Αδιαφορία και εγκατάλειψη: οι δύο λέξεις συνθέτουν απόλυτα το σκηνικό που αντικρίζει ο σημερινός επισκέπτης του Εθνικού Κήπου, του άλλοτε «κοσμήματος» των Αθηνών. Το πάλαι ποτέ στολίδι της πρωτεύουσας έχει αφεθεί κυριολεκτικά στην τύχη του, καθώς κανείς δεν ασχολείται με τη συντήρησή του ή την προστασία των μνημείων του από τον χρόνο και τη φθορά.
Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά η εφημερίδα «Το Βήμα», ο χώρος που παλαιότερα προγευμάτιζαν οι βασιλείς ή παρέθεταν γεύματα σε επίσημους προσκεκλημένους, έχει σήμερα μεταμορφωθεί σε έναν άμορφο και θλιβερό σωρό από μπάζα: μία εικόνα ντροπής και αθλιότητας.
Ενας τόπος ιστορικός
Το 2011, ο Εθνικός Κήπος ανακηρύχθηκε ως «ιστορικός τόπος» από το υπουργείο Πολιτισμού, με το αιτιολογικό πως συγκροτεί ένα «σημαντικό φυσικό και πολιτισμικό περιβάλλον με νεότερα αρχιτεκτονικά και γλυπτικά έργα με ιστορική αξία». Και πράγματι, τα έργα του Κήπου είναι αυθεντικά, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται μαρμάρινα αρχιτεκτονικά μέλη, επιτύμβια μνημεία, αγγεία κ.ά. Οσο για την ιστορία του, συμβαδίζει με εκείνη του νεότερου κράτους.
Αναζητούνται ευθύνες;
Σύμφωνα με την εφημερίδα «Το Βήμα», τα περίφημα ψηφιδωτά που στόλιζαν τον χώρο έχουν αφαιρεθεί για να συντηρηθούν, ωστόσο δεν πρόκειται να επανατοποθετηθούν εάν δεν γίνουν πρώτα τα απαραίτητα αποστραγγιστικά έργα. Ταυτόχρονα, είναι αναγκαία η κατασκευή ενός αγωγού ή φρέατος για να προστατευθούν τα αρχαία, τα οποία βρίσκονται ένα επίπεδο κάτω από αυτό του κήπου.
Ποιος άραγε ευθύνεται για τη σημερινή κατάσταση στον Εθνικό Κήπο; Το υπουργείο Πολιτισμού δηλώνει πως το έργο έχει ανατεθεί στη Διεύθυνση του Εθνικού Κήπου, του δήμου Αθηναίων και της Περιφέρειας. Οι τελευταίοι δεν αρνούνται το γεγονός, ωστόσο δεν κάνουν και τίποτα για να καλυτερέψουν την εικόνα τού Κήπου.
Το 2010 υπογράφτηκε από τον τότε δήμαρχο Νικήτα Κακλαμάνη και τον νομάρχη Γιάννη Σγουρό σύμβαση που αφορούσε την υλοποίηση έργου ανανέωσης της εικόνας του Κήπου, προϋπολογισμού 6.450.000 ευρώ. Ωστόσο, λίγο αργότερα τα σχέδια άλλαξαν, ο προϋπολογισμός έπεσε στα 2.900.000 ευρώ και η αναβάθμιση έκανε λόγο για υφιστάμενες υποδομές. Ακολούθησαν και άλλες μετατροπές σχεδίων και σειρά συζητήσεων μεταξύ υπουργείου, Δασαρχείου, Δήμου και Περιφέρειας.
Σε κάθε περίπτωση, τα σχέδια βρίσκονται ακόμα στα χαρτιά, στο ενδιάμεσο κάπου «παράπεσε» και μία μελέτη από το ΕΜΠ, κάπου πήρε πολύ χρόνο η επικοινωνία μεταξύ των υπηρεσιών, με τελικό αποτέλεσμα ο Εθνικός Κήπος να προκαλεί σήμερα μόνο οργή και οίκτο στους επισκέπτες του.