Είναι 24 ετών και όμως θεωρείται παγκοσμίως ένας ακροβάτης φαινόμενο. Δεν είναι τυχαίο ότι η ΕΡΤ στο πλαίσιο της εκπομπής Πορτραίτα του Αυριο, αφιερώνει μια εκπομπή στον άνθρωπο για τον οποίο είναι σίγουρα ότι τα διεθνή μέσα θα μιλούν συνεχώς τα χρόνια που έρχονται.
http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/kr.jpg
Ο Κρίτωνας Παπαδόπουλος είναι ο πρώτος Έλληνας ακροβάτης στο Τσίρκο του Ήλιου (Cirque du Soleil). Απογειώνεται καθημερινά με την κορεάτικη τραμπάλα, κάνοντας θεαματικά νούμερα στον αέρα με τη μεγαλύτερη φυσικότητα του κόσμου και αψηφώντας αξιοθαύμαστα το νόμο της βαρύτητας. Επηρεάστηκε από τον πατέρα του Χρήστο Αναστασόπουλος που ήταν ταχυδακτυλουργός και κλόουν, σπούδασε στη Σχολή των Τεχνών του Τσίρκου στις Βρυξέλλες και κατόρθωσε τόσο νέος να εξασφαλίσει μια θέση στο περίφημο Τσίρκο του Ήλιου.
Τον περασμένο Νοέμβριο είχε δώσει μια απολαυστική συνέντευξη στo περιοδικό Τrip της εφημερίδας Πελοπόννησος που αναπαρήχθη με πολλές φωτογραφίες στο blog larapakos.
Aκολουθεί η συνέντευξη:
Ο μπαμπάς σου, Χρήστος Αναστασόπουλος είναι κλόουν, ηθοποιός, μίμος και κουκλοπαίχτης. Τι θυμάσαι από τότε που σ' έπαιρνε μαζί του στις παραστάσεις που έκανε στην Πάτρα;
Από την πρώιμη κιόλας ηλικία των 3 χρόνων μου είχα ήδη ξεκινήσει με έναν παιδικό, αγνό αυθορμητισμό να συμμετέχω ενεργά στις ζωντανές παραστάσεις κλοουνερί και κουκλοθεάτρου των γονιών μου. Αυτό το γεγονός από μόνο του είχε αρχίσει να καταγράφεται στα κύτταρα μου υποσυνείδητα και να αποτελέσει τον ακρογωνιαίο λίθο για ότι επρόκειτο να συμβεί αργότερα στη ζωή μου! Στη συνέχεια θυμάμαι πολύ έντονα τα παιδικά και εφηβικά μου χρόνια να είμαι ο περήφανος, επίσημος βοηθός του πατέρα μου στις παραστάσεις κλοουνερί, ταχυδακτυλουργικής και κουκλοθεάτρου ενώ σιγά, σιγά άρχισα να φέρνω τη δική μου χροιά, εκείνη της ζογκλερικής και μιας αρχικής ακροβατικής...Αυτό όμως που θέλω να τονίσω εδώ είναι ότι για μένα ο άνθρωπος αυτός που λέγεται Χρήστος Αναστασόπουλος ή αλλιώς "πάτερ" όπως συνήθιζα να τον αποκαλώ χαϊδευτικά δεν είναι απλώς ο πρώτος διδάξας που με μύησε στον χώρο της υποκριτικής τέχνης και του θεάτρου αλλά κάτι πολύ παραπάνω! Είχα την τύχη να τον έχω πατέρα αλλά παράλληλα στο πρόσωπό του συγκεντρώνονταν πολυάριθμα λειτουργήματα, εκείνα του προπονητή, του ψυχολόγου, του φίλου εν ολίγοις ενός πνευματικού καθοδηγητή!
Πώς σου ήρθε η ιδέα να σπουδάσεις ακροβατική;
Το κινητήριο έναυσμα το είχα στην εφηβική μου κυρίως περίοδο, μεταξύ 14 με 15 χρονών, όταν ο πατέρας μου ίδρυσε τον θίασο δρόμου μαζί με κάποιους φοιτητές (Σαλτιμπάγκοι) στον οποίο άρχισα μαζί με την αδερφή μου Λητώ να συμμετέχουμε και για πρώτη φορά μαγεύτηκα από το εναλλακτικό θέατρο του δρόμου. Ήμουν πραγματικά ένας νεαρός χίπις της εποχής μου με μακριά μαλλιά, φτύνοντας φωτιές και κάνοντας ξυλοπόδαρα. Βέβαια στη συνέχεια η ανακάλυψη του Cirque du Soleil ή αλλιώς Τσίρκο του Ήλιου με έκανε να δω με νέα μάτια το τσίρκο και θέλησα να μάθω απευθείας περισσότερα για τον τομέα αυτό, ο οποίος υστερεί δραματικά στον τόπο μας. Έψαξα και με τη βοήθεια των δικών μου βρήκα την ύπαρξη ανωτάτων σχολών τεχνών του τσίρκο. Δελεασμένος έβαλα στόχο μετά το λύκειο να δώσω εξετάσεις σε μια από τις αντίστοιχες σχολές.
