Γλίτωσε από τον σύζυγο που την κακοποιούσε, επέζησε από τα 15 χτυπήματα που της προκάλεσε ο αδερφός της με τσεκούρι. Αλλά μία 17χρονη από το Πακιστάν δεν μπορεί να αντέξει την ντροπή.
Η Γκάλ Μέενα έζησε από νωρίς τη φρίκη. Στα 12 της οι γονείς την πάντρεψαν με έναν 60χρονο που την χτυπούσε καθημερινά. Όταν εκείνη το εκμυστηρεύτηκε στους γονείς της, η στάση τους την σόκαρε. «Μου είπαν ότι ανήκω στο σπίτι του συζύγου μου και πλέον αυτή είναι η ζωή μου», εξομολογήθηκε στο CNN.
Έπειτα από πέντε χρόνια κακοποίησης η Μέενα βρήκε το κουράγιο να το σκάσει τον περασμένο Νοέμβριο, μαζί με έναν νεαρό Αφγανό. Έφτασαν στην πόλη Τζαλαλαμπάντ.
«Προσπάθησα να αυτοκτονήσω με δηλητήριο αρκετές φορές, αλλά δεν τα κατάφερα. Μισούσα τη ζωή μου και έπρεπε να το σκάσω. Ήξερα ότι ήταν επικίνδυνο. Ήξερα ότι ο σύζυγος και η οικογένειά μου θα με αναζητούσαν, αλλά ποτέ δεν πίστευα ότι θα συμβεί αυτό», παραδέχθηκε η Μέενα, για την οποία η ηρεμία κράτησε πολύ λίγο.
Mε τσεκούρι στο κεφάλι και στο σώμα
Μέρες αργότερα ο μεγαλύτερος αδερφός της τους εντόπισε. Οπλισμένος με τσεκούρι, σκότωσε τον φίλο της και χτύπησε με αυτό την αδερφή του 15 φορές, τραυματίζοντάς την στο πρόσωπο, το κεφάλι και διάφορα σημεία του σώματός της. Αμέσως μετά έφυγε, πιστεύοντας ότι είχε ολοκληρώσει το σκοπό του. Ότι την σκότωσε για να σώσει την τιμή της οικογένειας.
Όταν ένας περαστικός την μετέφερε στο νοσοκομείο, οι γιατροί δεν πίστευαν πως θα σωθεί. Τα τραύματα στο κεφάλι ήταν πολύ σοβαρά. Παρότι η Μέενα τους διέψευσε, επιβιώνοντας τελικά, τα προβλήματά της δεν είχαν τέλος. Ουσιαστικά δεν υπήρχε για κανέναν. Η οικογένειά της την είχε «διαγράψει» θεωρώντας πως τους ατίμασε, ενώ οι αρχές του Πακιστάν, παρότι γνώριζαν πως είναι σε νοσοκομείο στο Αφγανιστάν, δεν ήθελαν να εμπλακούν καθώς το θύμα είχε το «στίγμα» της παραβίασης του ισλαμικού νόμου. Χάρη στη γενναιοδωρία των γιατρών- που πλήρωσαν για τα φάρμακά της- έμεινε στο νοσοκομείο δύο μήνες, ενώ στη συνέχεια την ανέλαβε ένας οργανισμός για τις γυναίκες στο Αφγανιστάν.
Ζει σε καταφύγιο στο Αφγανιστάν
“Όταν ήρθε σε εμάς δεν μπορούσε να μιλήσει, να περπατήσει, ενώ χρειαζόταν βοήθεια ακόμη και για να φάει”, είπε η Μανίζα Ναντέρι, διευθύντρια της οργάνωσης.
Η Μέενα είναι μία από τις χιλιάδες γυναίκες που ζουν σε καταφύγια σε όλο το Αφγανιστάν. Οι περισσότερες από αυτές είναι θύματα εγκλημάτων τιμής, πρακτική που υπάρχει ακόμη σε αρκετές φυλές στο Αφγανιστάν και το Πακιστάν.
Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, 4.000 υποθέσεις βίας με θύματα γυναίκες και κορίτσια έχουν καταγραφεί στο Αφγανιστάν τα τελευταία δύο χρόνια. Ο φόβος είναι για το μέλλον των 14 καταφυγίων που υπάρχουν για γυναίκες στη χώρα, καθώς στο τέλος του 2014 με την αποχώρηση των διεθνών δυνάμεων από τη χώρα τον ίδιο δρόμο θα πάρει και η χρηματοδότηση που συντηρούν αυτές τις οργανώσεις.
Δεν σκέφτεται το μέλλον
Η Μέενα από την άλλη δεν σκέφτεται το μέλλον. Άλλωστε ακόμη εύχεται να είχε πεθάνει την ημέρα που της επιτέθηκε ο αδερφός της.
«Προσπάθησα να αυτοκτονήσω πολλές φορές από τη στιγμή που ήρθα στο καταφύγιο, αλλά δεν με αφήνουν να το κάνω. Όταν κοιτάζω στον καθρέφτη, κρύβω τη μία πλευρά του προσώπου μου. Μου λένε να μην το κάνω. Αλλά ντρέπομαι τόσο πολύ», κατέληξε.