυο μέρες πριν. Θα σας το φέρνει απ' τη Μάνη.
Ο μαρουβάς του είναι πολύ καλός, η τσικουδιά του από καζάνι οικογενειακό. Το περιβάλλον του απλό και ολοκάθαρο, δίχως υπερβολές. Η σχέση ποιότητας-τιμής, κατά τη γνώμη μου πολύ καλή.
Με ποιότητα εξαιρετική, δύο άτομα θα φάνε και θα πιουν καλά με 30 ευρώ. Αν φάνε και πιούνε του σκασμού, θα φθάσουν τα 35 ευρώ το ζευγάρι. Αν πάει μεγάλη παρέα, με τα πιάτα στη μέση θα πέσουν χαμηλότερα. Δυο φορές τη βδομάδα θα ακούσουν και ζωντανή λίρα, χωρίς μεγαλύτερη χρέωση. Μπορείτε να πάτε και μεσημέρια, είναι ανοικτά.