Οι δικοί σου, τι σου είπαν όταν τους είπες ότι θες να σπουδάσεις ακροβατική;
Δεν παραξενεύτηκαν ούτε ξίνισαν, λέγοντάς μου «μα γιατί δεν σπουδάζεις κάτι πιο φυσιολογικό» και τα συναφή. Αντιθέτως με ένα χαμόγελο μου αποκρίθηκαν «αν είναι πραγματικά αυτό που θέλεις να κάνεις στη ζωή σου, τότε αναμφίβολα εμείς είμαστε δίπλα σου». Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που έχω τέτοιους γονείς. Δίχως αυτούς δεν θα βρισκόμουν εδώ που είμαι σήμερα και τους είμαι ειλικρινά ευγνώμων!
Τι μαθήματα έκανες στη σχολή;
Σπούδασα 3 χρόνια στη σχολή των τεχνών του τσίρκο στον κόσμο, ESAC (Ecole superieure des Arts du Cirque) στις Βρυξέλλες... Το παιδαγωγικό πρόγραμμα ποικίλει, με αυτονόητη έμφαση στα πρακτικά μαθήματα, στην εκγύμναση του σώματος και βεβαίως στην ανάπτυξη της δημιουργικότητας του καλλιτεχνικού πνεύματος. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η επιλογή μίας κύριας ειδικότητας των τεχνών του τσίρκο. Εγώ που ήμουν από την Ελλάδα μην έχοντας κάνει κάποια προπαρασκευαστική σχολή πριν, δεν είχα ιδέα, τι να διαλέξω. Αλλά όταν είσαι έτοιμος στη ζωή και έχεις μάθει να ρέεις μαζί της, αυτή σου φέρνει δώρα. Έτσι για καλή μου τύχη στη σχολή γνώρισα τον Raphael Herault από την Γαλλία και τον Antonio Terrones y Hernandez από το Βέλγιο. Ιδρύσαμε τον θίασο Αcrobarouf ειδικευόμενοι στην κορεάτικη τραμπάλα και στην σωματική ακροβατική. Επίσης από γενικότερα μαθήματα διδασκόμαστε υποκριτική, φυσικό θέατρο, γιόγκα, κλασσικό και σύγχρονο χορό για την έκφραση του σώματος, καθώς επίσης μαθήματα ευλυγισίας και ενδυνάμωσης, τραμπολίνο, γενικότερη στατική ακροβατική -τεχνικές ισορροπίας στα χέρια- και ακροβατική εδάφους. Τέλος, αναπόσπαστο κομμάτι της εκπαίδευσης ήταν και τα θεωρητικά μαθήματα, ιστορία της τέχνης και του τσίρκο, διαιτολόγια, σεμινάρια διαχείρισης επιχειρήσεων.
Πώς ήταν τα φοιτητικά σου χρόνια;
Θυμάμαι το άγχος που είχα για τις εισαγωγικές εξετάσεις και βέβαια όλη την υποστήριξη της υπόλοιπης εξαμελής μου οικογένειας η οποία είχε έρθει μαζί μου στις Βρυξέλλες! Το να φεύγεις στα 18 σου για τα ξένα με μια γλώσσα που δεν τη μιλάς για να σπουδάσεις κάτι το τόσο άγνωστο, αφήνοντας πίσω σου ότι πιο σταθερό έχεις, από τον οικογενειακό κύκλο, φίλους και καταστάσεις, δεν είναι καθόλου απλό. Βούτηξα στα βαθιά και έπρεπε να βρω τον δικό μου πλέον τρόπο να κολυμπάω δίχως την άμεση βοήθεια κανενός. Περίοδος μεγάλης μοναξιάς ακολούθησε και ερχόμουν συνεχώς αντιμέτωπος με τον εαυτό μου. Από την άλλη πλευρά κράτησα ορισμένους πραγματικούς φίλους από το παρελθόν και προσπαθούσα να βιώσω τις προσωπικές μου πολύτιμες εμπειρίες που με έκαναν να ωριμάσω.
