CINETROLL: Πως τρεις «μεγάλοι» μη Αμερικάνοι σκηνοθέτες έπιασαν πάτο φέτος στο Χόλιγουντ - iefimerida.gr

CINETROLL: Πως τρεις «μεγάλοι» μη Αμερικάνοι σκηνοθέτες έπιασαν πάτο φέτος στο Χόλιγουντ

NEWSROOM IEFIMERIDA.GR

Ο Τάσος (ΤΑΖ) Θεοδωρόπουλος ανακαλύπτει πως η καλοσύνη (και το ταλέντο) των ξένων μπορεί να αποδειχθεί μπούμερανγκ τόσο για τους ίδιους όσο και για το ίδιο το Χόλιγουντ που συμπεριφέρεται πλέον σαν τη μεθυσμένη Μπλανς Ντι Μπουά.

Η ΓΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΙΚΗΣΗΣ / DEAD MAN DOWN Βαθμολογία: 5 / 10

Το αμερικάνικο σινεμά (και εν γένει η αμερικάνικη pop κουλτούρα) ανέκαθεν στηριζόταν στην καλοσύνη (και το ταλέντο) των ξένων όπως έλεγε και η Μπλανς Ντι Μπουά. Ανταμείβοντας τους πλουσιοπάρουχα για τη συμβολή τους στη διατήρηση του μύθου του και προσφέροντας τους για αντάλλαγμα, τεχνογνωσία από τα πρώτα του κιόλας βήματα, σαν ένα τεράστιο χωνευτήρι, με την καλή αλλά και με την κακή έννοια. Το πρόβλημα άρχισε να δημιουργείται από τη στιγμή που αυτό το χωνευτήρι, άρχισε να συμπεριφέρεται και σαν την αλκοολική Μπλανς Ντι Μπουά. Δηλαδή αλλοπρόσαλλα, και χωνεύοντας τα πιθανά «θύματά» του, όπως ένας αλκοολικός κατεβάζει ένα μπουκάλι βότκα. Χωρίς πολιτική, χωρίς στόχο, χωρίς όραμα, και το σημαντικότερο, χωρίς σενάρια.

Γιατί μπορεί η Μπλανς να απέκτησε το μύθο της σαν μεθυσμένη, το Χόλιγουντ όμως τον έχασε ακριβώς όταν άρχισε να συμπεριφέρεται μεθυσμένα. Και αχόρταχα. Ανακαλύπτοντας έκθαμβο (και με αδηφάγα διάθεση) «εξωτικά» ταλέντα και κινηματογραφίες που δυνητικά μπορεί να το βγάλουν από το δημιουργικό αδιέξοδο των τελευταίων χρόνων. Χωρίς όμως οι παράγοντες που αναλαμβάνουν τις μετακλήσεις να μπορούν να αντιληφθούν τις ιδιαιτερότητές της κινηματογραφικής τους και όχι μόνο γλώσσας. Και τους ίδιους τους δημιουργούν να πέφτουν στην παγίδα της χολιγουντιανής σειρήνας.

Με αποτέλεσμα ένα απόλυτο χάσιμο στη μετάφραση, μεταφορικά και κυριολεκτικά. Μεταξύ σκηνοθετών, σταρ ηθοποιών που θέλουν να προσθέσουν στο βιογραφικό τους ακόμα μια τρανταχτή συνεργασία, σεναριογράφων που έχουν μάθει να γράφουν στον αυτόματο και παραγωγών που επεμβαίνουν τελευταία στιγμή, φοβισμένοι για την εμπορική αποτελεσματικότητα του τελικού προϊόντος, εφ' όσον για αυτούς όλες οι ταινίες είναι απλά προϊόντα.

Το πλέον τρανταχτό παράδειγμα των τελευταίων χρόνων ήταν αυτό του Ματιέ Κάσοβιτς που σχεδόν εξαφανίστηκε από το χάρτη μετά τα δύο αμερικάνικα εκτρώματά του. Για φέτος το μενού ανθρωποφαγίας, ήταν επικεντρωμένο κυρίως στους ασιάτες. Από τους οποίους, ο ένας τουλάχιστον, κουβαλάει μεγάλο μέρος της ευθύνης του τελικού αποτελέσματος, που πάτωσε στα ταμεία, γνωρίζοντας από πριν με ποιον πάει να συνεργαστεί. Με έναν 60άρη σούπερ σταρ των ταινιών δράσης από τη δεκαετία του 80 ο οποίος φιλοδοξώντας ένα εντυπωσιακό come back με καλλιτεχνικό action άλλοθι, έφαγε κυριολεκτικά τα μούτρα του εισπρακτικά (παρασύροντας και τα μούτρα του σκηνοθέτη του). Ο Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ με το «The Last Stand» του Κιμ Τζι Γουν.

Για τον δεύτερο, τον Παρκ Τσαν Γουκ που έκανε το αγγλόφωνο ντεμπούτο του με το «Stoker» και τη Νικόλ Κίντμαν σε παραγωγή του Ρίντλεϊ Σκοτ, τα είπαμε την προηγούμενη εβδομάδα. Χάρμα οφθαλμών, με τη σκηνοθετική του πατίνα ατόφια κι έξτρα ραφινάτη σε μία από τις ομορφότερες σκοτεινές ταινίες της χρονιάς που όμως, σεναριακά είναι σκραμπλ εγκς. Και από ότι φαίνεται και εμπορικά, στην προσπάθεια της να συνδυάσει το ιδιόμορφο στιλ του Κορεάτη με τις χολιγουντιανές επιταγές. Ναι, για μένα συνεχίζει να είναι μια από τις ομορφότερες οπτικά ταινίες της χρονιάς που ευχαρίστως θα την ξανάβλεπα, αλλά επ' ουδενί δεν είναι μια από τις καλύτερες. Και δεν εγγυάται τη συνέχιση της καριέρας του Γουκ στην Αμερική.

