Ό,τι γνωρίζαμε για τον «ευεργετικό» οκτάωρο ύπνο έρχονται να ανατρέψουν μελέτες που έρχονται στο φως της δημοσιότητας και κάνουν λόγο για τα πλεονεκτήματα του ύπνου με «διαλείμματα».
Από τις αρχές του 1990, ο ψυχίατρος Thomas Wehr έκανε ένα πείραμα με μια ομάδα ανθρώπων που παρέμεναν στο σκοτάδι για 14 ώρες κάθε μέρα για ένα μήνα, προκειμένου να μελετήσει τις συνήθειες του ύπνου τους.
Αν και τα μέλη της ομάδας δυσκολεύτηκαν αρχικά να συνηθίσουν, τελικά την τέταρτη εβδομάδα κατάφεραν να οργανώσουν ένα πολύ συγκεκριμένο πρόγραμμα: κοιμόντουσαν για 4 ώρες και μετά ξυπνούσαν για μια ή δυο ώρες πριν ξαναπέσουν σε ένα δεύτερο τετράωρο κύκλο ύπνου.
Οι ερευνητές εντυπωσιάστηκαν από τα αναπάντεχα ευρήματα, που έρχονται σε αντίθεση με όσα πιστεύουμε για την υποτιθέμενη ανάγκη μας να κοιμόμαστε 8 συνεχόμενες ώρες κάθε νύχτα.
Σήμερα φαίνεται ότι οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν πλέον προσαρμοστεί καλά στον 8ωρο ύπνο, αλλά σύμφωνα με τις έρευνες είναι πιθανό ότι πολλά από τα προβλήματα ύπνου που πληθαίνουν στην εποχή μας, να έχουν τις ρίζες τους στη φυσική ανάγκη του ανθρώπου να κοιμάται σε δυο κύκλους, αλλά και στην επίδραση του τεχνητού φωτός.
Δεν είναι τυχαίο μάλιστα πως κάποιοι γιατροί συμβουλεύουν τα ζευγάρια ότι η καλύτερη ώρα να συλλάβουν δεν είναι στο τέλος μιας μακράς και κουραστικής ημέρας, αλλά μετά τον «πρώτο ύπνο», όταν θα είναι πιο ξεκούραστοι και θα το απολαύσουν περισσότερο.
Με την άποψη αυτή συμφωνεί ο Russell Foster, καθηγητής νευροεπιστήμης στην Οξφόρδη ο οποίος αναφέρει πως «πολλοί άνθρωποι ξυπνάνε κατά τη διάρκεια της νύχτας, πανικοβάλλονται και δεν μπορούν να ξανακοιμηθούν, αλλά τους εξηγώ ότι απλώς επιστρέφουν στις φυσιολογικές συνήθειες που είχε κάποτε ο άνθρωπος».
Ισχυρίζεται μάλιστα ότι η περίοδος ανάμεσα στους δυο ύπνους μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση του στρες.