Αποτελεί μια από τις πιο γνωστές παροιμίες που έχουν συνδεθεί με την ανέμελη ζωή, χωρίς βάσανα και έγνοιες. Η διάσημη ρήση «και ο μήνας έχει εννιά» έχει συνδεθεί με το ομότιτλο τραγούδι του συνθέτη Μιχάλη Σουγιουλτζόγλου και αφήνει χώρο για πολλές και διαφορετικές ερμηνείες.
Η επικρατέστερη εκδοχή για την ερμηνεία της φράσης προέρχεται από τα πρώτα χρόνια της δημιουργίας του ελληνικού κράτους, καθώς οι δημόσιοι υπάλληλοι πληρώνονταν κάθε εννιά του μήνα, επομένως ήταν μέρα χαράς.
Η εκδοχή της ταύτισης της ενάτης του μηνός με την πληρωμή των δημοσίων υπαλλήλων είναι η πιο λογική, ωστόσο ο αριθμός εννιά μπορεί να ερμηνευτεί και φιλοσοφικά καθώς σύμφωνα με τον Πυθαγόρα συμβολίζει την αρμονία της φύσης.
Μια τελευταία και αρκετά πειστική απόπειρα ερμηνείας της φράσης τη συνδέει με το οθωμανικό παρελθόν. Στο τραγούδι υπάρχουν τούρκικες λέξεις όπως «ντουνιάς» τι θα «καζαντίσουμε», με αποτέλεσμα ο αριθμός εννιά της ξεγνοιασιάς να συνδέεται με τον ένατο μήνα του μουσουλμανικού σεληνιακού ημερολογίου που είναι ο μήνας του Ραμαζανιού. Κατ' αυτόν το μήνα οι πιστοί μουσουλμάνοι δεν εργάζονται, προσεύχονται όλη μέρα και το βράδυ, με τη δύση του ηλίου, όταν τερματίζεται η ημερήσια νηστεία, επιτρέπεται το φαγητό σε μεγάλες ποσότητες.