Πώς προέκυψε η συνεργασία με το Cirque du Soleil;
Πριν την αποφοίτηση μας ως ομάδα Acrobarouf από τη σχολή, πρέπει να παρουσιάσουμε όλη τη δουλειά μας σε έτοιμη ολιγόλεπτη παράσταση. Εκεί έρχονται διάφοροι ενδιαφερόμενοι ατζέντηδες και σχετικοί, οι οποίοι ανάλογα σου κάνουν προτάσεις συνεργασίας. Ένας από τους πολλούς, λοιπόν, ακροβατικός ανιχνευτής ταλέντων του Τσίρκο του Ήλιου μας ζήτησε το DVD μας. Μετά από ένα χρόνο επικοινώνησαν μαζί μας προσφέροντας μας συμβόλαιο για την καινούρια τους παραγωγή.
Πόσα χρόνια συνεργάζεσαι;
Το ομαδικό συμβόλαιο το οποίο υπογράψαμε είναι για 2,5 χρόνια μέχρι τις αρχές του 2014, αλλά αν θέλεις σου κάνουν κάθε χρόνο προσφορά ανανέωσης συμβολαίου, κάτι που παρόλη την τρομερή και μοναδική εμπειρία που βιώνω δεν θα ήθελα να δεχτώ γιατί έχω άλλα σχέδια για το μέλλον... Έχω ήδη αρχίσει να οργανώνομαι με τους δυο άλλους βασικούς συνεργάτες μου για την επιστροφή μας στην Ευρώπη μετά το 2013 και την ίδρυση μιας μη κερδοσκοπικής εταιρίας στο Βέλγιο, στο οποίο σκέφτομαι να γυρίσω. Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε την δική μας παράσταση, με τις καθαρά δικές μας καλλιτεχνικές ιδέες, για εσωτερικό κλειστό χώρο κυρίως σε θέατρα. Όπως επίσης και να συνεχίσουμε τα φεστιβάλ δρόμου τα οποία μας ταιριάζουν πολύ.
Σε τι ακριβώς αναφέρεται η παράσταση λέγεται Αmaluna του Cirque du Soleil που συμμετέχεις;
Η παράσταση Αmaluna (ama = μητέρα και luna = φεγγάρι) είναι μια ωδή αφιερωμένη στις γυναίκες και τη θηλυκότητα. Εμπνευσμένο από τον «Ρωμαίο και την Ιουλιέτα» του Σαίξπηρ, καθώς επίσης και από την αρχαία ελληνική μυθολογία. Ουσιαστικά πραγματεύεται την ενηλικίωση της πρωταγωνίστριας, η οποία ζει σε ένα απομονωμένο νησί κατοικημένο μόνο από θηλυκά πλάσματα και θεότητες.
Φαντάζομαι θα είναι άκρως θεαματική...
Η παράσταση είναι πραγματικά θεαματική με 2500 θέσεις για το κοινό και με απίστευτα σκηνικά και φωτισμούς. Είναι ένα σούπερ σόου, υπερπαραγωγή με 52 καλλιτέχνες, μουσικούς, χορευτές, πρώην αθλήτριες, ζογκλέρ και φυσικά ακροβάτες! Κάτι που παρέλειψα: ποτέ ζώα. Παίζουμε 8 με 10 παραστάσεις την εβδομάδα με ρεπό τις Δευτέρες... Είμαι συνέχεια με 2 βαλίτσες ένα σπαστό ποδήλατο και καθοδόν. Κάναμε πρεμιέρα τον περασμένο Απρίλιο στο Μόντρεαλ, έπειτα στη πόλη του Κεμπέκ και τώρα βρισκόμαστε στο αγγλόφωνο Τορόντο. Στη συνέχεια Βανκούβερ, Σεάτλ, Ντένβερ, κτλ. Για να καταλήξουμε στο τέλος του 2013 Καλιφόρνια. Προς το παρόν έχουμε παίξει 190 παραστάσεις και υπολογίζω μέχρι το τέλος να φτάσουμε τις 600!
Τι ένιωσες όταν έμαθες ότι θα συνεργαστείς στο Cirque du Soleil;
Όταν μας πρωτοέκαναν την πρόταση, δέος με διαπέρασε όχι τόσο επειδή ήταν το Cirque du Soleil, αλλά επειδή ξεκίνησα να ονειρεύομαι μέσα απ' αυτό και τώρα πλέον ήμουν κατά κάποιο τρόπο ισάξιος του. Ήταν για μένα μια ηθική ικανοποίηση. Ιδίως όταν πρωτοξεκίνησα στην Πάτρα δίχως καθόλου υποδομές και με τη μία απόρριψη να ακολουθεί την άλλη από το σχολείο και τον κοινωνικό μου περίγυρο.
