Με εισαγωγή ένα γκράφιτι με την παραπάνω αναφορά σε δρόμο της Αθήνας, ο ανταποκριτής τoυ BBC στην Αθήνα αναφέρεται στις δόξες του ΠΑΣΟΚ από την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου μέχρι τη σημερινή πτώση.
Στο άρθρο φιλοξενούνται δηλώσεις πολιτικών αλλά και οπαδών, όπως μιας φοιτήτριας που λέει ότι η λέξη ΠΑΣΟΚ είναι σήμερα βρόμικη, όμως «θα προσπαθήσουμε να το ξαναζωντανέψουμε», αλλά και την πεποίθηση πως κάποιοι προσπαθούν να χρεώσουν στο ΠΑΣΟΚ όλα τα λάθη των τελευταίων 40 ετών, απλά και μόνο επειδή το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε μετά το 2009 και αναγκάστηκε να πάρει τα μέτρα. Δεν λείπει η αναφορά στον ιδρυτή Ανδρέα Παπανδρέου, με τον Σήφη Βαλυράκη να δηλώνει στο ΒBC: «Ηταν ιδιοφυία. Το ΠΑΣΟΚ είναι μια ερωτική σχέση. Είχε σχέση με το όνειρο της ελευθερίας, της δημοκρατίας και ενός καλύτερου μέλλοντος». Ο πρώην υπουργός συνεχίζει ότι «αισθάνομαι λίγο απογοητευμένος γιατί το όνειρο αυτό δεν υλοποιήθηκε όπως περιμέναμε. Εχουμε μια χώρα χρεοκοπημένη και διεφθαρμένη».
Από την πλευρά του ο Παύλος Τσίμας σημειώνει πως «δεν ευθύνεται το ΠΑΣΟΚ για οτιδήποτε πήγε λάθος στον τόπο, αλλά επειδή υπήρξε το κόμμα διακυβέρνησης για σχεδόν 3 δεκαετίες, τώρα τιμωρείται». Ο αρθρογράφος περιγράφει πως το ΠΑΣΟΚ διόγκωσε τον δημόσιο τομέα και επάνδρωσε τις κρατικές εταιρείες ακόμη και τα πανεπιστήμια με μέλη ή διορισμένους του κόμματος. Σύμφωνα με τον Παύλο Τσίμα η επένδυση που έκανε το ΠΑΣΟΚ στη χώρα ήταν σημαντική παρά τον υπερβολικό τρόπο με τον οποίο έγινε η διαχείρισή της.
Ο ανταποκριτής του BBC επισκέφθηκε και το Καλέντζι στην Αχαΐα καθώς και το καφενείο που λειτουργεί εκεί που ήταν το σπίτι των Παπανδρέου (όπως αναφέρει ο ανταποκριτής...) . Φιλοξενεί την άποψη θαμώνα που λέει ότι «οι Παπανδρέου είναι μια μεγάλη πολιτική οικογένεια. Αλλά ίσως η δημοκρατία δεν θα έπρεπε να έχει σχέση με δυναστείες».
Το άρθρο αναφέρεται και στο τακτικό συνέδριο του ΠΑΣΟΚ σημειώνοντας ότι έγινε σε ένα στάδιο με άδεια καθίσματα, ενώ ανακαλύπτει και πολίτες που αν και παλιά στήριζαν το ΠΑΣΟΚ, τώρα το κατηγορούν πως «κατέστρεψε την εθνική ταυτότητα». Το εκτενές άρθρο καταλήγει ως εξής: «Το ΠΑΣΟΚ ονειρευόταν μια διαφορετική κληρονομιά, ήθελε να το θυμούνται για τα σημαντικά επιτεύγματα που έκανε στην αρχή της ιστορίας του. Αλλά αντί για αυτό, έχει γίνει το πολιτικό θύμα της κρίσης που το ίδιο βοήθησε να δημιουργηθεί. Και η οποία μπορεί να το ρίξει οριστικά».