Όσο για τον τρίτο της παρέας, ναι, οκέι, αυτός δεν είναι ακριβώς «μεγάλος» σκηνοθέτης, παρ' όλα αυτά οι εντυπωσιακές επιδόσεις του 3 χρόνια πριν, με το αυθεντικό σκανδιναβικό «Κορίτσι με το τατουάζ» έκανε όλο το Χόλιγουντ να λοξοκοιτάζει προς το μέρος του. Ο συμπαθέστατος και επαρκέστατος κινηματογραφικά Δανός Νιλς Άρντεν Όπλεβ, πήρε στις αποσκευές του την μούσα του από το «Τατουάζ» Νούμι Ραπάς, η οποία ήδη κάνει καριέρα στο Χόλιγουντ για να σκηνοθετήσει το νεονουάρ αιματοβαμμένο θρίλερ "Dead Man Down" («Η γεύση της εκδίκησης» ο φτηνός ελληνικός τίτλος). Στα αμερικάνικα ταμεία; Πάτος κι αυτός. Το γιατί δεν θέλει πολλές εξηγήσεις αν δεις την ταινία. Υπέροχη ατμόσφαιρα, με ένα διαφορετικό, ευρωπαϊκού τύπου ρομάντζο ανάμεσα στη Ραπάς και τον Κόλιν Φάρελ. Αυτός είναι ένας φαινομενικά αδίστακτος δολοφόνος που έχει μπει σε μια συμμορία μαφιόζων, προκειμένου να τους εκδικηθεί για τη δολοφονία της γυναίκας και της κόρης του φτάνοντας μέχρι τα άκρα. Αυτή είναι η γειτόνισσα του απέναντι διαμερίσματος με την οποία κοιτάζονται και φλερτάρουν εξ΄αποστάσεως.

Αυτός σημαδεμένος από μέσα, αυτή, ζώντας με την ευχάριστα διαφορετική από την τυποποιημένη σοβαροφάνεια της, Ιζαμπέλ Ιπέρ στο ρόλο της μητέρας της, είναι σημαδεμένη και από έξω, εφ' όσον ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα με έναν μεθυσμένο οδηγό της άφησε σημαδεμένο το πρόσωπο. Μόνο που αυτό που και η ίδια επιδιώκει από τη μεταξύ τους συνάντηση, δεν είναι ο έρωτας (τουλάχιστον αρχικά), αλλά η εκδίκηση. Ατμόσφαιρα; Υπέροχη. Ευρωπαϊκής πατίνας, ερωτική χημεία τραυματισμένης αμηχανίας απέναντι στους δύο πρωταγωνιστές (στα καλύτερά τους); Μαγική. Όπως και οι βίαιες σκηνές δράσης, με έναν ιδιαίτερο, στο κινηματογραφικό του αποτύπωμα, βιρτουόζικο εντυπωσιασμό.

Και εκεί κάπου μπαίνει η σεναριακή αμερικανιά. Για να τσακίσει το σύνολο με μια υπερφορτωμένη ίντριγκα που δεν δικαιολογεί την υπερβολή της, κι ένα φινάλε που μοιάζει βγαλμένο από το «Πολύ Σκληρός Για να Πεθάνει». Δηλαδή σχιζοφρένια με χίλια. Με αποτέλεσμα, ούτε ο μπλοκμαστεράκιας να ευχαριστιέται, ούτε ο πιο ευρωπαίος από την τελική, άτσαλη σύνδεση προθέσεων και αποτελέσματος. Κα πιθανότατα ούτε ο ίδιος ο σκηνοθέτης που φαίνεται εξαναγκασμένος να οδηγηθεί σε ένα «μπουμπουνητό» φινάλε, κόντρα σε όλο του το στήσιμο κατά τη διάρκεια της ταινίας. Που ολοφάνερα, κι αυτή, χάθηκε στη μετάφραση μεταξύ του υπαρκτού ταλέντου και τη συνδιαλλαγή δολαρίων που απαιτήθηκε για την πλαστή εξασφάλιση ενός πιστοποιητικού ξένων γλωσσών. Με αντικείμενο εξετάσεων, μια λάθος διατυπωμένη σαν πρόταση, έκθεση ιδεών.

* Η «Γεύση της Εκδίκησης», στις αίθουσες από τις 4 Απριλίου

* ακολουθήστε τον ΤΑΖ στο www.facebook.com/tazthebuzz ή στο www.twitter.com/klarinabourana. Κάντε LIKE στην επίσημη σελίδα του fb www.facebook.com/SigaikaProductions για να μαθαίνετε όσα χρειάζεστε, προκειμένου να καίτε τον εγκέφαλο (των άλλων) ή επικοινωνήστε με το terra_gelida@hotmail.com για μέιλ και υποθέσεις προσωπικής εκδίκησης.

Ακολουθήστε το στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο 
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Tο iefimerida.gr δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