Είσαι ο μοναδικός Έλληνας που έχει συνεργαστεί με το Cirque du Soleil;
Για κάτι που είμαι περήφανος είναι ότι είμαι ο πρώτος Έλληνας ακροβάτης που συνεργάζεται με το Τσίρκο του Ήλιου. Απ' ότι έχω ακούσει υπάρχει και ένας άλλος Έλληνας μουσικός σε κάποια άλλη παράσταση που περιοδεύει ανά τον κόσμο. Οπότε η ελληνική σημαία κυματίζεται μπροστά από τη σκηνή όπου και αν πάμε!
Λεφτά κερδίζεις από την ακροβατική;
Το να αφήνεις τα πάντα πίσω σου και χωρίς κάποια καλή αμοιβή δεν θα το επέτρεπα. Από σεβασμό απέναντι στο επάγγελμά μου και γνωρίζοντας την ποιότητα του θεάματος που προσφέρω, απαιτώ και την κατάλληλη τιμή. Οπότε ναι, βγάζω χρήματα, αλλά σίγουρα εξαρτάται και από το πως θα διαπραγματευτείς το συμβόλαιο σου.
Θα έρθετε στην Ελλάδα με την παράσταση αυτή;
Απ' ότι γνωρίζω από το αντίστοιχο μάρκετινγκ της παραγωγής μας δεν νομίζω ότι είναι προγραμματισμένο στα άμεσα σχέδια τους να φέρουν την παράσταση στην Ευρώπη. Κυρίως διότι ένα υπερθέαμα, στο οποίο δουλεύουν 120 άτομα με 55 φορτηγά και κοστίζει μερικά εκατομμύρια για την υπερωκεάνια μετακίνηση του. Οπότε πρώτα αντλούν τις όσο γίνεται μεγαλύτερες δυνατότητες πώλησης της παράστασης σε μια ήπειρο, πρωτού τη μεταφέρουν αλλού.
Τι νιώθεις όταν κάνεις τα ακροβατικά σου; Φόβος;
Κάθε φορά που βρίσκομαι στη σκηνή είναι σαν να λαμβάνω διακυμαινόμενες δόσεις αδρεναλίνης, λόγω της επικινδυνότητας και του υψηλού ρίσκου που παίρνω. Ο φόβος επίσης για μένα είναι κάτι το πολύτιμο, αυτό που σε γειώνει, το οποίο αν το παρακούσεις και διαπράξεις την αρχαία ύβρη, η νέμεσις τότε θα έρθει ανελέητα να σου υπενθυμίσει το ότι να αψηφάς καθημερινά τους νόμους της βαρύτητας δεν είναι απλή υπόθεση. Μια σωστή δόση του φόβου, για μένα, δεν είναι κακή. Χρειάζεται σεβασμό και πειθαρχία στο ότι πιο αγνό και πολύτιμο έχουμε σ 'αυτήν τη ζωή, το σώμα μας. Επειδή είναι το αναντικατάστατο εργαλείο μας , το οποίο χρειάζεται να το αφουγκραζόμαστε και σίγουρα από την άλλη μεριά, να είμαστε ανεκτικοί στον σωματικό πόνο.
Ελευθερία νιώθεις κάθε φοράς που πετάς στον αέρα;
Το συναίσθημα αυτό της ελευθερίας και της εξερεύνησης νέων διαστάσεων των σωματικών ικανοτήτων μου, αξίζει για μένα κάθε τίμημα, και αυτό με κάνει ευτυχισμένο και γεμάτο σαν άνθρωπο γνωρίζοντας ότι έχω επιλέξει να κάνω ότι το καλύτερο μπορώ. Αυτό είναι που δίνει νόημα σήμερα στη ζωή μου. Σε τελική ανάλυση αυτό το θεϊκό, υπέρτατο δεν ψάχνει ο καθένας μας; Εγώ το αγγίζω μέσα από την ακροβατική.
Οι γονείς σου μαζί με τα 4 αδέρφια σου, πριν 4 χρόνια, έφυγαν από την Πάτρα και μετανάστευσαν στο Βερολίνο. Πώς είδες αυτή τη μετακίνηση -τη δεδομένη στιγμή που πολλοί Έλληνες εγκαταλείπουν τη χώρα λόγω τις κρίσης.
