«Νικάμε τον χουλιγκανισμό και θα κάνουμε τα πάντα για να τον πατάξουμε», είχε πει η Μάργκαρετ Θάτσερ στη συνέντευξη Τύπου του 1986 σχετικά με το σχέδιο νόμου για το ποδόσφαιρο στη Βρετανία. Η Σιδηρά Κυρία αποφάσισε χωρίς να υπολογίσει πολιτικό κόστος να λύσει μία και καλή το αιώνιο πρόβλημα του χουλιγκανισμού, μετά την τραγωδία στις 29 Μαΐου του 1985 στο στάδιο Χέιζελ στις Βρυξέλλες, όπου η Λίβερπουλ και η Γιουβέντους θα αγωνίζονταν για το Κύπελλο Πρωταθλητριών Ομάδων Ευρώπης.
Τότε περίπου μία ώρα πριν από την προγραμματισμένη έναρξη του αγώνα, οι οπαδοί της αγγλικής ομάδας παραβιάζουν ένα κιγκλίδωμα που τους χώριζε από τους φίλους της Γιουβέντους, οι οποίοι οπισθοχωρούν προς έναν τοίχο. Όσοι βρισκόταν κοντά στον τοίχο συνεθλίβησαν από την πίεση χιλιάδων κόσμου. Ο τοίχος τελικά κατέρρευσε, ενώ πολλά άτομα αναρριχήθηκαν από πάνω με ασφάλεια. Πολλοί άλλοι, ωστόσο, έχασαν τη ζωή τους ή τραυματίστηκαν σοβαρά γράφοντας μια από τις πιο μαύρες σελίδες στην ιστορία του ποδοσφαίρου, καθώς 39 άνθρωποι έχασαν την ζωή τους και πάνω από 600 τραυματίστηκαν.
Η απόφαση της Θάτσερ προέβλεπε πενταετή αποκλεισμό των βρετανικών ομάδων από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. «Πρέπει να καθαρίσουμε τον χουλιγκανισμό και θα περάσουμε ξανά τη θάλασσα για να παίξουμε σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις, μόνο αν και όταν τελειώσουμε με αυτό το πρόβλημα», είχε πει τότε η Θάτσερ.
Ενα μήνα πριν από την τραγωδία του Χέιζελ, στο Μπράντφορντ της Βρετανίας ξέσπασε φωτιά στην ξύλινη εξέδρα του γηπέδου και 56 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Το γεγονός αυτό φανέρωσε την ακαταλληλότητα αρκετών γηπέδων της χώρας χωρίς όμως να παρθεί άμεσα κάποια απόφαση. Μετά τα τραγικά συμβάντα στο Χέιζελ και τον πενταετή αποκλεισμό των αγγλικών ομάδων από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, το φαινόμενο του χουλιγκανισμού άρχισε να μειώνεται αισθητά.
Σύμφωνα με το balleto η Μάργκαρετ Θάτσερ σε συνεννόηση με τις ποδοσφαιρικές ομάδες ζήτησε να τοποθετηθεί κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης στις κερκίδες.
Ωστόσο η νέα τραγωδία του Χίλσμπορο το 1989 που κόστισε τη ζωή σε 96 φίλους της Λίβερπουλ, αποτέλεσε την αφορμή για νέες αλλαγές. Στο Χίλσμπορο, η τραγωδία οφειλόταν σε υπεράριθμους θεατές και όχι σε επεισόδια, ωστόσο απέδειξε εκ νέου πως κάποια γήπεδα ήταν «παγίδες θανάτου», όπως και οι όρθιοι οπαδοί στις εξέδρες, των οποίων ο αριθμός δεν μπορούσε να ελεγχθεί.
Η Θάτσερ έδωσε εντολή για ένα νομοσχέδιο που να προβλέπει ριζικές αλλαγές στο μέχρι τότε σύστημα. Το νομοσχέδιο ονομάστηκε Πράξη για τους Θεατές του Ποδοσφαίρου (Football Spectators Act) και τέθηκε σε εφαρμογή από το 1989. Ηταν ένα συνολικό σχέδιο δράσης που προέβλεπε για πρώτη φορά τη συνεργασία κράτους, αστυνομίας, ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας και συλλόγων.
Το νομόσχεδιο προέβλεπε
- Απαραίτητη χρήση των καμερών στο γήπεδο
- Κατάργηση των θέσεων για όρθιους θεατές
- Απαγόρευση πώλησης αλκοόλ στο γήπεδο
- Κάρτα φιλάθλου που υποχρεούτο κάθε ομάδα να εκδίδει
- Κάθε σύλλογος έπρεπε να γνωρίζει τα πλήρη στοιχεία κάθε μέλους των οπαδών που ανήκαν σε σύνδεσμο της ομάδας.
Η συνεργασία ήταν εξαιρετική από όλους τους φορείς, ενώ οι ταραξίες οδηγούνταν στις φυλακές. Σε περίπτωση μάλιστα που το αδίκημα ήταν μεγαλύτερο, προβλεπόταν ως ποινή η παρουσία στο αστυνομικό τμήμα την ώρα του αγώνα και προφανώς η απαγόρευση εισόδου στο γήπεδο.