Το μεγάλο «ναι» του Ευάγγελου Βενιζέλου στην πρόταση του Γιώργου Παπανδρέου του επεφύλαξε το τελευταίο 24ωρο τεράστια δημοσιότητα όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό. Θετικά στην συντριπτική τους πλειοψηφία καθώς ο νέος «τσάρος» της Οικονομίας αναλαμβάνει τιτάνιο έργο με την Ελλάδα να βρίσκεται σε συνθήκες χωρίς προηγούμενο.
Είναι βέβαιο ότι η απόφαση του κ. Βενιζέλου να διαδεχθεί τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου σε μια συγκυρία σαν κι αυτή μεγαλώνει ακόμα περισσότερο το ήδη σημαντικό του πολιτικό εκτόπισμα αλλά ταυτόχρονα αποτελεί κι ένα τεράστιο ρίσκο. Υπουργός επί της οικονομίας σε μια χώρα που ο μισός πλανήτης θεωρεί ήδη χρεωκοπημένη ,οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης την κατατάσσουν στα σκουπίδια και οι πολίτες της περνάνε τόσο δύσκολες μέρες κάθε άλλο παρά ευνοϊκές προοπτικές μπορεί λογικά να έχει.
Ο κ. Βενιζέλος επέλεξε ενσυνείδητα να πάρει το ρίσκο θεωρώντας προφανώς ότι θα μπορέσει να πετύχει αυτό που πολλοί θεωρούν αδύνατο. Και ξαναμπαίνει στη μάχη της επόμενης μέρας στο ΠΑΣΟΚ –όταν αυτή προκύψει- με καλές πιθανότητες πια μετά την ήττα του από τον Γ. Παπανδρέου πριν από περίπου 3,5 χρόνια.
Το ίδιο ρίσκο είχε αρνηθεί να πάρει πριν από περίπου δυόμιση χρόνια στην κυβέρνηση Καραμανλή η Ντόρα Μπακογιάννη. Όταν ο Κ. Καραμανλής αποφάσισε να καρατομήσει τον Γ. Αλογοσκούφη πρότεινε στην τότε υπουργό Εξωτερικών να τον αντικαταστήσει.
Η Ντόρα γνωρίζοντας καλά τα θέματα της οικονομίας και ξέροντας την κακή κατάσταση όλων των μεγεθών δεν θέλησε να πάρει το ρίσκο . Προτίμησε να παραμείνει στο υπουργείο Εξωτερικών θεωρώντας ότι ενόψει διαδοχής Καραμανλή, η φθορά που θα είχε στο υπουργείο Οικονομίας θα ήταν μεγάλη.
Ουδείς μπορεί να γνωρίζει τι θα είχε συμβεί αν η Ντόρα αποφάσιζε να πάρει εκείνο το ρίσκο τότε.
Το βέβαιο είναι ότι το πάλαι ποτέ περιζήτητο τηλεοπτικό «ζευγάρι» δεν είχε και τόσα κοινά στην πορεία του όσο κάποιοι λένε... Και πάντως την ώρα του κρίσιμου «ναι» η «όχι» στο κοινό ερώτημα, η απάντηση που έδωσαν δεν ήταν η ίδια.