Ανέκαθεν θυμάμαι τον πατέρα μου να εκφράζει μια διάθεση αλλαγής, κάτι το φρέσκο για το επάγγελμα του, το οποίο ασκούσε ήδη 20 χρόνια στην Ελλάδα. Σίγουρα, η δική μου μετανάστευση στο Βέλγιο καθώς επίσης και τα νέα βιώματα που έφερνα από Ευρώπη έπαιξαν και αυτά καθοριστικό ρόλο για την τελική απόφαση όλης της οικογένειας. Ιδίως απόρησα με τον τόσο ακριβή συγχρονισμό των επόμενων γεγονότων. Οι δικοί μου αποδήμησαν πριν ακριβώς από την κρίση. Επέλεξαν, με οξυδερκή τρόπο, την κατάλληλη χρονική στιγμή! Πάντως μου λείπουν πολύ. Μέχρι τα 18 μου ήμουν παρών, ο μεγαλύτερος υπεύθυνος αδερφός της οικογένειας. Αλλά από τότε που άρχισα να ταξιδεύω, επειδή το επάγγελμά μου έχει αστάθεια και νομαδική ζωή, δυστυχώς δεν καταφέρνω να είμαι δίπλα τους συχνά...
Σκέφτεσαι να γυρίσεις Ελλάδα;
Όσο παραμένω στο εξωτερικό τόσο πιο χλωμό το βλέπω το μέλλον μου στην Ελλάδα. Δοκίμασα ήδη να δείξω κάπως τη δουλειά μου μέσα από «Το Ελλάδα έχεις Ταλέντο» αλλά και πάλι δεν απέφερε τους καρπούς του. Δεν σας κρύβω ότι θα λάτρευα να έπαιζα την μελλοντική μας παράσταση στο Ρωμαϊκό θέατρο της Πάτρας ή και στο Απόλλων αλλά αυτό θα μου πάρει λίγο παραπάνω χρόνο. Είχα και παραμένω να έχω στόχο να ιδρύσω την πρώτη σχολή τσίρκο στην Ελλάδα αλλά χρειάζομαι πρώτα εμπειρίες, χρήματα και πολλή θετική ενέργεια για να κάνω κάτι τέτοιο στη χώρα μου.
Υπάρχει κάτι που σε ξενερώνει στην Πάτρα;
Αυτό που πραγματικά με θλίβει και δεν άντεχα στην Πάτρα είναι η κλειστή νοοτροπία που φέρουν οι άνθρωποι και που κατά βάση εγώ δεν είμαι σύμφωνος ή ομοϊδεάτης της. Από μικρός ένιωθα ότι δεν ταίριαζα με την πλειοψηφία του υπόλοιπου κόσμου. Αυτήν την επιφανειακή αυταπάτη που μαθαίνουμε από μικροί να ζούμε και να δρούμε με την επικροτούμενη κοινή τάση των ανθρώπων της πόλης αυτής, καθώς επίσης την εγκαθίδρυση ενός κατεστημένου τρόπου σκέψης και την ταύτιση ενός επιτυχημένου και καταξιωμένου μοντέλου, σύμφωνα με την κοινή γνώμη, είναι που απεχθάνομαι.
Πόσα χρόνια θα μπορείς να κάνεις τι δουλειά αυτή;
Αυτό θα εξαρτηθεί από τη σωματική και ψυχική μου αντοχή, καθώς επίσης και τη χαρά που αντλώ με το να ασκώ την ακροβατική. Προς το παρόν τουλάχιστον δεν έχω κανένα πρόβλημα να συνεχίζω να παίζω και μετά τα 40 μου.... Ποτέ δεν μου άρεσε ούτε η αίσθηση της ρουτίνας ούτε με δελέαζε μια καταναγκαστική, επαναλαμβανόμενη ζωή, γι' αυτό και επέλεξα το επάγγελμα αυτό... Για το αύριο θα ασχοληθώ στην ώρα του. Αυτό που μετράει για μένα περισσότερο είναι το τι μπορώ καλύτερα να κάνω τώρα!
Όταν κλείνεις τα μάτια σου, τι ονειρεύεσαι;
Το ερώτημα που θέτω στον εαυτό μου, είναι «να διαλέξω ανάμεσα στην πλήρη ελευθερία ή στην ησυχία»; Και τα δυο μαζί δεν γίνονται! Ζώντας με τον τρόπο που έχω επιλέξει και γνωρίζοντας ολοένα την αξία της ομορφιάς για τη ζωή, που μου προσφέρεται απλόχερα, νιώθω ολοκλήρωση και ευτυχία. Εύχομαι ο καθένας μας να πιστέψει στις εσωτερικές του δυνάμεις και να τολμήσει να ρισκάρει, διότι το μεγαλύτερο ρίσκο στη ζωή είναι να μην ρισκάρεις.